Σάββατο 25 Αυγούστου 2012

"Άλλοι μετατρέπουν τα γεγονότα σε ψεύδη" *

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"Άλλοι μετατρέπουν τα γεγονότα σε ψεύδη". Με τα λόγια αυτά ο Λατίνος ιστορικός Γάϊος Κορνήλιος Τάκιτος δίνει μια εικόνα της "φιλοσοφίας" η οποία επικρατούσε στον ρωμαϊκό κόσμο, τον πρώτο αιώνα μετά Χριστόν. Όσο κι αν φαίνεται παράξενο ή ίδια "φιλοσοφία" επικρατεί και στον δυτικό κόσμο, δυο χιλιάδες χρόνια αργότερα, καθώς και σε μας, στην Ορθοδοξία, η οποία αγωνίζεται να αντισταθεί στη λαίλαπα του οικουμενισμού και της εκκοσμίκευσης!

Οι Ρωμαίοι επέβαλαν στον κόσμο το δικό τους πρότυπο, ώσπου να καταρρεύσει η αυτοκρατορία τους, διότι δεν συνειδητοποίησε το άλυτο πρόβλημα της εποχής της, το πρόβλημα της δουλείας. Καί τώρα οι αγγλοσάξωνες επιβάλλουν το δικό τους πρότυπο, χωρίς κι αυτοί να συνειδητοποιούν το άλυτο πρόβλημα της εποχής μας,το πρόβλημα της ανεργίας των νέων. Όταν οι κοινωνίες δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν τα άλυτα προβλήματα της εποχής τους καταρρέουν κάτω από το βάρος της ενοχής τους.

Τί πρεσβεύει αυτή η "φιλοσοφία" η οποία ονομάζεται "πραγματισμός"; Κατά την αγγλοαμερικάνικη αυτή φιλοσοφία ό,τι τους συμφέρει υπάρχει. Ό,τι δεν τους συμφέρει δεν υπάρχει. Με αυτή την λογική αντί να αγωνιστεί για τα άλυτα προβλήματα, θεωρεί ότι δεν υπάρχουν άλυτα προβλήματα, αν και ο κόσμος είναι γεμάτος άλυτα προβλήματα!

Σύμφωνα λοιπόν με τον αγγλοαμερικάνικο πραγματισμό (ή ρεαλισμό;), τα γεγονότα δεν είναι πραγματικά. Πραγματική είναι η ερμηνεία των γεγονότων. Δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια η οποία να ισχύει παντού και πάντοτε (καθολικότητα), ούτε νόημα, ούτε πνευματικές αξίες. Υπάρχει η ερμηνεία αυτών που μπορούν να την επιβάλλουν, όπως για παράδειγμα η ερμηνεία την οποία δίνουν στα γεγονότα οι αγγλοσάξωνες.

Ο διάσημος Γάλλος συγγραφέας Ρομαίν Ρολλάν, σε κάποιο σχετικό άρθρο του που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Ευθύνη", καταδικάζει τη νοοτροπία αυτή των αγγλοσαξώνων, οι οποίοι έχουν την αξίωση να ακολουθούν οι λαοί το δικό τους πρότυπο. Κατά τον Ρομαίν Ρολλάν οι αγγλοσάξωνες επιδιώκουν να επιβάλλουν στον κόσμο ό,τι θεωρούν αυτοί καλό: "Θα κάνετε αυτό που σας λέμε με το καλό ή με τη βία."

Η νοοτροπία αυτή πιστεύει ο Ρομαίν Ρολλάν θα προκαλέσει την εξέγερση όλου κόσμου, και την παγκόσμια απομόνωση των άγγλοσαξώνων, διότι οι λαοί θα αγωνιστούν για να υπερασπιστούν την ιδιοπροσωπία τους. Μέχρι στιγμής όμως η πρόβλεψη του Ρομαίν Ρολλάν δεν επαληθεύτηκε, διότι το πρότυπο των αγγλοσαξώνων τείνει να γίνει παγκόσμιο! Εκεί όπου θα κριθεί η άποψη του Ρομαίν Ρολλάν είναι η Ελλάδα και η Ορθοδοξία. Ο πραγματισμός παρόλο που έχει στην Ελλάδα τους ζηλωτές του (πρβλ. το "συνωστισμό" της Σμύρνης) συναντά την αντίσταση του Ελληνικού λαού!

