Πνευματική ανάγνωση

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"Προσδοκάσθω ως υετός το απόφθεγμά μου

και καταβήτω ως δρόσος τα ρήματά μου,

ως όμβρος επ΄ άγρωστιν

και ωσεί νιφετός επί χόρτον."

Ωδή δευτέρα

Η πνευματική ανάγνωση είναι όπως η πλήρης αναπνοή. Για να είναι πλήρης η αναπνοή δεν εξαρτάται μόνο από την εισπνοή αλλά και από την εκπνοή. Δεν είναι πλήρης η αναπνοή αν δεν είναι πλήρης τόσο η εισπνοή, όσο και η εκπνοή. Πρέπει να βγει όλος ο αέρας από τους πνεύμονες για να μπει καινούριος αέρας.

Το ίδιο και στην πνευματική ανάγνωση πρέπει ο νους να μην είναι γεμάτος , για να δεχθεί τη γνώση. Όταν προσπαθούμε να βάλουμε γνώση σ’ ένα γεμάτο νού είναι σαν να βάζουμε νερό σ΄ ένα γεμάτο ποτήρι.

Η πνευματική ανάγνωση είναι σαν την πνευματική μελέτη, Στην πνευματική μελέτη προσέχουμε να είναι η καρδιά μας καθαρή, για να κατεβάσουμε μέσα της το νου. Πρέπει να είναι καθαρή όχι μόνο από τους άσχετους λογισμούς, αλλά ακόμα κι απ΄ τους καλούς λογισμούς.

Η πνευματική μελέτη βοηθάει την πνευματική ανάγνωση κι η πνευματική ανάγνωση βοηθάει την πνευματική μελέτη. Και στις δυο απαραίτητη είναι η προσοχή. Εξασκούμαστε στο να μπορούμε να συγκεντρώνουμε την προσοχή στο σημείο που θέλουμε και να την κρατούμε εκεί όσο θέλουμε.

Στην αρχή ο αεικίνητος νους είναι ασυγκράτητος, και δεν μπορείς να τον κρατήσεις σ΄ ένα σημείο. Με την άσκηση ο νους μένει ολοένα και περισσότερο στο σημείο που θέλουμε.

Με αυτόν τον τρόπο γίνεται η πνευματική ανάγνωση. Μπορούμε να την αποκαλούμε πνευματική την ανάγνωση αυτή, επειδή είναι παρόμοια με την πνευματική μελέτη.

Μπορούμε να την λέμε πνευματική και για το λόγο ότι σε προγυμνάζει για την άσκηση της προσοχής, η οποία είναι απαραίτητη για την πνευματική μελέτη.

Μπορείς να ασκείσαι στην πνευματική ανάγνωση και ταυτόχρονα να ασκείσαι στην ησυχία. Μαθαίνεις να είσαι λιγότερος ανήσυχος, ανυπόμονος, ανταγωνιστικός με τον εαυτό σου και γενικά αποκτάς κάποια εμπειρία του τι είναι η εσωτερική ειρήνη.

Σαν την πνευματική ανάγνωση είναι και η πνευματική γραφή. Για να γράφεις πνευματικά πρέπει σιγά σιγά να ασκηθείς να υπερπηδήσεις τα ίδια εμπόδια που υπάρχουν και στην πνευματική ανάγνωση, όπως είναι η ανυπομονησία, η βιασύνη, η ταραχή, την οποία νιώθεις όταν είσαι ανταγωνιστικός.

Πνευματική γραφή είναι αυτή που σε κάνει και σένα ήσυχο και τον αναγνώστη που διαβάζει αυτά που γράφεις με ησυχία. Γι΄ αυτό κάποιος είπε, πως μόνο αυτό που γράφεται με αγάπη θα ακουστεί.

Τώρα στην πράξη, πως να διαβάσεις πνευματικά ένα κείμενο για να εμβαθύνεις σ΄ αυτό, για να το μάθεις ή και μόνο για να το χαρείς. Διαβάζεις πρόταση την πρόταση. Με παύσεις. Διαβάζεις φωναχτά μια πρόταση από το βιβλίο που έχεις μπροστά σου. Την επαναλαμβάνεις φωναχτά έξω απ΄ το βιβλίο και στη συνέχεια την λες με το νου σου προσέχοντας τις λέξεις και το νόημά της. Ύστερα προχωρείς διαβάζοντας τη μια μετά την άλλη πρόταση.

Ο τρόπος αυτός της πνευματικής ανάγνωσης μου αρέσει γιατί είναι σαν να μου ανταποδίδει το κείμενο την ησυχία, την προσοχή και την αγάπη με την οποία το προσεγγίζω. Δεν το πλησιάζω όπως πλησιάζει ένα αρπακτικό τη λεία του.

Πιστεύω ότι τα πράγματα μας ανταποδίδουν τον τρόπο με τον οποίο τα πλησιάζουμε και ότι στο λόγο γενικά, μόνο αυτό που λέγεται με αγάπη θ΄ ακουστεί.

moschoblog.blogspot.com