11χρονο παιδί τότε, μού είναι αξέχαστος ο ενθουσιασμός όλων των Ελλήνων στο άκουσμα της λέξης, πόλεμος.
Τι είχε συμβεί, και ο φιλήσυχος Ελληνικός λαός, ενθουσιάστηκε στο άκουσμα της απαίσιας λέξης πόλεμος
Από τον Σεπτέμβριο του 1939, είχε αρχίσει ένας πόλεμος στην Ευρώπη, πού προοιωνίζετο γενικότερος.
Η Ελλάδα τότε, ήταν ένα φιλήσυχο έθνος,
Και όμως η φασιστική και μισαλλόδοξη Ιταλία τού Μουσουλίνη, συνεχώς την παρενοχλούσε και προκαλούσε επεισόδια στα Eλληνοαλβανικά σύνορα, με αποκορύφωμα την άνανδρη βύθιση του αντιτορπιλικού μας, Έλλη, πού βρίσκονταν αγκυροβολημένο για προσκύνημα στην Παναγία της Tήνου.
Οι Έλληνες τότε έσφιξαν τα δόντια τους, αγανάκτησαν, θύμωσαν, αλλά δε προκάλεσαν την Ιταλία.
Και όμως λίγους μήνες μετά, ο πόλεμος δεν αποφεύκτηκε. Ύπουλα μας τον κήρυξαν οι Ιταλοί, και μας το ανακοίνωσαν, αφού πρώτα τα Ιταλικά στρατεύματα είχαν παραβιάσει τα σύνορά μας.
Τον πόλεμο αυτό, προσπαθούσε με κάθε θυσία να τον αποφύγει η Ελλάδα. Αλλά αφού μας τον επέβαλαν, τον δεχθήκαμε. Γι΄ αυτό και ο ενθουσιασμός όλων των Ελλήνων ήταν απερίγραπτος.
Τότε όλοι οι Έλληνες, έβγαλαν την αγανάκτησή τους, για όλα όσα προηγουμένως είχαν συμβεί.
Οι φαντάροι – κι αυτό είναι καταπληκτικό και πρωτοφανές - ξεκινούσαν για τα σύνορα, με τραγούδια - λες και πήγαιναν σε γιορτή.
Η Ελλάδα με τις 300.000 στρατιώτες, νίκησε τα έξι εκατομμύρια λόγχες του Μουσουλίνη. Και θα τους πετούσε στη θάλασσα, αν δεν επενέβαιναν, να τους σώσουν, οι σιδηρόφρακτες μεραρχίες των χιτλερικών ναζιστών.
Και η Ελλάδα δεν δίστασε και πάλι, να πολεμήσει και τους βάρβαρους Ούννους. Και λύγισε μόνον, στις αριθμητικά ασύγκριτα πολλαπλάσιες χιτλερικές δυνάμεις.
Προκάλεσε δε τότε, τον θαυμασμό όλου του κόσμου και όχι μόνον των συμμάχων, αλλά ακόμη και του Χίτλερ.
Και ήρθαν οι μαύρες ημέρες της κατοχής. Με πείνα, δυστυχία, εκτελέσεις και Ομήρους, με αρπαγές και λεηλασίες και με κατοχικούς Πρωθυπουργούς και δοσίλογους.
Τότε όσοι μπόρεσαν πήραν τα όπλα και βγήκαν στα βουνά να πολεμήσουν τους κατακτητές. Ε, όχι όμως και τα 15χρονα παιδιά το 1944, γιατί τότε, είχαν φύγει πλέον οι Γερμανοί . . . . .
Η δυστυχία ξεπερνούσε κάθε ανθρώπινο όριο.
Ένα πράγμα μόνον μας κρατούσε στη ζωή. Η ΕΛΠΙΔΑ
Μαθαίναμε να νέα για τις νίκες των συμμάχων από τα κρυφά ραδιόφωνα, και η Ελπίδα για λευτεριά, μας κρατούσε στη ζωή και επιζήσαμε.
