Ελβετία αγάπη μου

Χώρα μαγική η Ελβετία. Εχει μπόλικα ακριβά ρολόγια για να βολέψει τον Αδωνη Γεωργιάδη - ακόμα και στην περίπτωση που του φυτρώσουν έξι επιπλέον χέρια και γίνει φτυστός η θεά Κάλι. Ας λέει ο Κασιδιάρης ό,τι θέλει, ο «Μπουμπούκος» τα ρολόγια δεν τα βγάζει. Η Ελβετία μας, που λέτε, έχει επίσης ατέλειωτα αποθέματα από σοκολάτες. Να τρώει ο Βενιζέλος μέχρι να σκάσει. Εχει γρασίδια, λιβάδια, τυριά, βουνά, φιλήσυχους στριφνούς Γερμανούς, τάξη, ασφάλεια και ησυχία. Πολλή ησυχία. Κοιμητήριο και βάλε. Ο μέσος Ελληνας (επειδή είμεθα αθεράπευτα περιπετειώδεις τύποι) θα έχει σκυλοβαρεθεί την ελβετική ζωή του πριν από το πρώτο γύρισμα του ήλιου. Θα φτάσει να νοσταλγεί τον Φωτόπουλο, τον Στρατούλη, τις απεργίες και τη Δούρου, επιδιώκοντας να βάλει μια γενναία δόση ζωογόνου μπάχαλου στην ανιαρή ζωή του. Μέσα σ' όλα, αυτή η χώρα που οφείλει πολλά στον Ιωάννη Καποδίστρια, ο οποίος έγραψε το Σύνταγμά της και σχεδίασε τον χωρισμό της σε καντόνια, έχει και τράπεζες. Πολλές τράπεζες. Ούτε αυτές είναι περιπετειώδεις, ομιλητικές, μαρτυριάρες. Η πολιτική που ακολουθούν είναι του στιλ «φέρε τον παρά και δεν με ξέρεις, δεν σε ξέρω, υποφέρεις κι υποφέρω».

Χαρτζιλίκι

Για κάποιον σχετικά ανεξήγητο λόγο, την Ελβετία δεν την πείραξε ούτε ο μανιακός με το κολοβό μουστάκι και τα ανοργασμικά ουρλιαχτά, που αξιοποιούσε ως υποκατάστατα έναρθρου λόγου. Ο Χίτλερ, δηλαδή. Εκανε την Ευρώπη μπίλιες, αλλά τη χώρα των τραπεζών την άφησε ήσυχη. Χμμμ, παράξενο. Μόλις η Ελβετία νόμισε ότι έμεινε αλώβητη από τις επιβουλές των «μεγάλων ανδρών», την έβαλε στο μάτι ο Βενιζέλος. Υποσχέθηκε ότι θα βάλει χέρι στις καταθέσεις των Ελλήνων λαμογιοτάτων, που κρύβουν το μαύρο χρήμα τους εκεί. Μπούρδες! Κουτόχορτο να μασάει το ημεδαπό πόπολο που πληρώνει κανονικά και χωρίς διακρατικές συμφωνίες τις εμπνεύσεις του ΓΑΠ, του Βαγγέλη, του Παπακωνσταντίνου και άλλων επιφανών. Οπως έγραψε η «δημοκρατία», ο Στουρνάρας αποκάλυψε στη Βουλή ότι η φορολόγηση των καταθέσεων στην Ελβετία θα γίνει σε χίλια τρία τέρμινα. Οι Ελβετοί δεν θα μας δώσουν ονόματα καταθετών, αλλά ένα χαρτζιλικάκι από τα φράγκα που κρύβουν εκεί. Σε περίπτωση, μάλιστα, που δεν πρόκειται για φυσικά πρόσωπα αλλά για νομικά πρόσωπα (π.χ., trusts), θα μας δίνουν από τα τρία το μακρύτερο. Οι λοιποί σκάστε και πληρώστε κανονικά!

Παναγιώτης Λιάκος

dimokratianews.gr