Πιο μαύρο χιούμορ από αυτό της Ιστορίας δεν κυκλοφορεί στην αγορά.Τα χρωματοπωλεία αδυνατούν να παράξουν πιο έντονη κατραμίλα από εκείνη που «ντύνει» τα αστεία της. Οι γυναίκες, που λέτε, βαρέθηκαν να κάθονται στο σπίτι και να υποτάσσονται (τάχα μου δήθεν) στον πατέρα αφέντη ή στον δυνάστη σύζυγο. Θέλησαν «ισότητα», μια λέξη που επινόησαν τα αφεντικά για να στήσουν το πιο σύνθετο και προσοδοφόρο κόλπο όλων των εποχών. Κάποτε, διάφορες κυρίες αρχίσανε τα κομπαρσιλίκια. Αξίωσαν να βγούνε στην αγορά εργασίας! Μόλις τα κατάφεραν, έγιναν τα εξής μαγικά: Οι δεσποσύνες που κατενθουσιάστηκαν επειδή έπιασαν δουλειά συνέχισαν να έχουν και πατεράδες και συζύγους, οι οποίοι ενδέχεται να εκφράζουν άποψη. Το να έχει ο άνδρας άποψη και να την υπερασπίζεται θεωρείται επιεικώς «τυραννία» από πολλά θήλεα. Ωστόσο, αντί να «απελευθερωθούν» οι γυναίκες με το κυνήγι του μεροκάματου απλώς πρόσθεσαν μόνες τους ακόμα ένα πρόσωπο στο πάνθεον των «εξουσιαστών»: λέγεται αφεντικό. Ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι ότι η ένταξη των γυναικών στο εργατικό δυναμικό έριξε τα μεροκάματα. Και τώρα είτε δουλεύει η σύζυγος είτε όχι πάλι παθητικός βγαίνει ο οικογενειακός ισολογισμός.
Ισπανική γαλέρα
Οι μόνοι κερδισμένοι από τη φοβερή εφεύρεση της «ισότητας» είναι... μαντέψτε: ναι, ναι τα αφεντικά! Οχι τα συνηθισμένα αφεντικά, οι μικρομεσαίοι και οι μεγαλούτσικοι, αλλά οι κολοσσοί.
Οι μεγάλοι λευκοί καρχαρίες που καταβροχθίζουν αδιάκοπα τα τρισεκατομμύρια που «περισσεύουν» από τους φτωχούς. Τώρα διαθέτουν αφθονότερα και μακράν φθηνότερα εργατικά χέρια και διπλάσιο κόσμο να εκμεταλλεύονται και να εκβιάζουν.
Οι κυρίες, που κατάπιαν αμάσητο το αγκίστρι που έγραφε τη λέξη «χειραφέτηση», δεν δείχνουν να έχουν καταλάβει ακόμα την ύπουλη φτιάξη. Μάλιστα, μία εξ αυτών εχθές στην κρατική τηλεόραση σχολίαζε καυστικά πόσο λίγες είναι οι γυναίκες στα διοικητικά συμβούλια των ελληνικών επιχειρήσεων με τα ακόλουθα απίθανα: «Εμ, βέβαια... Οι άντρες δεν έχουν τη μέριμνα του σπιτιού και μπορούν να αφοσιωθούν όσο θέλουν στη δουλειά τους, να χτίσουν καριέρα. Μπορούν να κάτσουν στο γραφείο μέχρι τα μεσάνυχτα»!
Ρε, τους μπαγασάκους τους άντρες. Για τέτοια τύχη μιλάμε. Μπορούν αβίαστα να λιώνουν στη δουλειά από τις έξι μέχρι να ξαναφέξει! Είναι μεγάλο το προνόμιό τους. Ισοδύναμο με εκείνο που είχαν και οι κωπηλάτες στις σπανιόλικες γαλέρες...
Παναγιώτης Λιάκος
dimokratianews.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου