Του Μόσχου Εμμανουήλ ΛαγκουβάρδουΠολύ ορθά επικαλείσθε το δίπτυχο της Ελληνικής γλώσσης στην οποία είναι καταγραμμένη η αρχαία σοφία των Ελλήνων λογίων (δικό τους δημιούργημα είναι) και την Ορθοδοξία. Πατρίδα μας είναι η Ορθοδοξία κι η Ελληνική γλώσσα.
Μόνη η επίκλησή της Ορθοδοξίας και της σοφίας των αρχαίων πέφτει στην ίδια παγίδα της ιδεολογίας, αν και ούτε η Ορθοδοξία, ούτε η Ελληνική γλώσσα είναι ιδεολογία. Είναι η μόνη πραγματικότητα.
Στη Βίβλο Βαρσανουφίου και Ιωάννη του αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη διαβάζουμε πως κάποτε ο Θεός κρατούσε ακόμα τον κόσμο χάρις σε τρεις ανθρώπους. Βέβαιο ο ορθολογιστής δεν θα καταλάβει τί σημαίνει αυτό. Όπως δεν θα καταλάβει τη νηστεία των κατοίκων της αρχαίας Νινευή.
Να υποθέσει κανείς ότι σήμερα στον κόσμο μας δεν υπάρχουν αληθινοί άνθρωποι που πατούν σταθερά στη γη και δεν έχουν πάρει τα μυαλά τους αέρα;
Οι αρχαίοι Κινέζοι σοφοί πίστευαν πως αν ένας άνθρωπος κάνει μια σωστή σκέψη, η σκέψη αυτή θα μεταδοθεί σε όλους τους ανθρώπους που έχουν νου για να σκέφτονται χωρίς καν να βγει ο άνθρωπος αυτός απ΄ το δωμάτιό του.
Και κάποιος άλλος είπε, πως μόνο αυτό που λέγεται με αγάπη θα ακουστεί.
Ο Κύριος μας είπε να μην περιμένουμε από τους άλλους αυτό που μπορεί να κάνει καθένας από εμάς. Και τί μπορεί να κάνει καθένας από εμάς; Μπορεί να ζει σ΄ αυτόν κόσμο, χωρίς να είναι από τα στοιχεία αυτού του κόσμου.
Καθένας από μας είναι το πρώτο βήμα στη μακρινή απόσταση που έχει να διανύσει πρώτα η χώρα μας κι ύστερα η ανθρωπότητα ολόκληρη. Κάθε άνθρωπος αν ακούσει τα λόγια του Κυρίου θα γίνει το πρώτο βήμα με το οποίο αρχίζει μια μακρινή απόσταση.
Συνήθως παραθεωρείται το βήμα αυτό σε μια εποχή, όπου το ατομικό ευτελίζεται και το συλλογικό δεν υπάρχει.
moschoblog.blogspot.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου