Στουρν-άρες μάρες

«Το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία». Στο έλεγαν και στο ξαναέλεγαν και δεν το πίστευες. «Μόνο τα παιδιά είναι ευτυχισμένα. Γι’ αυτά ο κόσμος ολόκληρος είναι το παιχνίδι τους». Κι αυτό στο επαναλάμβαναν μέχρι να το αποστηθίσεις, και πάλι το άκουγες βερεσέ. «Δεν είναι τα πολλά που λείπουν στον άνθρωπο. Τα λίγα κάνουν τη διαφορά». Αυτό διάβαζες παντού. Από τον Καζαμία έως τις αναλύσεις του Ακη Τσοχατζόπουλου για τον «σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας». Πάλι είχαμε το φαινόμενο «μπενάκης-βγενάκης». Ποσώς σε ενδιέφεραν τα γνωμικά για το λιτό και απέριττο του Ελληνισμού, τα χρειώδη που φέρνουν τη γαλήνη στην ανθρώπινη ψυχή και την υγιή στέρηση της βαρείας ύλης, που φέρνει τους θνητούς κοντά στα βαθιά νοήματα της ύπαρξης. Η φιλοσοφική προσέγγιση του Ελληνος συνίστατο στο ακόλουθο: «Δυο μέτρα από τον απαυτό μου κι όπου θέλει ας είναι. Εγώ να είμαι καλά να τα κονομάω και θα αγοράζω όλα τα βιβλία με συμβουλές για την υιοθέτηση του ασκητικού τρόπου ζωής». Ομως ο Γιάννης Στουρνάρας, μέγας μύστης του ζεν-φορομπηχτισμού (όπως αναφέραμε εδώ τις προάλλες), αποφάσισε να μας… φωτίσει για τα καλά!

Πρακτική μαγεία

Μόνο διάνοιες του επιπέδου Στουρνάρα (και κομπανία) μπορούν να βάλουν στη νομοθετική μαρμίτα μια πρέζα από ύφεση, δυο τζούρες από περικοπές, έναν κουβά από ανεργία και τρεις νταμιτζάνες εξαθλίωση, να τα ανακατέψουν και από εκεί να ξεπροβάλει η ανάπτυξη. Στον Αϊνστάιν να έβαζες τούτη την εξίσωση, θα τα παρατούσε όλα και θα γραφόταν στη σχολή κομμωτικής του Αμάραντου μπας κι έκανε καριέρα. Φυσιολογικός άνθρωπος με αυτά τα υλικά δεν μπορεί να μαγειρέψει τίποτε άλλο παρεκτός χρεοκοπία, φτώχεια και θανατικό. Ο Στουρνάρας όμως, ως μέγας μύστης της οικονομίας (πτυχίο κτηθέν στο σημιτικό στρατόπεδο), με τα υλικά που αναφέρθηκαν προηγουμένως σου βγάζει μια σωτηρία να γλείφεις τα δάχτυλά σου. Υστερα, για επιδόρπιο έχει ανάπτυξη και στο φινάλε γλυκό του κουταλιού με σιροπιαστές καταθέσεις.

Αλλά προτού ξαναπέσεις στα «σκληρά» της ευμάρειας, πρέπει να διαλογιστείς, εσύ άνεργε, χαμηλόμισθε και χαμηλοσυνταξιούχε, για την κατάρα του πλούτου, περνώντας μια περίοδο ενδοσκόπησης, λόρδας και άφατης μπατιροσύνης.

Ο μέγας διδάσκαλος Στουρνάρας θα σε πάρει από το χεράκι και θα περάσεις μαζί του ένα-ένα τα μυητικά στάδια της αρετής. Αρκεί να ζήσεις, βέβαια…

Παναγιώτης Λιάκος

dimokratianews.gr