Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
"Όπου αν εισπορεύετο εις κώμας ή πόλεις ή αγρούς εν ταις αγοραίς ετίθεσαν τους ασθενούντας και παρεκάλουν αυτόν, ίνα καν του κρασπέδου του ιματίου αυτού άψωνται και όσοι αν ήπτοντο αυτού εσώζοντο." (Μάρκ.στ΄54'55,ζ΄1-8)
Το μήνυμα που μας στέλνουν, αυτόν τον καιρό, οι νέοι μας και δεν το λαμβάνουμε, είναι να έχουμε πίστη, για να τους ενθαρρύνουμε στο ξεκίνημά τους, σ΄ ένα αβέβαιο κόσμο. Στην πραγματικότητα ζητούν να έχουμε την ελπίδα μας στο Θεό και όχι στον άνθρωπο! Ο αρχαίος φιλόσοφος Επίκτητος, ένα χριστιανός προ Χριστού, έλεγε: "Αν ήμουν πουλί θά πετούσα. Είμαι άνθρωπος και προσεύχομαι."
Κάθε φορά που αντιμετωπίζω ένα άλυτο πρόβλημα ο Γρηγόρης μου με συμβουλεύει να το κάνω θέμα προσευχής. Οι άγιοι μας παρακινούν να προσευχόμαστε διαρκώς! Η ζωή είναι γεμάτη άλυτα προβλήματα!
Τα πουλιά, όταν βλέπουν ότι τα παιδιά τους μπορούν να πετούν με τα δικά τους φτερά, τα ωθούν να πετάξουν. Αντίθετα οι άνθρωποι νομίζουν ότι για να κρατήσουν τα παιδιά τους δεμένα με την οικογένεια, πρέπει να τους βάζουν εμπόδια στο πρώτο τους πέταγμα.
Όσοι τηρούν αυτή τη στάση δεν έχουν την ελπίδα τους στο Θεό, αλλά στον άνθρωπο. Έχουν ουσιαστικά απομακρυνθεί από την Εκκλησία. Η στάση τους δεν είναι πνευματική, αλλά ψυχική, συναισθηματική, ασταθής. Το πρόβλημα της σύγχρονης κοινωνίας είναι θεολογικό!
Ο δόκτωρ Έρικ Μπέρν, Αμερικανός ψυχίατρος, θεωρεί ότι μέσα στον άνθρωπο υπάρχουν τριών ειδών ψυχικές και πνευματικές καταστάσεις, οι καταστάσεις του "Παιδιού", αφού όλοι υπήρξαμε παιδιά, των "Γονέων" και του "Ενηλίκου".
Όταν υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στις τρεις αυτές καταστάσεις είμαστε ήσυχοι και ειρηνικοί. Όταν οι καταστάσεις αυτές βρίσκονται σε σύγκρουση είμαστε ταραγμένοι. Δεν έχουμε άμεση επαφή με τους άλλους. Στις σχέσεις μας παίζουμε διάφορα παιχνίδια τα οποία μας δίδαξε η οικογένεια
Όποιος δεν έχει άμεση επαφή με τους άλλους, χρησιμοποιεί διάφορα παιχνίδια στα οποία ο απώτερος στόχος είναι η ιδιοτέλεια.
Οι νέοι πρέπει να εξισορροπήσουν τις τρεις καταστάσεις μέσα τους, το Παιδί, τους Γονείς και τον Ενήλικο. Συνήθως το Παιδί είναι επαναστατημένο, οι Γονείς ανασφαλείς και ο Ενήλικος σε εξασθενισμένη θέση.
Ο νέος θα ηρεμήσει το επαναστατημένο Παιδί μέσα του, αν το πείσει ότι μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνος του. χωρίς να κρατάει τους Γονείς σε διαρκή ανησυχία. Πρέπει επίσης να πείσει του Γονείς μέσα του, να τον ενθαρρύνουν για να στηριχτεί στις δικές του δυνάμεις και να μη φοβούνται, ότι θα διακοπεί η σχέση τους. Έτσι θα είναι σε ισορροπία και οι τρεις, Παιδί, Γονείς και Ενήλικος.
Η θεραπεία τελειώνει με το να μην κατακρίνει κανείς και να μην απωθεί κανείς.
Πόσο γνώστες της ψυχής ήταν οι άγιοι Προφήτες, Απόστολοι κι οι άγιοι γενικά που εφάρμοζαν τη θεραπεία της Ορθόδοξης Παράδοσης! Μόνον τώρα, χιλιάδες χρόνια αργότερα η επιστήμη ερευνά αυτά τα θέματα τα οποία οι Άγιοι γνώριζαν με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος: Ο Απόστολος Ιάκωβος στην επιστολή του γράφει να προσευχόμαστε υπέρ των άλλων, για να θεραπευτούμε. Τα λόγια του αυτά είναι η απάντηση στο ερώτημα, τί να κάνουμε για να ηρεμήσουμε τις ψυχικές και πνευματικές καταστάσεις μέσα μας, που ευρισκόμενες σε διαρκή σύγκρουση, κάνουν τη ζωή μας δύσκολη;
Το ερώτημα που βασανίζει πολλούς είναι, πώς ο νέος που αρχίζει τώρα τη ζωή του, θα ακούσει ότι η θεραπεία της ανησυχίας του βρίσκεται στην προσευχή και στην συμμετοχή του στην μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας; Ιδίως όταν οι γονείς του δεν πιστεύουν και δεν έχουν άμεση επαφή με τους άλλους; Πώς θα ακούσει ο νέος περί προσευχής, όταν η προπαγάνδα ακόμα και της πολιτείας εξευτελίζει τις πνευματικές αξίες, για να τις υποκαταστήσει με το χρήμα;
Πράγματι η ανησυχία των νέων και των γονιών τους είναι η μεγάλη αρρώστια της εποχής μας.
Το μήνυμα της Εκκλησίας προς τους νέους είναι να προσεύχονται για τους άλλους, για να γιατρευτούν, τώρα που ξεκινούν τη ζωή τους σ΄ ένα αβέβαιο κόσμο.
Πόσο έβλαψαν και συνεχίζουν να βλάπτουν τους νέους οι δήθεν πνευματικοί ηγέτες του κόσμου, οι οποίοι ούτε οι ίδιοι πίστεψαν ούτε τους νέους αφήνουν να πιστέψουν!!
Η Ορθόδοξη Παράδοση, επί χιλιάδες χρόνια ασκεί την θεραπευτική της μέθοδο της καρδιακής κάθαρσης, του φωτισμού και της ένωσης με το Θεό, η οποία στην εποχή μας τεκμηριώνεται και επιστημονικώς ύστερα από την εργασία των ψυχολόγων του βάθους, ιδίως του Κάρλ Γιούνγκ, ο οποίος θεωρεί τη δυσκολία της θρησκευτικής συνειδητοποίησης ως αιτία των ασθενειών.
moschoblog.blogspot.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου