Η «Βιριδιάνα» τον καιρό που γυρίστηκε φαίνεται ότι υπήρξε μια επαναστατική ταινία ιδίως μέσα στο αυστηρά καθολικό περιβάλλον της Ισπανίας εκείνης της εποχής. Απ’ το όνομά της, που είναι το όνομα μιας γυναίκας, φαίνεται άλλωστε ότι γυρίστηκε απ’ τον Μπουνιουέλ, ένα διάσημο υπερρεαλιστή σκηνοθέτη, με την προοπτική να προκαλέσει ή να ανοίξει δρόμο, για άλλες παρόμοιες προσπάθειες.
Το όνομα «Βιριδιάνα» είτε προέρχεται απ’ το ισπανικό ρήμα «βιράρ» που σημαίνει «τραβώ» είτε απ’ το ισπανικό επίθετο «βιρίλ» που σημαίνει «αντρίκειος», σαν γυναικείο όνομα θέλει να υποδηλώσει την έννοια της δύναμης, προφανώς απέναντι στο κατεστημένο. Ας δούμε πόσο κατορθώνει να πείσει το θεατή η άποψη που υποστηρίζει ο σκηνοθέτης με την ταινία του αυτή, που έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο.
Η κεντρική ιδέα της ταινίας «Η Βιριδιάνα» είναι η ματαιότητα της καλοσύνης προς τον πλησίον και της φιλανθρωπίας γενικότερα. Αφού δεν μπορεί ένας άνθρωπος να αλλάξει τον κόσμο είναι άχρηστη η φιλανθρωπία του. Σε ένα πλάνο της ταινίας εμφανίζεται κάποιος που αγοράζει και ελευθερώνει ένα κακόμοιρο σκύλο απ’ το βασανιστή κύριό του. Στη συνέχεια σε άλλα πλάνα της ταινίας εμφανίζεται μια σειρά βασανισμών σκύλων σε διάφορα μέρη.
Το συμπέρασμα της ταινίας, που ο σκηνοθέτης επιδιώκει να γίνει και δικό μας συμπέρασμα είναι ότι αφού δεν μπορεί κανείς να ανακουφίσει από τον πόνο όλα τα σκυλιά του κόσμου, δεν αξίζει να ανακουφίσει από τον πόνο ούτε και το σκύλο που είναι δίπλα του. Και έτσι το δύστυχο ζώο που θα μπορούσε να γλιτώσει απ’ τη μοίρα του δε γλιτώνει. Η ίδια σκέψη ισχύει και από την αντίθετη πλευρά. Αφού ο βασανισμός ενός ανθρώπου δεν βλάπτει την ανθρωπότητα είναι επιτρεπτό να βασανιστεί για οποιοδήποτε λόγο (πάντοτε βρίσκεται κάποιος).
Αν ένας άνθρωπος λοιπόν βασανίζεται δίπλα σου και μπορείς να κάνεις κάτι για να τον ανακουφίσεις, σύμφωνα με τον σκηνοθέτη, δεν είναι ανάγκη να το κάνεις, αφού δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για την ανθρωπότητα. Αυτή την παρανόηση και αυτή την άγνοια είχε υπόψη του ο Ντοστογιέφσκι όταν έλεγε ότι η αγάπη μου για την ανθρωπότητα υποδηλώνει έλλειψη αγάπης για τον άνθρωπο.
Την ίδια απλοϊκή σκέψη ο Μπουνιουέλ υποστήριξε αυτή τη φορά με μια πράξη ασέβειας προς αυτό πού εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο αγαπούν και λατρεύουν. Οπωσδήποτε οι άνθρωποι αυτοί δεν ήταν το κατεστημένο κατά του οποίου έβαλε ο Μπουνιουέλ. Αντίθετα ήταν απλός και φτωχός κόσμος, που ο Μπονουέλ περιφρόνησε αποδεικνύοντας ότι στερείται απ’ το αναγκαίο σε ένα αληθινό δημιουργό ήθος. Συγκεκριμένα παρουσίασε στην ταινία του την εικόνα του Μυστικού Δείπνου, στην οποία αντικατέστησε τους Αποστόλους και τον Ιησού από διάφορους μεθυσμένους αλήτες και χυδαίους περιθωριακούς τύπους.
Ο Μπουνιουέλ ξεκινάει από την ιδέα του, την οποία προσπαθεί να αποδείξει ότι είναι αληθινή και ότι ισχύει στην πραγματικότητα. Στηρίζεται σε ιδέες και όχι στη ζωντανή πραγματικότητα. Με απλοϊκό τρόπο, αλλά και με πολύ σπουδαιοφάνεια προσπαθεί να άποδείξει ότι είναι μάταιη η καλοσύνη, η στοργή και το έλεος προς τον πλησίον που διδάσκει ο Χριστός. (Ο καλός ποιμένας αφήνει τα 99 πρόβατα και αναζητά το ένα πρόβατο που χάθηκε).
Υποστηρίζει ότι αφού ένας άνθρωπος δεν μπορεί να βοηθήσει την... ανθρωπότητα δεν αξίζει να βοηθήσει ούτε αυτόν που έχει ανάγκη δίπλα του! Με το σκεπτικό αυτό διαπράχθηκαν φριχτά εγκλήματα εις βάρος της ανθρωπότητας και βασανίστηκαν και υπέφεραν αναρίθμητα αθώα θύματα στον κόσμο!
moschoblog.blogspot.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου