Ο Ιώβ στην έσχατη ένδειά του ευλογούσε το Θεό

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Ο Ιώβ μέσα στην έσχατη ένδειά του ευλογούσε το Θεό: Γυμνός ήρθα και γυμνός θα φύγω. Να ΄ναι ευλογημένο το όνομα του Θεού. Οι κυβερνήσεις των μνημονίων θα μας τα πάρουν όλα .Θα μείνουμε σαν τον Ιώβ. Ο Θεός να δώσει να έχουμε και τις αρετές του Ιώβ ώστε να καλύπτουμε την εσχάτη ένδειά μας με την πίστη στο Θεό. Θα μας τα πάρουν όλα. Αλλά ψυχή δεν θα μας πάρουν.

Χθες συναντώ το Νίκο. Του ζητώ να θυμηθεί ένα λόγο απ΄ τον πατέρα του. Είναι καλό να έχεις κάτι να θυμάσαι απ΄ τον πατέρα σου και τη μάνα σου, ένα λόγο, μια φράση, ακόμα και μια λέξη. Τους χαίρομαι αυτούς που μνημονεύουν τους πατέρες τους. Ένας πολύ γέρος, 98 χρονών, άρχιζε πάντα την κουβέντα με τα λόγια, ο πατέρας μου έλεγε… Ο γαμπρός του τον πείραζε: Ακόμα θυμάσαι τι έλεγε ο πατέρας σου;

Όλα είναι χαμένα. Αυτό θυμάται ο Νίκος απ΄ τον πατέρα του. Όλα είναι χαμένα είναι η κεντρική ιδέα του Εκκλησιαστή, που αρχίζει με το γνωστό ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης.

Το βράδυ βλέπω στον ύπνο μου ότι είμαι γυμνός σαν τον Ιώβ, σε ένα άδειο δωμάτιο, μόνος ανάμεσα στους τέσσερις τοίχους. Πρέπει να διαβάσεις τον Εκκλησιαστή μαζί με τον Ιώβ και τον Ιώβ μαζί με το Ευαγγέλιο. Ο Ιώβ βίωσε την απόλυτη ένδεια. Γυμνός ήρθα και γυμνός θα φύγω. Να ΄ναι ευλογημένο το Όνομα του Θεού. Η γύμνια του Ιώβ είναι η αθώα γύμνια την οποία μακάρισε ο Κύριος ως φτώχεια ή ως κλάμα, ως πένθος. Μακάριοι οι φτωχοί τω πνεύματι, μακάριοι ο κλαίοντες, μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην ότι αυτοί χορτασθήσονται.

Το πρωί θυμάμαι τα λόγια του πατέρα του Νίκου, όλα είναι χαμένα. Με τα λόγια αυτά στο νου μου ανοίγω το Ευαγγέλιο και διαβάζω για την Χαναναία. Κράζει πίσω απ΄ τον Ιησού, για την άρρωστη κόρη της, Ελέησόν με Κύριε, Υιέ Δαβίδ… Κύριε, βοήθει μοι.. Ο Ιησούς θεραπεύει την κόρη της. Ω γύναι μεγάλη σου η πίστις, γεννηθήτω ως σοι θέλεις.

Όλα είναι χαμένα, αλλά ψυχή δεν θα μας πάρουν. Όσο έχουμε την πίστη τίποτε δεν χάθηκε: Υμείς εστε ναός Θεού ζώντος, καθώς είπεν ο Θεός ότι ενοικήσω εν αυτοίς και εμπεριπατήσω, και έσομαι αυτών Θεός και αυτοί έσονταί μοι λαός.

Το Ευαγγέλιο της Χαναναίας καθώς και ο Απόστολος της ίδιας Κυριακής είναι παραβολή για την προσευχή του Ιησού. Προσευχόμενοι γινόμαστε ακροατές της Ευχής.

Ο Ιώβ μέσα στην έσχατη ένδεια ευλογούσε το Θεό. Μήπως πρέπει να προσέξουμε κι εμείς τη σχέση μας με το Θεό; Οι Νινευίτες σώθηκαν απ΄ την καταστροφή προσέχοντας τα λόγια του Θεού.

Ο εξωτερικός κόσμος υπακούει στις εσωτερικές δυνάμεις της ψυχής… Ένα ανθρωπιστικό πολιτικό σύστημα δεν είναι παρά η συνέπεια της εσωτερικής απελευθέρωσης της ψυχής.(Μιχαήλ Μιχάηλωφ, Η μυστική εμπειρία στην κατάσταση ανελευθερίας).

Ο φτωχός κόσμος υποφέρει από την καταδυνάστευση της ξενικής κατοχής στη χώρα μας. Τα αριστερά κόμματα τάσσονται υπέρ της μονομερούς καταγγελίας των μνημονίων. Αλλά ο φτωχός κόσμος δεν εμπιστεύεται τα αθεϊστικά κόμματα. Αυτοί δεν αγαπούν το Χριστό, θα αγαπήσουν εμάς, σκέφτεται.

moschoblog.blogspot.com