Αυτοί όμως, οι συνεργάτες και δοσίλογοι, της κατοχής ποτέ, δεν έδωσαν λόγο των εγκλημάτων τους. Όπως και οι απάνθρωποι εγκληματίες κατακτητές, με τις φρικώδεις κτηνωδίες, που αφάνισαν ολόκληρα χωριά με τα γυναικόπαιδα, και χιλιάδες αθώους στα Γερμανικής (και Σταλινικής) εμπνεύσεως στρατόπεδα συγκεντρώσεως και τα κρεματόρια.
Και ήρθε κάποτε και η λευτεριά
Αλλά δεν την χαρήκαμε για πολύ
Σαν Έλληνες δεν μπορέσαμε να τα βρούμε και άρχισε μεταξύ μας νέα αιματοχυσία.
Ώσπου επικράτησε, κάποτε και ο Νόμος.
Μαζέψαμε τότε ότι είχε μείνει όρθιο, από την τριπλή κατοχή, τη ναζιστική λαίλαπα και τον ξενοκίνητο αλληλοσπαραγμό. Προσπαθήσαμε να ανασυγκροτηθούμε, να επουλώσουμε τις πληγές μας, και να ανάψουμε ένα κερί για τις χιλιάδες των αδικοχαμένων νεκρών μας.
Τότε οι νικητές σύμμαχοί μας, μας υποχρέωσαν να μή ζητήσουμε αποζημιώσεις, ούτε καν για τα υποχρεωτικά κατοχικά δάνεια πού μας επέβαλαν οι κατακτητές, γιατί τάχα η Γερμανία είναι διηρημένη.
Σε μία διεθνή συνδιάσκεψη, ό Υπουργός εξωτερικών της Σοβιετικής Ενώσεως, Μολότωφ, παρουσία και του Υπουργού εξωτερικών της Αμερικής, Άλεν Ντάλας, είχε πεί, - με τον Αμερικανό Υπουργό διαφωνούνε σε 99 θέματα, στο μόνο πού συμφωνούμε, είναι να μείνει η Γερμανία διηρημένη.
Αλλά το θανάσιμο λάθος έγινε, και η Γερμανία ενώθηκε.
Έτσι επωάσθηκε το Αυγό του φιδιού.
Η ιστορία όμως επαναλαμβάνεται, έστω και με κάποιες διαφορές.
Σήμερα ή Ελλάδα βρίσκεται πάλι, σε μια παρόμοια κατάσταση κατοχής και δυστυχίας.
Όχι, αυτή τη φορά, δεν κατακτήθηκε από τις σιδηρόφρακτες μεραρχίες του 3ου Ράιχ. Οι δικοί μας άχρηστοι και πανάθλιοι
Πρωθυπουργοί, Υπουργοί και οι 300 βολεμένοι Βουλευτάδες, με εξαίρεση, ελάχιστους, πολύ ελάχιστους από αυτούς, χωρίς ίχνος πατριωτισμού, κάλεσαν τους διεθνείς τοκογλύφους του Δ.Ν.Τ. και το 4ο Ράιχ της γαλουχημένης στα νάματα της κομμουνιστικής νεολαίας του αλήστου μνήμης αιμοσταγούς Χόνεκερ καγκελαρίου Αγγελας Μέρκελ, σε βοήθεια, αφού πρώτα οι ίδιοι, κατέκλεψαν λήστεψαν, καταχρέωσαν το κράτος, μετέτρεψαν την Δημοκρατία, σε κλεπτοκρατία, και διέλυσαν τά πάντα.
Σήμερα στην Ελλάδα δεν υπάρχει κράτος, δεν υπάρχουν ούτε σωστή Δημόσια Διοίκηση, ούτε Δικαιοσύνη, ούτε Αστυνόμευση,
Ελεύθερα και ατιμώρητα, κυκλοφορούν οι καταχραστές του Δημοσίου, τα γνωστά λαμόγια, και οι αγνώστου ταυτότητας και προελεύσεως λαθρομετανάστες πού ανενόχλητοι, κλέβουν, ληστεύουν και εγκληματούν.
