Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Η μεγάλη ευλογία.

Ένας πρόεδρος κράτους που έχει μάθει να δανείζει χωρίς τόκους και χωρίς να τα ζητάει πίσω ακολουθώντας κατά γράμμα τις παραινέσεις από την Αγία Γραφή.
Ένας Αρχιεπίσκοπος πράος, προοδευτικός που εφαρμόζει κατά γράμμα το γραφικό απόδωτε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ. Δίνει λοιπόν ότι και να του ζητήσει ο Καίσαρ, ακόμα και να γίνει γλάστρα στο σκηνικό του. Υψούμενος με ταπείνωση.
Ένας πρόεδρος Μεγάρου όπου το ίδρυμα που άρχει έχει τάξει να αναβαθμίσει την μιζέρια μας και την α-τεχνία μας, κατ' αρχάς με ένα λιτό και απέριττο κτήριο, κατόπιν με εκδηλώσεις που ακουμπούν την καρδιά και του τελευταίου πολίτη αυτής της χώρας και χωρίς καμιά εξάρτηση από ΔΟΛιες μεθόδους και άτομα.
Μία υπουργός που τιμά το όνομα του υπουργείου της και προσπαθεί να προβάλλει διαρκώς τους δύο πυλώνες του. Παιδεία και θρησκεία.
Ένας τροβαδούρος, που θέτει για άλλη μια φορά το τάλαντο που του εμπιστεύθηκε ο Θεός στην υπηρεσία αναξιοπαθούντων, εμπερίστατων και πονεμένων.
Που μπορεί να συγκεντρωθεί τόση ευλογία;
Που αλλού.
Στον μεγαλύτερο ναό της Αττικής και από τους μεγαλύτερους των Βαλκανίων.
Για να είναι και το μήνυμα που θα φύγει από κει ογκώδες.

Και επειδή πρέπει να έχουμε πάντα "δεξιούς" λογισμούς όπως έλεγε και ο γέροντας Παϊσιος.
Παραριπτείς με εν τω οίκω του Θεού μου μάλλον ή οικείν με εν σκηνώμασι αμαρτωλών

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου