"Για να επιτευχθεί η παγκόσμια κυβέρνηση..."

Ο Αμερικάνος χριστιανός συγγραφέας Tal Brooke έγραψε κάποτε: «Σήμερα ένα – ένα τα κομμάτια του παζλ μπαίνουν στην θέση τους για μια παγκόσμια μεταμόρφωση. Στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον μια νέα παγκόσμια τάξη, σε αντίθεση με οτιδήποτε ο κόσμος έχει δει ποτέ, θα μπορούσε να εμφανιστεί σχεδόν εν μία νυκτί. Υπάρχει μια αναδυόμενη "παγκόσμια συνείδηση" ​​που είτε είναι μια απίστευτη ιστορική σύμπτωση, είτε είναι, στην πραγματικότητα, ένα μέρος ενός καλοσχεδιασμένου σχεδίου του οποίου η αρχή μπορεί να εντοπιστεί στην αρχαιότητα. Θα μπορούσε αυτό να είναι η παγκόσμια πραγματικότητα που είδε πριν από πάνω από 2.000 χρόνια, ένας γέροντας προφήτης στη Νήσο της Πάτμου; Ένα βαρυσήμαντο παγκόσμιο γεγονός έρχεται πάνω μας - η γέννηση μιας νέας παγκόσμιας τάξης».

Ένα τσιτάτο που επαναλαμβάνεται συνέχεια στις μέρες μας, προκειμένου να κρυφτούν οι πραγματικές προθέσεις εκείνων που επιζητούν την παγκόσμια κυβέρνηση, είναι η "παγκοσμιοποίηση". Ένα από τα πιο πειστικά επιχειρήματα για υπέρ της παγκοσμιοποίησης, σήμερα, είναι ότι χωρίς αυτήν κινδυνεύουμε "να αφανιστούμε". Ένα πλήθος φωνές μας προειδοποιεί ότι ο κίνδυνος αυτός και μόνο δικαιολογεί την τελική θυσία που απαιτείται για να έρθει η «παγκόσμια ειρήνη» - και ότι, αν τα έθνη παραδώσουν την κυριαρχία τους κατά τρόπο σύμφωνο με τον προγραμματισμό των Ηνωμένων Εθνών, θα τελειώσουν ένα σωρό προβλήματα που μας «απειλούν», όπως η απειλή της τρομοκρατίας, η απειλή της οικονομικής κρίσης, η απειλή της υπερθέρμανσης του πλανήτη, και άλλα και αμέσως θα αρχίσει μια εποχή πρωτοφανούς ειρήνης και ασφάλειας. Ως εκ τούτου κάθε εθνικισμός αποτελεί εμπόδιο και πρέπει να «θυσιαστεί».

Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών ιδρύθηκε πάνω σε μια καλά μελετημένη πολιτική παγκοσμιοποίησης. Αποφάσεις θα μπορούσαν να λαμβάνονται από παρόμοιους υπερεθνικούς οργανισμούς «για το καλό μας» και «από σεβασμό όλων των πολιτών σε παγκόσμιο επίπεδο». Η παγκοσμιοποίηση έχει μια αυξανόμενη τάση από το 1973, όταν πολλοί διάσημοι και σημαίνοντες άνθρωποι υπέγραψαν την Ανθρωπιστικό Μανιφέστο II (Humanist Manifesto II).

Εκεί δήλωσαν:

«Καταδικάζουμε τη διαίρεση της ανθρωπότητας από εθνικιστικούς λόγους. Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο καμπής στην ιστορία της ανθρωπότητας, όπου η καλύτερη επιλογή είναι η υπέρβαση των ορίων της εθνικής κυριαρχίας, προκειμένου να κινηθούμε προς την οικοδόμηση μιας παγκόσμιας κοινότητας ... ενός παγκόσμιου συστήματος δικαιοσύνης και παγκόσμιας τάξης που θα βασίζεται σε μια διακρατική ομοσπονδιακή κυβέρνηση».

"Το Σχέδιο"

Στο βιβλίο του «Η Δύση σε Κρίση», ο τραπεζίτης James P. Warburg (1896 – 1969, γιος του εβραϊκής καταγωγής τραπεζίτη και υποστηρικτή του Federal Reserve System, Paul Warburg, της γνωστής δυναστείας τραπεζιτών) δήλωσε την υποστήριξή του σε μια παγκόσμια κυβέρνηση:

«Μια παγκόσμια τάξη, χωρίς παγκόσμιο νόμο είναι ένας αναχρονισμός. Και δεδομένου ότι ο πόλεμος σημαίνει την εξαφάνιση του πολιτισμού, ένας κόσμος που δεν θα εδράζεται σε ένα κράτος δικαίου επί των εθνών-κρατών δεν θα μπορεί να ζήσει πολύ. Ζούμε σε μια επικίνδυνη περίοδο μετάβασης από την εποχή του πλήρως κυρίαρχου έθνους-κράτους στην εποχή της παγκόσμιας κυβέρνησης».

Στις 17 Φεβρουαρίου 1950, ο Warburg δήλωσε επίσης στην επιτροπής της Γερουσίας το ΠΩΣ οι λαοί του κόσμου θα λάβουν αυτήν την παγκόσμια κυβέρνηση: "Θα έχουμε μια παγκόσμια κυβέρνηση είτε μας αρέσει είτε όχι, αν όχι με τη συγκατάθεση, με την κατάκτηση."

Η παγκόσμια κυβέρνηση που σχεδιάζονται από αυτούς τους ηγέτες, περιλαμβάνει σχέδια για μια παγκόσμια αστυνομική δύναμη. Ο ιστορικός Arnold Toynbee κάποτε είπε: "Πλησιάζουμε το σημείο στο οποίο οι μόνες αποτελεσματικής κλίμακας σημαντικές ενέργειες θα είναι αυτές της παγκόσμιας κλίμακας. Τα κράτη θα πρέπει να στερηθούν της κυριαρχίας τους και να υποταχθούν στην κυριαρχία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης. Νομίζω ότι το παγκόσμιο κράτος θα εξακολουθεί να χρειάζεται μια ένοπλη αστυνομία ... η παγκόσμια κυβέρνηση θα πρέπει να έχει αρκετή δύναμη για να είναι σε θέση να επιβάλει την ειρήνη».

Θα αποτελούσε ένα μνημειώδες έργο να πειστούν οι άνθρωποι του κόσμου να εγκαταλείψουν την εθνική τους κυριαρχία και υποταχθούν σε μια παγκόσμια κυβέρνηση. Ωστόσο, το πρόβλημα δεν είναι ανυπέρβλητο. Ο πρώην διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, Δρ Brock Chisolm, δήλωσε κάποτε:

«Για να επιτευχθεί η παγκόσμια κυβέρνηση, είναι απαραίτητο να αφαιρεθεί από τα μυαλά των ανθρώπων η ατομικότητα, η πίστη στην παράδοση της οικογένειας, ο εθνικός πατριωτισμός και τα θρησκευτικά δόγματα. Έχουμε καταπιεί κάθε είδους δηλητηριώδεις βεβαιότητες που μας τροφοδότησαν οι γονείς μας, οι δάσκαλοι του κατηχητικού και οι εκπαιδευτικοί του σχολείου, οι πολιτικοί μας, οι ιερείς μας, οι εφημερίδες μας και άλλοι που τους νοιάζει ο έλεγχός μας. Η επανερμηνεία και η τελική εξάλειψη της έννοιας του σωστού και του λάθους, που υπήρξε η βάση της εκπαίδευσης των παιδιών, η υποκατάσταση της έξυπνης και λογικής σκέψης για την πίστη στις βεβαιότητες των ηλικιωμένων, αυτοί οι στόχοι... θα αποτυπώσουν τις αλλαγές στην ανθρώπινη συμπεριφορά».

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