Διαβάζοντας το πολύ τεκμηριωμένο βιβλίο του Τάκη Μίχα Η μαύρη Βίβλος της Ελληνικής Οικονομίας, βλέπουμε ότι σήμερα η Ελλάδα είναι το τελευταίο, ή έστω το προτελευταίο κράτος σε όλες τις επιδόσεις της, από τα 27 μέλη της Ευρωζώνης.
Ποιος όμως φταίει γι αυτό το κατάντημα. Φταίμε όλοι μας.
Φταίει ο Ελληνικός λαός για τις ιδιοτελείς επιλογές των πολιτικών του, επί σειρά ετών. Αλλά κυρίως και πρωτίστως, φταίει η εκάστοτε πολιτική του ηγεσία. Οι ανθέλληνες, αδίστακτοι και αμετανόητοι, οικονομισάριοι, που καταλήστεψαν, κατέστρεψαν και κατεξεφτέλησαν το κράτος. Οι ομογενείς μας, πού κάποτε καμάρωναν για την καταγωγή τους, σήμερα ντρέπονται να πουν ότι είναι Έλληνες.
Στα προ 60ετίας ιστορήματα της Καθημερινής, - πρό διετίας περίπου- είχα διαβάσει ότι Φρειδερίκη, είχε πει - Αν μπορούσα αυτούς τους 300 της Βουλής, να τους μπαρκάρω, σε ένα σαπιοκάραβο, και να τους φουντάρω στο Αιγαίο, θα είχε σωθεί η Ελλάδα.
Διώξαμε όμως την Φρειδερίκη και τον γιό της, και φέραμε την Μάργκαρετ Τσάντ με τον γιό της Τζέφρι, να κυβερνήσει την Ελλάδα,
Και πώς μας προέκυψε αυτός ο ξένος. Από πού μας ήρθε,
Αυτός δεν μπορεί να αρθρώσει σωστά Ελληνικά αν δεν τά διαβάσει.
Στην Αμερική και σε άλλα πολιτισμένα κράτη, δεν γίνεται κανείς
Πρόεδρος ή Πρωθυπουργός, αν δεν έχει γεννηθεί σ΄ αυτό το Κράτος.
Α΄ βέβαια, κλειρονομικώ δικαίω, όπως οι Βασιλικές δυναστείες. Αλλά και ο Ρουσβελτ, είχε παιδιά, και ο Τσωρτσιλ, είχε παιδιά, και ο Στάλιν είχε παιδιά, και ο Γκορμπατσοφ είχε παιδιά, και πάρα πολλοί άλλοι ηγέτες είχαν παιδιά, αλλά δεν τους έχρισαν διαδόχους, μόνον ο Κίμ Ιλ Σούγκ, της Βορείου Κορέας, και ο αιμοοσταγής Ασαντ της Συρίας, όπως και μερικοί δικοί μας, κληροδότησαν στα παιδιά τους, στα ανίψια και τις Κόρες τους, Υπουργικά αξιώματα, και Βουλευτικές έδρες.
Σήμερα δεν υπάρχει κρυφό ραδιόφωνο, όπως στην κατοχή, να μας δίνει ελπίδες για το μέλλον. Σήμερα υπάρχουν πολλά φανερά Ραδιόφωνα και Τηλεοράσεις πού μας μαυρίζουν κάθε μέρα την καρδιά και την ψυχή.
Σήμερα πια δεν υπάρχει ελπίδα για το μέλλον. Την Ελπίδα την έχουν σκοτώσει, αυτοί οι επίορκοι, πού θα έπρεπε να την ;προστατεύσουν.
Αλλοίμονο στη νέα γενιά, της ανεργίας και της δυστυχίας,
Στα νέα παιδιά όλου του κόσμου, πού δεν μπορούν να ονειρευτούν ένα καλύτερο μέλλον.
Σπύρος Βασιλείου.
http://hellinesandfilellines.blogspot.com/2011/12/otan.html
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου