Πέμπτη 12 Μαΐου 2011

"Στα δικά μου χρόνια πεινούσαμε, αλλά ονειρευόμασταν και το ξεχνούσαμε"

Τάδε έφη Θανάσης Βέγγος.

Αφιερώνεται στους ποικιλώνυμους κομισάριους της μεταμοντέρνας εθνοφοβικής πολιτικής ελιτ, στους «ευαίσθητους» «αλληλέγγυους» μεταναστολάγνους και επαγγελματίες «αντιρατσιστές», στους λοβοτομημένους προπαγανδιστές της πολυπολιτισμικής λαίλαπας και στα σινιαρισμένα μιντιακά παπαγαλάκια που βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία για να ενοχοποιούν τον ελληνικό λαό γεμίζοντάς τον υποσυνείδητα συμπλέγματα μειονεξίας, ξεστομίζοντας με ‘ύφος’ και ‘στόμφο’ χιλιοειπωμένους αφορισμούς και ξεφτισμένα λεκτικά κλισέ και κοάζοντας συνεχώς το παραμύθι που λέει ότι «η εγκληματικότητα δεν έχει εθνικότητα», «άμα πεινάει ο άνθρωπος κάνει τα πάντα», «τι σου φταίνε αυτοί οι κακόμοιροι», «και εμείς υπήρξαμε μετανάστες» κλπ κλπ.

ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ και ΑΝΟΧΗΣ


ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου