Ο Αυλώνας, οι Κινέζοι, και η αυγουστιάτικη διήγηση του παππού...

Διαβάζω την είδηση για την διέλευση, από την διώρυγα του Σουέζ, πλοίου του πολεμικού ναυτικού της Κίνας. Και αστραπιαία ανοίγει μια χαραμάδα στην μνήμη, μεταφέροντας την διήγηση ενός παππού, στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1960, που μετέδιδε στην αυγουστιάτικη ορεινή ομήγυρη όσα είχε ακούσει από τον δικό του παππού, για το «ποθούμενο». Για τον μεγάλο πόλεμο που «θάρθει», την συντριβή των Αγαρηνών, την έγερση του μαρμαρωμένου βασιλιά, την Ανάσταση του Γένους.

Πότε θα γίνουν όλ’ αυτά; ρωτούσαμε,πιτσιρικάδες θρασείς κι ανυπόμονοι, πριν από μισό αιώνα… «Όταν θάρθουν στον Αυλώνα χίλια κινέζικα αρμιά, - έτσι μολογούσε ο παππούς μου…» απαντούσε στερεότυπα ο γηραλέος αφηγητής. «Τι θα πει “αρμιά”». «Καράβια». Και δώστου να ανοίγουμε τους χάρτες, και να μετράμε την απόσταση, από την Κίνα… ως τον Αυλώνα…

Όλοι σκεφτόμασταν τον (την) Αυλώνα της Αλβανίας, - και τότε η Αλβανία του Εμβέρ ήταν το χαϊδεμένο παιδί της Κίνας… Αλλά, απ’ τις προνομιακές (έως ερωτικές) σχέσεις μεταξύ δυο κομμουνιστικών μοναρχών, μέχρι την αποστολή πολεμικού στόλου, και μάλιστα στον Αυλώνα, πήγαινε πολύ! Τα στοιχεία της «προφητείας» δεν «κολλούσαν»… Τα χρόνια περνούσαν, τα τείχη έπεσαν, τα καθεστώτα μεταλλάχθηκαν, οι μνήμες ξεθώριασαν, ο χαριτωμένος παππούς (που θυμόταν λεπτομερώς και μετάγγιζε προσεκτικά τις διηγήσεις του παππού του) έφυγε αθόρυβα, οι Κινέζοι κατέκλυσαν την Ελλάδα, άνοιξαν μαγαζιά, ανέλαβαν λιμάνια, θεωρήθηκαν σωτήρες ή ολετήρες (ανάλογα με τη ματιά του καθενός), αλλά ο στόλος τους δεν φάνηκε να προσαράζει στον Αυλώνα. Και σήμερα, παραμονές Αυγούστου πάλι, διαβάζω την είδηση για τον πολεμικό τους στόλο, που περνάει το Σουέζ…

Έρχεται «φλασιά» η προ πεντηκονταετίας αυγουστιάτικη διήγηση της παλιάς «προφητείας». Να, τα κινέζικα «αρμιά» βρίσκονται στη Μεσόγειο. Ναι, αλλά δεν πλέουν στον Αυλώνα. Κατευθύνονται στη Συρία. Μήπως υπάρχει κάποια (αόρατη) σύνδεση, που τότε, πριν 50 χρόνια, δεν μπορούσαμε καν να υποψιαστούμε (εμείς οι ανέμελοι «του ’60 οι εκδρομείς»;). Τότε, για να βρούμε μια πληροφορία, για να διασταυρώσουμε ένα στοιχείο, έπρεπε να καταφύγουμε σε ειδικούς, να κατεβάσουμε τόμους επί τόμων – κι οι περισσότεροι από μάς δεν είχαμε την πολυτέλεια αυτής της πρόσβασης. Τώρα, ευτυχώς, υπάρχει το διαδίκτυο. «Αυλώνας», λοιπόν… Και τι αποκαλύπτεται; Αυλώνας, ήγουν η Αρσινόη της Κοίλης Συρίας, ήγουν η Δαμασκός!!! Είτε αρχίζει η εκπλήρωση μιας προφητείας, είτε όχι, - και μόνο για την μετάδοση της μυστικής προσευχής, άξιζε η ρωγμή στη μνήμη και το αυγουστιάτικο παραμύθι του παππού…

οπωπητήρ

=======================
Δυό λόγια για τον Αυλώνα από http://el.wikipedia.org/
Η Αρσινόη ήταν μια αρχαία ελληνική πόλη στην Κοίλη Συρία.
Την πόλη αναφέρει ο Στέφανος ο Βυζάντιος, ότι βρισκόταν στον Βασιλικό αυλώνα[1] (δηλαδή στην κοιλάδα Beqaa του Λιβάνου). Επρόκειτο για πτολεμαϊκή αποικία. Ο ερευνητής Tcherikover βασιζόμενος στην πληροφορία του Στεφάνου Βυζαντίου και στην μαρτυρία του Στράβωνος (16.2.20), ότι δηλαδή ο βασιλικός αυλών (βασιλική κοιλάδα) είναι στην Δαμασκηνή περιοχή και εφ'όσον δεν υπήρχε άλλη μεγάλη πόλη στο μέρος εκείνο, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Δαμασκός μετονομάστηκε σε Αρσινόη από τον Πτολεμαίο Β΄ Φιλάδελφο, προς τιμήν της συζύγου του Αρσινόης. Σαν επικύρωση της περιπτώσεως αυτής, ο ανωτέρω ερευνητής βασίστηκε στον πάπυρο του Ζήνωνος (257 π.Χ.) που αναφερόταν για την πόλη Αρσινόη του Δίωνος. Πιθανολόγησε ότι επρόκειτο για τον στρατηγό του Πτολεμαίου Δίωνα που κατέλαβε την Δαμασκό κατά την διάρκεια του Α΄ Συριακού πολέμου (274-271 π.Χ.), αλλά εκδιώχθηκε από τον Αντίοχο Α΄ Σωτήρα.

Παραπομπές
1. Αρσινόη... τρίτη πόλις Συρίας εν Αυλώνι. Η περίμετρος αυτής στάδια οκτάκισχίλια.
Πηγές

• Στέφανος Βυζάντιος εθνικά.
• The Hellenistic settlements in Syria, the Red Sea Basin, and North Africa από τον Getzel M. Cohen. 
• http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%83%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CE%B7_%CE%9A%CE%BF%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CF%82_%CE%A3%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82

filotimia.blogspot.gr