Πάμε μια βόλτα στα συστήματα διακυβέρνησης;

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"Ακόμα κι η δυστυχία κρύβει κάποια απολαβή. Πρέπει να πείσουμε τον κόσμο. Οι κυβερνώντες φοβούνται τη σκέψη όχι την εξέγερση."

1. Δεν είναι στην τύχη που σας προτείνω να πάμε μια βόλτα στα συστήματα διακυβέρνησης. Θέλω να κάνουμε αυτή τη βόλτα γιατί από την αρχή με απασχολεί το ερώτημα, αν υπάρχει ανιδιοτελής διακυβέρνηση ή όχι.

2. Είναι η ανιδιοτέλεια συμβατή με την εξουσία;

3. Το Ευαγγέλιο γράφει πως μέσα στην ψυχή του δαιμονισμένου υπήρχαν δυο χιλιάδες δαίμονες που τον βασάνιζαν. Όταν τον ρώτησε ο Ιησούς ποιο είναι το όνομά του απάντησε: είμαστε πολλοί και το όνομά μας είναι "λεγεών".

4. Είναι ο άνθρωπος ένας ή είναι πολλοί; Μήπως κάθε άνθρωπος είναι σαν μια πόλη με εκατομμύρια κατοίκους;

5. Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται από έξι δισεκατομμύρια κύτταρα, τα οποία γεννιούνται, μεγαλώνουν, γεράζουν και πεθαίνουν. Το καθένα έχει τη δική του ζωή, που σημαίνει ότι για να είναι όλα μαζί διέπονται από κάποιο σύστημα διακυβέρνησης.

6. Η αίσθηση ότι το σώμα μας είναι σταθερό από την άποψη των κυττάρων είναι αυταπάτη. Το σώμα μας διαρκώς αλλάζει. Σαν τον καταρράκτη που η καμπυλοειδής μορφή του δείχνει σταθερή ενώ το νερό τρέχει ασταμάτητα. Το σώμα μας ανανεώνεται κάθε εφτά χρόνια.

7. Ο άνθρωπος είναι τρισυπόστατος. Είναι σώμα, ψυχή και πνεύμα. Το καθένα από αυτά έχει τη δική του ζωή. Αλλά κι αυτά για να είναι μαζί οπωσδήποτε υπακούουν σε κάποιους νόμους.

8. Είναι το σύστημα με το οποίο κυβερνιέται ο άνθρωπος ως σώμα, ψυχή και πνεύμα ανιδιοτελές ή όχι; Το καθένα από τα μέρη ενός συνόλου ενδιαφέρεται για το καλό του άλλου ή αδιαφορεί το ένα για το άλλο;

9. Η διακυβέρνηση στα μέρη του ανθρώπου σαν φυσική, ψυχική και πνευματική οντότητα θα λέγαμε ότι διέπεται από το νόμο της επιείκειας, δηλαδή το κάθε μέρος αποδίδει στα άλλα μέρη αυτό που του ταιριάζει. Τουλάχιστον έτσι πλάστηκε από το Δημιουργό.

10. Η φυσική ζωή του σώματος, η ζωή όπως την έπλασε ο Θεός και όχι όπως την διέφθειρε ο άνθρωπος με την πτώση του δείχνει ότι η καλύτερη διακυβέρνηση είναι η ανιδιοτελής διακυβέρνηση. Το ίδιο συμβαίνει με την ψυχή και με το πνεύμα.

11. Μπορούμε όμως να πούμε ότι με τις σημερινές συνθήκες σεβόμαστε το σώμα μας, αγαπάμε την ψυχή μας και διατηρούμε το πνεύμα μας δυνατό;

12. Μήπως κάτι ανάλογο συμβαίνει και στη διακυβέρνηση των ανθρώπων ως σύνολα; Μήπως η εξουσία δεν είναι απροσωπόληπτη, γιατί κανείς από εμάς δεν είναι απροσωπόληπτος;

13. Μήπως η ανιδιοτελής διακυβέρνηση δεν είναι επιθυμητή από κανέναν; Ο Ιησούς δεν ήταν επιθυμητός από κανέναν από τους Γεργεσηνούς.

14. "Χιλιάδες άνθρωποι εύχονται να μείνει μακριά από τη ζωή τους ο Χριστός, από φόβο μήπως με την επαφή τους μαζί Του χάσουν κοινωνικά, οικονομικά ή προσωπικά αγαθά. Προσπαθώντας να διασώσουν τα κεκτημένα τους, χάνουν την ψυχή τους."

15. Ακόμα κι η δυστυχία κρύβει κάποια απολαβή. Πρέπει να πείσουμε τον κόσμο. Οι κυβερνώντες φοβούνται τη σκέψη όχι την εξέγερση.

16. Όσο για μένα δε βρίσκω καλύτερο σύστημα διακυβέρνησης από αυτό που υπαγορεύει η επιείκεια. Ο Κύριος, όταν δεν τον δέχθηκαν οι Γεργεσηνοί, μπήκε στο πλοίο κι ανεχώρησε από τη χώρα τους. Ο Θεός σέβεται το αυτεξούσιο του ανθρώπου.

http://moschoblog.blogspot.com/2011/12/blog-post_16.html