Η κίνηση προς τον άλλον

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"Υμνών Σε πορεύομαι"
Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος

Στα παλιά λεωφορεία, τη δεκαετία του πενήντα, οι ταξιδιώτες μιλούσαν φωναχτά. Άνοιγαν κουβέντα όχι μόνο με τον πλαϊνό τους, αλλά και με αυτούς που κάθονταν στα απομακρυσμένα καθίσματα. Δεν υπήρχε τίποτε ιδιωτικό στις συζητήσεις τους. Το τί σκέφτονταν καθένας τους δεν ήταν ιδιωτική υπόθεση. Άλλωστε η πιο συνηθισμένη κουβέντα ήταν για το ποιος ζει και ποιος πέθανε ή για τις δουλειές. Πράγματα που τους αφορούσαν όλους.

Για τον κόσμο εκείνης της εποχής τόσο η αρετή, όσο και η κακία δεν ήταν ιδιωτική υπόθεση. Οι άνθρωποι κατανοούσαν τα πάντα ως σύνολο. Αν ήταν κάποιοι που δεν εκδηλώνονταν ποτέ -υπήρχαν κάποιοι άνθρωποι που ούτε έπιναν, ούτε κάπνιζαν, ούτε κάθονταν στο καφενείο- αυτούς δεν τους συμπαθούσε κανείς. Ίσως γιατί δυσκόλευαν την κοινότητα των ανθρώπων, να έχει αυτο-κατανόηση ως σύνολο.

Μ΄ αρέσει η οικειότητα που εκφράζεται με το να είμαι ανοιχτός προς τους άλλους. Γράφοντας έμαθα ότι όσο πιο προσωπικός είσαι τόσο εκφράζεις και τους άλλους. Η ανθρώπινη φύση είναι μία.
Βέβαια κάποια φωνή μέσα μου με προειδοποιεί για τη διάθεση αυτών που βρίσκονται δίπλα μου και αναλόγως ανοίγω κουβέντα μαζί τους, σαν να είμαστε γνώριμοι από παλιά ή σωπαίνω.

Χθες το βράδυ στο καφενείο των Αδελφών Βασίλη και Γιώργου ζήτησα από τον Ιάσωνα που καθόταν σε απόσταση μερικών μέτρων από μένα, να μου πει για τους παλιούς ραφτάδες. Ο Ιάσων είναι παλιός ράφτης. Αν και δεν ακούει καλά, άκουσε την ερώτησή μου και μου μίλησε για τον παλιό καιρό, όταν το επάγγελμά τους ανθούσε.

Δυο φορές σηκώθηκε από το κάθισμά του κι ήρθε σε μένα για να μου μιλήσει. Ήμουν στο πυροβολικό, είπε, και δεν ακούω καλά. Η κίνηση προς τον άλλον είναι φυσική κίνηση. Δίχως τους άλλους δεν μπορούμε να ζήσουμε. Η ευκολία να πηγαίνουμε προς τον άλλον, είναι η ίδια η κίνηση προς το υπερβατικό, προς το Θεό.

Στον πρόλογο τoυ συγγραφέα Παύλου Ευδοκίμωφ στην ελληνική έκδοση του βιβλίου του Η Πάλη με το Θεό, διάβασα τα λόγια αυτά του Αγίου Ιωάννη της Κλίμακος: Υμνών σε πορεύομαι καθώς και τα λόγια κάποιου άλλου αγίου, είδες άνθρωπο, είδες το Θεό σου. Ο συγγραφέας σημειώνει πως οι νέοι θα μπορούσαν να βρούν στην κίνηση προς τον άλλον, αυτό που ψάχνουν να βρουν π.χ. στη γιόγκα, με κίνδυνο να χάσουν το νόημα του προσώπου τους, ή στον ψυχολογισμό με κίνδυνο να χάσουν το νόημα του υπερβατικού και στον μαρξισμό, με κίνδυνο να χάσουν την προσωπική και τη δημιουργική τους ελευθερία.

moschoblog.blogspot.gr