Γιατί αρρωσταίνουμε;

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"Τί κάνετε εσείς εδώ;" ρώτησε κάποιος επισκέπτης, τον μοναχό ενός μοναστηριού. "Εμείς τί κάνουμε εδώ;" απάντησε ο μοναχός. "Εμείς δεν κάνουμε κατάχρηση του κόσμου". Πράγματι ο μοναχός δε ζει, όπως όλος ο κόσμος, για ν΄ αρέσει στον εαυτό του. Ο μοναχός ζει για ν΄ αρέσει στο Θεό. Αν όλος αυτός ο κόσμος που δεν προσεύχεται και που αυτοκτονεί, επισκεπτόταν τα μοναστήρια, θα ήξερε πως υπάρχει κι άλλος τρόπος ζωής, εκτός απ΄ τον συνηθισμένο.

Ερχόμαστε σ΄ αυτόν τον κόσμο για να ζήσουμε μακρά κι ευτυχισμένη ζωή. Τα παιδιά γεννιούνται κανονικά με όλες τις δυνάμεις για να ζήσουν. Ο κόσμος μας δόθηκε για να κάνουμε καλή χρήση. Εμείς κάνουμε κατάχρηση κι αρρωσταίνουμε. Δεν χρησιμοποιούμε το σώμα μας γι’ αυτό που έγινε κι αρρωσταίνουμε. Η καρδιά μας έγινε για να αγαπάει με ανιδιοτέλεια. Εμείς ταυτίζουμε την ανιδιοτελή ενέργεια της καρδιάς με την μολυσμένη με ιδιοτέλεια ενέργεια της «λογικής» και γινόμαστε δούλοι των πραγμάτων, πράγμα που μας αρρωσταίνει, γιατί γεννηθήκαμε να είμαστε ελεύθεροι.

Η σκηνή στην οποία ο Ιησούς εκδιώκει τους εμπόρους απ΄ το ναό, είναι και μια παραβολή στην οποία ο ναός είναι η καρδιά του ανθρώπου και οι έμποροι είναι η ιδιοτέλεια. Ο Θεός δεν έπλασε την καρδιά μας για την ιδιοτέλεια. Πρέπει να δουλεύουμε όχι μόνο για τη δική μας ευτυχία αλλά και για την ευτυχία των άλλων.

Αν ρωτήσετε έναν άνθρωπο της παλιάς γενιάς, γιατί ερχόμαστε οι άνθρωποι στη ζωή, θα σας απαντήσει: «Θέλει ρώτημα, γιατί ερχόμαστε στη ζωή; Ερχόμαστε για να ζήσουμε». Αν κάνετε την ίδια ερώτηση σ΄ έναν επιστήμονα, σ΄ ένα τεχνοκράτη, σ΄ έναν σκεπτικιστή, θα σας απαντήσει, «εξαρτάται από διαφόρους παράγοντες, γιατί ερχόμαστε στη ζωή. Το μόνο βέβαιο είναι ότι ερχόμαστε για να πεθάνουμε». Το ίδιο θα σας πει κι ένας φιλόσοφος. Ο άνθρωπος σύμφωνα με τη φιλοσοφία του υπαρξισμού είναι «ον προς θάνατον».

Ετσι μιλούν οι επιστήμονες. Δυστυχώς έτσι μιλούν όλοι. Σαν να σπούδασαν όλοι κάποια αναλυτική επιστήμη και στατιστική. Αναλύουν το κάθε πράγμα και αραδιάζουν πειστικά επιχειρήματα για να στηρίξουν τις απόψεις τους. Κανένας δεν μιλά από την εμπειρία του. Όλοι έχουν στοιβαγμένες γνώσεις από τις εφημερίδες, τα περιοδικά, την τηλεόραση. Δεν θα συναντήσεις κανέναν που οι μόνες σπουδές στη ζωή του είναι τα μαθήματα που πήρε στον πανεπιστήμιο της ζωής. Ακόμα κι αν ανεβείς στην πιο ψηλή κορυφή των Καμβουνίων, στον Πρίονο, στη Δεσκάτη Γρεβενών.

Κι αφού το μόνο βέβαιο για το σύγχρονο κόσμο είναι ότι ερχόμαστε στη ζωή για να πεθάνουμε, ο κανόνας δεν είναι η υγεία του ανθρώπου, αλλά η αρρώστια. Γενικά το κανονικό δεν είναι αυτό που προάγει τη ζωή, αλλά αυτό που την καταστρέφει.

Βλέπεις, ευγενικέ αναγνώστη, ότι κάτι δεν πάει καλά στη λογική αυτού του κόσμου. Το «Ευαγγέλιο μας διδάσκει: Να ζείτε σ΄ αυτόν τον κόσμο, χωρίς να είστε από τα στοιχεία αυτού του κόσμου.

moschoblog.blogspot.gr