Ο Χάρρυ Κλυνν, τη δεκαετία του ’80, έλεγε ότι στη Σοβιετική Ενωση με ένα μπλουτζίν ή με μια οδοντόπαστα «έβγαζες γκόμενα». Οι τυχεράκηδες δημότες της κομμουνιστικής Εδέμ συνωστίζονταν στις ουρές για να πάρουν γάλα, ψωμί, φρούτα ή κρέας (σπανίως το τελευταίο) με δελτίο. Σε γενικές γραμμές η κατάσταση ήταν τόσο ωραία που ήθελαν άπαντες να πάρουν μεταγραφή για την «κολασμένη» Δύση, αλλά οι κλειδοκράτορες του κόμματος δεν τους άφηναν. Σιχαίνονταν τη μοναξιά, βλέπετε, και γι’ αυτό είχαν τοποθετήσει τείχη, αγκαθωτά και ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα και συμπαθέστατους φρουρούς με εντολές να πυροβολήσουν οποιονδήποτε έκανε την αποκοτιά να αποπειραθεί να δραπετεύσει. Η Σοβιετική Ενωση έπεσε. Εξαϋλώθηκε. Η φτώχεια όχι. Ηταν η πρώτη που κατάφερε να αποδράσει και βρήκε καταφύγιο στη φιλόστοργη Ευρωπαϊκή Ενωση (υποκατάστημα της γερμανικής καγκελαρίας, με πληθώρα αντιπροσωπιών σ’ ολόκληρη τη γηραιά ήπειρο). Με το κοινό νόμισμα και τη στιβαρή καθοδήγηση αναστημάτων όπως η κυρία Μέρκελ, οι απόμαχοι κομισάριοι του σοβιέτου νιώθουν πλέον σαν στο σπίτι τους. Λίγες λεπτομέρειες λείπουν για να επιτευχθεί η πιστή αντιγραφή της μεγάλης πατρίδας του Στάλιν, του Μπρέζνιεφ και του Αντρόποφ.
Πολίτ μπιρό
Η Ελλάδα μας, μια χώρα που την «έσωσε» ο Κώστας Σημίτης (γερμανομαθής πολέμαρχος των Ιμίων και διασώστης Οτσαλάν), εντάσσοντάς τη στο ευρώ, ήδη θυμίζει Ρουμανία του ’85 και Αλβανία του '90 - αν και στα μεγάλα αστικά κέντρα η εικόνα παραπέμπει σε Σομαλία. Η ανεργία στους νέους πλησιάζει το 60%, η πείνα δεν κάνει ηλικιακές διακρίσεις και η εγκληματικότητα έχει ξεπεράσει κάθε όριο - γι’ αυτό μάλλον δεν φαίνεται πολύ έντονα η απουσία της KGB με τις μερακλίδικες ανακρίσεις, τις εκτοπίσεις και τις εκτελέσεις της. Τώρα, αυτό το καθεστώς δεν κέκληται «κομμουνιστικό», αλλά «φιλελεύθερο». Εχεις όλη την ελευθερία του κόσμου να απελπιστείς, να εξαθλιωθείς και να σαλτάρεις (μεταφορικά και κυριολεκτικά).
Τοποτηρητής του καθεστώτος στην Ελλάδα δεν είναι το πολίτ μπιρό, αλλά η τρόικα. Μόλις δει να ξεστρατίζει κάνα ευρώ και να οδεύει προς τις τσέπες των ιθαγενών, βάζει χέρι στους υπαλλήλους της (τη Βουλή), εκείνοι νομοθετούν και το ευρώ επιστρέφει στους νόμιμους κτήτορες: τους Γερμανούς.
Τελικά, γι’ αυτό δεν πάει καλά το ΚΚΕ. Εχουν επικρατήσει οι ιδέες του, χωρίς αυτό...
Παναγιώτης Λιάκος
dimokratianews.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου