Ο Κύριος προσέχει την πλούσια διάθεση

Ο δικός μας ο Κύριος δεν συνηθίζει να προσέχει στην ποσότητα, αλλά στην πλούσια διάθεση και εξαιτίας αυτής και τα μικρά γίνονται μεγάλα, και πολλές φορές και τα μεγάλα κρίνονται τιποτένια, όταν, αυτά που γίνονται, δεν γίνονται με ευχάριστη διάθεση. Γι’ αυτό και η χήρα εκείνη του ευαγγελίου, αν και πολλοί είχαν ρίξει πολλά χρήματα στο θησαυροφυλάκιο, ενώ εκείνη έβαλε μόνο τα δύο λεπτά, τους ξεπέρασε όλους, όχι επειδή έβαλε περισσότερα από τους άλλους, αλλά επειδή έδειξε πρόθυμη διάθεση. Διότι οι άλλοι, έριξαν από το περίσσευμά τους, ενώ αυτή έβαλε όλα όσα είχε. Αυτή, δηλαδή, πρόσφερε όλη την περιουσία της.

Εμείς οι άνδρες, ας μιμηθούμε τις γυναίκες, και ας μη φανούμε κατώτεροι από αυτές· αλλ’ ας φροντίσουμε να μην ξοδεύουμε όλη μας την περιουσία για τη δική μας απόλαυση, αλλά να ενδιαφερόμαστε πολύ και γι’ αυτούς που έχουν ανάγκη και αυτό να το κάνουμε με προθυμία και ευχαρίστηση. Γιατί και ο γεωργός, όταν ρίχνει τους σπόρους στη γη, δεν το κάνει αυτό με στενοχώρια, αλλά με χαρά και αγαλλίαση. Και πιστεύοντας, ότι ήδη βλέπει τα δέματα από τα στάχυα, έτσι ρίχνει τους σπόρους στο χώμα.

Και σύ, λοιπόν, αγαπητέ, να μη βλέπεις μόνον εκείνον, που δέχεται, ούτε τη δαπάνη που γίνεται, αλλά να σκεφτείς ότι, αυτός που δέχεται την προσφορά σου είναι ορατός, αυτός, όμως, που την οικειοποιείται, είναι άλλος, και όχι κάποιος τυχαίος, αλλά ο Κύριος των πάντων, ο δημιουργός του ουρανού και της γης. Και να σκεφτείς ακόμη ότι η δαπάνη αυτή γίνεται δικό σου έσοδο και όχι μόνο δε μειώνει την περιουσία σου, αλλά και την πολλαπλασιάζει, εάν αυτό το κάνεις με ευχάριστη διάθεση.

Θα αναφέρω και το αποκορύφωμα των αγαθών. Μαζί με το έσοδο, που κερδίζεις από τη δαπάνη αυτή, γίνεται η αιτία να συγχωρεθούν οι αμαρτίες σου. Τί μπορεί να συγκριθεί με το πράγμα αυτό;

Εάν, λοιπόν, θέλουμε να γνωρίσουμε τον αληθινό πλούτο και μαζί με τον πλούτο να δεχθούμε και τη συγχώρεση των αμαρτημάτων μας, ας παραδίνουμε αυτά που έχουμε σ’ αυτούς, που τα χρειάζονται, και ας τα στείλουμε από πρώτα στους ουρανούς, όπου δεν υπάρχει ούτε κλέφτης, ούτε ληστής, ούτε διαρρήκτης, ούτε επιβουλή δούλου, ούτε τίποτε άλλο, που να μπορέσει να βλάψει τον πλούτο μας. Διότι ο τόπος εκείνος είναι απομακρυσμένος από κάθε βλάβη τέτοιου είδους. Μόνον να μην το κάνουμε αυτό από κενοδοξία, αλλά να γίνεται σύμφωνα με τις εντολές που μας έδωσε εκείνος, ώστε να μη πάρουμε τον έπαινο από τους ανθρώπους, αλλ’ από τον Κύριο του παντός· για να μη συμβεί και το έξοδο να κάνουμε και να χάσουμε το κέρδος. Διότι, όπως, ακριβώς, ο πλούτος, που μεταφέρεται στον ουρανό από τους φτωχούς, είναι απρόσβλητος από τις άλλες επιβουλές, έτσι και καταστρέφεται μόνον από την κενοδοξία. Και ό,τι είναι στη γη αυτή ο σκώρος και τα σκουλήκια για την καταστροφή των ενδυμάτων, το ίδιο είναι η κενοδοξία για τον πλούτο, που συγκεντρώνουμε από την ελεημοσύνη.

Γι’ αυτό, παρακαλώ, να μην κάνουμε μόνον ελεημοσύνη, αλλά να την κάνουμε όπως πρέπει ώστε να αποκτήσουμε, αντί για τα λίγα που προσφέραμε μεγάλα αγαθά, και αντί για τα γήινα, τα άφθαρτα, και αντί για τα πρόσκαιρα, τα αιώνια και μαζί με όλα αυτά να μπορέσουμε να επιτύχουμε την άφεση των αμαρτιών και να επιτύχουμε και τα ανέκφραστα εκείνα αγαθά…

(Αγ. Ι. Χρυσοστόμου, Εις τήν Γένεσιν, ΜΒ΄ ΕΠΕ 4,42-44)

fdathanasiou.wordpress.com