Ελληνική κοινωνία. «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω»;

Η ελληνική κοινωνία υπέστη πλήρη διάρρηξη του κοινωνικού της ιστού. Σε μια κατάσταση που έχει ξεφύγει πλέον πέρα από κάθε έλεγχο, οι ισχυρότερες εξουσιαστικά ομάδες επιβάλουν ωμά τα οικονομικά συμφέροντά τους, αδιαφορώντας για τις ασθενέστερες, τις οποίες καταδικάζουν να σηκώσουν κι άλλα βάρη. Χάθηκε κάθε έννοια κοινωνικής αλληλεγγύης και κοινωνικής συνοχής, που ήταν απαραίτητα προκειμένου να ξεπεράσουμε όλοι μαζί τη χρεοκοπία της χώρας.

Έτσι οι ισχυρότερες ομάδες (κρατικοδίαιτοι ολιγάρχες, πολιτικοί, δικαστές, ένστολοι κ.λ.π.) είναι οι κοινωνικές ομάδες που έχουν την δύναμη και την εξουσία να προστατέψουν τα συμφέροντά τους και να πάρουν πίσω τις απώλειές τους. Κάποιες αδικίες που προκάλεσαν τα μνημόνια και αφορούν αυτές τις ομάδες, κρίνονται αντισυνταγματικές και επανορθώνονται και κάποιες άλλες που αφορούν δυστυχείς Έλληνες, κρίνονται συνταγματικές και ισχύουν.

Δύο μέτρα και δύο σταθμά, ανάλογα με τη δύναμη εξουσίας που έχει η κάθε ομάδα να επιτυγχάνει τα δικά της οικονομικά συμφέροντα, αδιαφορώντας για τις υπόλοιπες. Ταυτόχρονα η προπαγάνδα του καθεστώτος, καλεί τις αδικημένες ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες να μην διαμαρτύρονται, να μην λαϊκίζουν και να μην προκαλούν κοινωνικές αντιπαλότητες. Δηλαδή και αδικημένοι και σιωπηλοί.

Εκεί που έφτασε η χρεοκοπημένη ελληνική κοινωνία, τελικά θα επιβιώσουν και θα πλουτίσουν οι ισχυρότερες εξουσιαστικά κοινωνικές ομάδες, ενώ θα εξαθλιωθούν πλήρως οι ασθενέστερες. Αυτός δυστυχώς είναι ο αδυσώπητος νόμος της ζωής. Ο ισχυρότερος επιβιώνει, ο ασθενέστερος την πληρώνει.

Ας πρόσεχαν οι ασθενέστερες ομάδες τουλάχιστον όταν προσέρχονταν στις κάλπες, γιατί κάτι άλλο δεν έχουν να κάνουν. Μόνο αυτό τους αναγνωρίζει το Σύνταγμα.

Δεν υπάρχει πλέον σωτηρία για τις ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες. Ούτε σοβαρή αντιπολίτευση υπάρχει για να τις προστατέψει (παρά μόνο κρυφομνημονιακή κυβέρνηση σε αναμονή), ούτε υγιής συνδικαλισμός για να πολεμήσει γι' αυτές (παρά μόνο κομματικά υποτελείς συνδικαλιστές, προκειμένου να μην χάσουν την κομματική εύνοια και τα προνόμιά τους).

Θα πρέπει λοιπόν όλοι οι Έλληνες να διαλέξουμε. Είτε θα υποστούμε όλοι μαζί αναλογικά τις συνέπειες του μνημονίου, είτε να το πάρουμε απόφαση ότι θα επικρατήσει το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» και να λειτουργήσουμε όλοι ανάλογα. Δεν μπορεί άλλοι να το εφαρμόζουν ωμά αυτό και άλλοι να πιστεύουν ακόμα σε κοινωνική αλληλεγγύη.

hassapis-peter.blogspot.gr