Η αντίσταση των Ελλήνων στον ξενόφερτο τρόπο ζωής και στο ξένο προς την ιδιοσυγκρασία τους πρότυπο, παρουσιάζεται ως αδυναμία των Ελλήνων και όχι ως αγώνας για την υπεράσπιση της ιδιοπροσωπίας τους!

Σε μια εποχή στην οποία η πολιτική, η παιδεία, το εμπόριο, η λεγόμενη άρχουσα τάξη του τόπου ωθεί τους Έλληνες να θεωρούν τους μύθους, τις ψευδαισθήσεις ως πραγματικότητα, ο άνθρωπος παλεύει με την αυτοαλλοτρίωση δίχως να μπορεί να θεραπευτεί από αυτήν.

Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως σήμερα όλοι σχεδόν είμαστε λιγότερο ή περισσότερο σχιζοφρενείς με την έννοια ότι δεν έχουμε τη δύναμη να διακρίνουμε το πραγματικό από το μη πραγματικό.

Τα λόγια του Κυρίου "εγώ είμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή" ισχύουν για πάντα σε κάθε εποχή. Κανείς δεν μπορεί να βάλει άλλο θεμέλιο στη ζωή του, χωρίς τον κίνδυνο της αλλοτρίωσης και της σχιζοφρένειας. Η επιλογή του σημερινού ανθρώπου, ιδίως των νέων, είναι η σχιζοφρένεια ή η Πίστη στον Ιησού Χριστό, δι΄ αγάπης ενεργουμένη!

Καθένας λοιπόν από εμάς έχει καθήκον να παλαίψει με τον εαυτό του, με τις σκέψεις του, τις ψευδαισθήσεις του, με τους προσωπικούς του δαίμονες ώστε με τον προσωπικό του αγώνα, να βοηθήσει το κοινωνικό σύνολο να αποκτήσει αυτοκατανόηση ως σύνολο και όχι ως διαλυμένο κοπάδι.

Αν κάθε μέρα που περνάει τόσο οι άχρηστοι πολιτικοί που βρίσκονται στην εξουσία όσο κι εμείς με την αδράνειά μας, δεν έχουμε το νου μας στην ανάπτυξη της χώρας μας και δεν κάνουμε τίποτε γι΄ αυτήν, τόσο η τραγωδία της ανεργίας θα μεγαλώνει ώσπου να καταλήξει στην καταστροφή.

Η ανάπτυξη δεν βρίσκεται κάπου για να πάμε να την αναζητήσουμε. Η ανάπτυξη είναι διαδικασία, η οποία αν δεν είναι διαρκώς παρούσα δεν υπάρχει. Έχουμε συνειδητοποιήσει τις αιτίες της γενικής αδράνειας; Ο Κύριος Ιησούς Χριστός λέει στους ψυχικά και πνευματικά παράλυτους, αφείστε τους νεκρούς να θάψουν τους νεκρούς τους.

Το ότι δεν είναι στην ψυχή μας και στο πνεύμα μας η τραγωδία της ύφεσης και της ανεργίας των νέων στην πατρίδα μας αυτό σημαίνει πως θα καταλήξει αργά η γρήγορα εκεί όπου όλες οι τραγωδίες καταλήγουν, στην καταστροφή.

Κανένας εκτός από εμάς τους ίδιους δεν μπορεί να κάνει τίποτε, για να θεραπευτούμε από την αδράνειά μας, από την αυτοαλλοτρίωση κι από την σχιζοφρένειά μας. Η φιληδονία, η φιλοχρηματία κι η ματαιοδοξία είναι οι μεγαλύτεροι δαίμονες που πολεμούν τον καθένα από μας, και μόνο καθένας από μας μπορεί να αγωνιστεί για να διαλύσει τους μύθους και τις ψευδαισθήσεις που τους συντηρούν.

"Για ένα άδειο πουκάμισο" μίλησε ο ποιητής Σεφέρης. Στη σημερινή πραγματικότητα, θα μιλούσαμε, παρόλη την τολμηρή έκφραση, "για ένα διαφορετικό.... σώρουχο"!

* Μόττο στο βιβλίο του Ρόμπερτ Γκρέηβς "Εγώ, ο Κλαύδιος", Εκδόσεις Κέδρος.

moschoblog.blogspot.gr

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου