Το καθεστώς φαίνεται να επιζητά την λαϊκή εξέγερση. Γιατί;

Είναι μια σκέψη που με βασανίζει εδώ και καιρό. Από το καλοκαίρι σχεδόν, και μάλιστα μια δυο φορές κάπου διατύπωσα και γραπτώς τον φόβο μου: Φαίνεται σαν το καθεστώς να θέλει και να επιζητά την λαϊκή εξέγερση, σαν να το βολεύει μια τυφλή λαϊκή εξέγερση για κάποιο λόγο. Και μοιάζει σαν να κάνει και το παν να την προκαλέσει.

• Οι δηλώσεις του κ. Στρος Καν “Θα διαδήλωνα κι εγώ αν ήμουν έλληνας” ,
• οι συνεχείς προκλήσεις και προσβολές του κ. Πάγκαλου “όλοι μαζί τα φάγαμε“, “αντι-παραγωγικοί“  και “κοπρίτες“,
• η καταιγίδα των ανάλγητων και αντιλαϊκών μέτρων με ρυθμό πολυβόλου, παρά τα ψέμματα της κυβέρνησης πως δεν θα πάρει άλλα μέτρα,
• ο εθνικός μας εξευτελισμός από την ατιμωρησία των κλεφτών του δημοσίου χρήματος και ευχολόγιο περί δικαιοσύνης από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και άλλους ηγέτες,
• η αναποτελεσματικότητα των εξεταστικών επιτροπών και η σπατάλη που συνεχίζεται,
• το στέγνωμα της αγοράς στο σημείο που να μοιάζει με έρημο,
• τα συσσίτια που ήδη πρέπει να κλείσεις τραπέζι,
• η απόγνωση των μισθωτών, των αυτοαπασχολούμενων και των μικροεπιχειρηματιών που χτύπησε κόκκινο,
• μέτρα που θα μπορούσαν χωρίς κανένα κόστος να έχουν παρθεί (πχ. παροδική αδράνεια μιας επιχείρησης και μη καταβολή ασφαλίστρων στο ΤΕΒΕ)
• και χίλια δυο τέτοια,

δείχνουν κάτι πολύ ανησυχητικό.
Δείχνουν σαν το καθεστώς να μην φοβάται και τόσο την λαϊκή εξέγερση και μάλιστα να την προκαλεί κιόλας.
Γιατί;
Οταν κάποιος ενεργεί σαν να μην φοβάται την αυτοδικία που θα φέρει μια τυφλή λαϊκή εξέγερση εξαιτίας της οργής και της απόγνωσης που ο ίδιος προκαλεί και δημιουργεί είναι

• ή τρελλός
• ή θέλει πράγματι να προκαλέσει την αυτοδικία για κάποιο λόγο.

Τι σημαίνει όμως η αυτοδικία που θα φέρει μια λαϊκή εξέγερση αν ξεσπάσει αυτή τη στιγμή με τόση οργή και αγανάκτηση; Σημαίνει ενέργειες, σε μαζικό επίπεδο, έξω από τα όρια της νομιμότητας.
Και τι επιφέρουν μαζικές ενέργειες βίας έξω από τα όρια της νομιμότητας;
Δίνουν την δυνατότητα σε μια κυβέρνηση, που υποστηρίζει ότι ο λαός την εξέλεξε ως εγγυητή της νομιμότητας,

• να περάσει έκτακτους νόμους που περιστέλλουν τις ελευθερίες που εγγυάται το πολίτευμα
• να κηρύξει την χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, και ίσως
• στρατιωτικό νόμο.

Πρέπει να αρχίσουμε να αυτο-οργανωνόμαστε πολιτικά, έξω από τα κόμματα, ώστε η όποια αντίδρασή μας να μην ξεφύγει σε ακρότητες και καταστροφές που θα προκαλέσουν αντιδημοκρατικά μέτρα και ένταση της αυθαιρεσίας από την μεριά της κυβέρνησης και του συστήματος. Εν ολίγοις χρειαζόμαστε πολιτικές οργανώσεις που θα χειριστούν την κατάσταση χωρίς να θέσουν τις λαϊκές διεκδικήσεις σε κίνδυνο. Που θα μετασχηματίσουν την άγνοια σε γνώση και την οργή σε αιτήματα δημοκρατίας και ελέγχου του πολιτικού συστήματος από τον λαό.
Ηδη το σύστημα έχει προβάρει τις προβοκάτσιες του, τις μολότωφ του και το μπάχαλό του. Και το ότι δεν βρίσκουν οι δυνάμεις ασφαλείας τους παρανομήσαντες και παρανομούντες, είναι τέχνασμα.
Ο Χαρίλαος Φλωράκης, αν θυμάμαι καλά, είχε δηλώσει παλαιότερα σε τηλεοπτική εκπομπή πως την εποχή που το κόμμα του ήταν στην παρανομία, οποιοσδήποτε απεσταλμένος του κόμματός του προσπαθούσε να εισέλθει στην χώρα παράνομα, συλλαμβανόταν από την ασφάλεια το πολύ σε μερικούς μήνες.
Τώρα, αυτούς τους παρανομούντες, δεν τους βρίσκουν γιατί μάλλον κάποιος δεν θέλει να βρεθούν. Είναι μια πολύ καλή δικαιολογία ότι το κράτος και η τάξη απειλείται από οπλισμένους και επικίνδυνους εσωτερικούς εχθρούς. Και αν μια τυφλή και χωρίς στόχους και αιτήματα λαϊκή εξέγερση ξεσπάσει, και μάλιστα καταλήξει και σε ακρότητες, θα την εντάξουν στους ίδιους εσωτερικούς εχθρούς, ώστε να πάρουν τα αντι-δημοκρατικά μέτρα, που μάλλον σκέφτονται να πάρουν.
Διότι το ΔΝΤ δεν ήρθε για να φύγει γρήγορα. Θέλει λεφτά, πετρέλαια και ουράνια. Θέλει τα φιλέτα. Θέλει να πτωχεύσουν οι επιχειρήσεις για να ρθουν τα κολλητάρια του να αγοράσουν τζάμπα. Κι έχει και συμμάχους εδώ. Που περιμένουν πως και πως να αρχίσουν οι πτωχεύσεις και οι “ιδιωτικοποιήσεις” και όλα αυτά τα ωραία κόλπα.
Κιαν ο λαός, που θα χει “ατακτήσει” γιατί προκλήθηκε, θεωρηθεί εχθρός, θα χουν βρει την χρυσή ευκαιρία να του φορέσουν κάνα κολλάρο “έκτακτης ανάγκης”, και να του αφαιρέσουν οποιαδήποτε δυνατότητα να αντιδράσει στο μαζικό ξεπούλημα που ολοφάνερα σχεδιάζεται.
Θραξ Αναρμόδιος (με αφορμή μια συζήτηση με τον tsilivithras)