Η εμφάνιση ενός αγγέλου στο Μωυσή για παράδειγμα έγινε με τον εξής τρόπο: Όταν ο Μωυσής ήταν βοσκός στην έρημο «ώφθη αυτώ άγγελος Κυρίου εν πυρί φλογός εκ του βάτου, και ορά ότι ο βάτος καίεται πυρί, ο δε βάτος ου κατεκαίετο» και «εκάλεσεν αυτόν ο Κύριος εκ του βάτου λέγων Μωυσή, Μωυσή» (Εξ. γ” 2,4).
Ο Μωυσης δεν είδε ούτε πρόσωπο ούτε μορφή αλλά μόνο τη φωτιά. Από τη φωτιά άκουσε τη φωνή να τον καλεί και να τον καθοδηγεί τι να κάνει.
Η εμφάνιση αγγέλου σ’ ολόκληρο το λαό του Ισραήλ, όταν έφευγε από την Αίγυπτο, έγινε ως εξής: «ο δε Θεός ηγείτο αυτών, ημέρας μεν εν στύλω νεφέλης, δείξαι αυτοίς την οδόν, την δε νύχτα εν στύλω πυρός» (Εξ. ιγ’ 21).
Εδώ δεν παρουσιάστηκε ο ίδιος ο Κύριος αλλά άγγελός Του. Αυτό το βεβαιώνει ο Μωυσής: «και ανεβοήσαμεν προς Κύριον, και εισήκουσε Κύριος της φωνής ημών και αποστείλας άγγελον εξήγαγεν ημάς εξ Αιγύπτου» (Αριθμ. κ’ 16). Εδώ, όπως και σε κάποια άλλα σημεία, ο άγγελος ταυτίζεται με το Θεό. «Το γαρ όνομά μου εστίν επ’ αυτώ», λέει ο ίδιος ο Κύριος (πρβλ. Εξ. κγ’ 20-21).
Στον Γεδεών ο άγγελος εμφανίστηκε σαν συνηθισμένος άνθρωπος, όπως κι ο αρχάγγελος Ραφαήλ στον Τωβία. Ο Γεδεών κατάλαβε ότι πρόκειται για άγγελο μόνο όταν είδε τον άγνωστο επισκέπτη του να κάνει θαύμα. Τότε αναφώνησε: «ά, ά, Κύριε μου Κύριε, ότι είδον τον άγγελον Κυρίου πρόσωπον προς πρόσωπον» (Κριτ. στ’ 23).
Στη σύζυγο του Μανωέ που ήταν άτεκνη και στείρα, ο άγγελος εμφανίστηκε και της μετέφερε την ευχάριστη είδηση πως θα γεννήσει γιό, τον Σαμψών. Κι εκείνη μετέφερε το γεγονός αυτό στο σύζυγο της μ’ αυτά εδώ τα λόγια: «άνθρωπος Θεού ήλθε προς με, και είδος αυτού ως είδος αγγέλου Θεού, φοβερόν σφόδρα» (Κριτ. ιγ’ 6).
Όταν οι Σύροι περικύκλωσαν τον τόπο οπού ζούσε ο προφήτης Ελισαίος, ο τρομοκρατημένος υπηρέτης του αναφώνησε: «Ω, κύριε, πώς ποιήσωμεν;» Και ο Ελισαιέ απάντησε: «μη φοβού, ότι πλείους οι μεθ’ ημών υπέρ τους μετ’ αυτών». Με τις προσευχές του προφήτου Ελισαιέ ο Κύριος «διήνοιξε τους οφθαλμούς αυτού και είδε· και ιδού το όρος πλήρες ίππων, και άρμα πυρός περικύκλω Ελισαιέ» (Δ’ Βασιλ. στ’ 16-17). Και βέβαια αυτή ήταν η στρατιά των αγγέλων του Θεού που Εκείνος τους έστειλε για να προστατέψουν τον άγιο άνθρωπο.
Στον προφήτη Ιεζεκιήλ ο άγγελος εμφανίστηκε «ως ομοίωμα ανδρός, από της οσφύος αυτού και έως κάτω πυρ, και από της οσφύος αυτού υπεράνω αυτόν ως όρασις ηλέκτρου» (Ιεζ. η’ 2).
Ο μεγάλος προφήτης Δανιήλ είδε έναν άγγελο σαν άνθρωπο, ντυμένο με λινά και η οσφύς του ήταν στολισμένη με χρυσίο Ωφάζ. Το σώμα του ήταν σαν θαρσίς και το πρόσωπο του σαν «όρασις αστραπής», τα μάτια του σαν «λαμπάδες πυρός και οι βραχίονες αυτού και τα σκέλη ως όρασις χαλκού στίλβοντος και η φωνή των λόγων αυτού ως φωνή όχλου». Κι ο Δανιήλ τρομοκρατήθηκε τόσο πολύ που είπε: «και εγώ υπελείφθην μόνος . . , και ούχ υπελείφθη εν εμοί ισχύς . . . και ουκ εκράτησα ισχύος» (Δαν. ι’ 8). Αυτός ήταν ο αρχάγγελος Γαβριήλ (Δαν. η’ 16).
Ο ίδιος αρχάγγελος Γαβριήλ εμφανίστηκε και στο Ζαχαρία, τον πατέρα του Τιμίου Προδρόμου. Αν κι η εμφάνισή του όμως δεν ήταν τόσο φοβερή, όπως ήταν στον προφήτη Δανιήλ, ο Ζαχαρίας μόλις τον είδε ξαφνιάστηκε, τον κατέλαβε φόβος. Γι’ αυτό κι ό άγγελος του είπε: «Μη φοβού, Ζαχαρία» (Λουκ. α’ 12-13).
Για την εμφάνιση του αρχαγγέλου Γαβριήλ στην Παρθένο Μαρία στη Ναζαρέτ, υποθέτουμε πως θα έγινε με ευγενική ανθρώπινη μορφή, όχι με εκείνες τις αυστηρές μορφές με τις οποίες εμφανίστηκαν οι άγγελοι στους προφήτες τα παλιότερα χρόνια. Κι ή Μαρία όμως φοβήθηκε, ταράχτηκε. Δεν είναι καθόλου περίεργο, γιατί δε μας τρομάζει μόνο κάποια ασυνήθιστη εμφάνιση, αλλά ακόμα και το γεγονός ότι γίνεται εντελώς ξαφνικά. Γι’ αυτό κι ο άγγελος την ενθάρρυνε λέγοντας: «Μη φοβού, Μαριάμ» (Λουκ. α’ 29-30).
Όταν γεννήθηκε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, εμφανίστηκε ένας άγγελος στους ποιμένες της Βηθλεέμ: «και ιδού άγγελος Κυρίου επέστη αυτοίς και δόξα Κυρίου περιέλαμψεν αυτούς, και εφοβήθησαν φόβον μέγαν, και είπεν αυτοίς ο άγγελος· μη φοβείσθε» (Λουκ. β’9-10).
Οι μυροφόρες γυναίκες είδαν έναν άγγελο στον τάφο του αναστημένου Κυρίου: «ην δε η ιδέα αυτού ως αστραπή και το ένδυμα αυτού λευκόν ωσεί χιών. Από δε του φόβου αυτού εσείσθησαν οι τηρούντες και εγένοντο ωσεί νεκροί». Στις γυναίκες όμως ο άγγελος είπε: «μη φοβείσθε υμείς» (Ματθ. κη’ 3-5).
Σε κανένα άλλο από τα ιερά βιβλία δεν έχουν γραφεί τόσα πολλά για τους αγγέλους όσο στην Αποκάλυψη. Ο άγιος Ιωάννης είδε ένα πλήθος αγγέλων γύρω από το θρόνο του Υψίστου. Τους περιγράφει ως ντυμένους με ολοκάθαρα και λευκά λινά, ενώ στα στήθη είχαν ζώνες χρυσές (βλ. Άποκ. ιε’ 6). Εντυπωσιακή είναι η περιγραφή ενός από αυτούς: «Και είδον άλλον άγγελον ισχυρόν καταβαίνοντα εκ του ουρανού, περιβεβλημένον νεφέλην, και η ίρις επί της κεφαλής αυτού, και το πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος, και οι πόδες αυτού ως στύλοι πυρός . . .και έκραξε φωνή μεγάλη ώσπερ λέων μυκάται» (Άποκ. ι’ 1-3).
Περιβεβλημένος νεφέλην! Ας θυμηθούμε τι είπε ο Κύριος Ιησούς για τη Δευτέρα Παρουσία Του: «και τότε κόψονται πάσαι αι φυλαί της γης και όψονται τον υιόν του Θεού ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού μετά δυνάμεως και δόξης πολλής» (Ματθ. κδ’ 30). Οι νεφέλες του ουρανού υπονοούν τα πλήθη των αγγέλων.
Όλες οι αγγελοφάνειες είναι απλά εμφανίσεις, δεν έχουν σχέση με τη φύση των αγγέλων. Οι άγγελοι είναι αγνά πνεύματα. Όλη τους η δύναμη και το κάλλος είναι πνευματικά, όχι υλικά. Ο ιερός υμνογράφος λέει γι’ αυτούς: «Αύλους και νοερούς τους αγγέλους προϋπέστησας, των δρωμένων απάντων σοι κράζοντας· ευλογείτε πάντα τα έργα τον Κύριον, και υπερυψούτε, εις πάντας τους αιώνας» (Ορθρος, η’ ωδή γ’ ήχου).
Οι άγγελοι του Θεού δεν επιθυμούν να λατρεύονται. Όταν ένας άγγελος έδειξε στον άγιο Ιωάννη το νέο παράδεισο στον ουρανό με όλα τα θαυμάσιά του, ο άγιος Ιωάννης έπεσε στα πόδια του αγγέλου για να τον προσκυνήσει, ο άγγελος όμως δεν τον άφησε και του είπε: «όρα μη· σύνδουλός σου ειμί και των αδελφών σου των προφητών και των τηρούντων τους λόγους του βιβλίου τούτου· τω Θεώ προσκύνησον» (Αποκ. κβ’ 8-9). Μάλιστα, μόνο το Θεό λατρεύουμε και προσκυνούμε.
(Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Πάτερ ημών», Αθήνα 2003)
fdathanasiou.wordpress.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου