«Έχω ένα όνειρο»

28/8/1963. Ο πάστορας Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ο νεότερος εξεφώνησε λόγο στην Ουάσινγκτον εναντίον του πολέμου και -κυρίως- κατά των φυλετικών διακρίσεων. Τούτος ο χαρισματικός ρήτορας έκανε πολύ μεγαλύτερη εντύπωση απ' όση θα μπορούσαν να αντέξουν ορισμένοι και δολοφονήθηκε στις 4 Απριλίου 1968. Μεταξύ άλλων, ο αδικοχαμένος αφροαμερικανός αγωνιστής, που καταπολέμησε υπαρκτό και καλπάζοντα ρατσισμό εναντίον των μαύρων των ΗΠΑ, έλεγε: «Εχω ένα όνειρο, ότι μια ημέρα αυτό το έθνος θα ξεσηκωθεί και θα ζήσει το αληθινό νόημα της πεποίθησής του. Θεωρούμε αυτές τις αλήθειες αυταπόδεικτες: ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν πλαστεί ίσοι. Εχω ένα όνειρο, ότι μια ημέρα, στους κόκκινους λόφους της πολιτείας Τζόρτζια, οι γιοι των πρώην σκλάβων και οι γιοι των πρώην ιδιοκτητών θα μπορέσουν να καθίσουν μαζί στο τραπέζι της αδελφοσύνης. Εχω ένα όνειρο, ότι τα τέσσερα παιδιά μου μια μέρα θα ζήσουν σε ένα έθνος όπου δεν θα κριθούν από το χρώμα του δέρματός τους αλλά από τον χαρακτήρα τους». Σημειωτέον, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ο νεότερος εννοούσε στ' αλήθεια όσα έλεγε και γι' αυτό εβλήθη με μια... αληθέστατη σφαίρα.

Καναπεδάτοι

Ο Μπαράκ Ομπάμα, εχθές, ως «γνήσιος» κληρονόμος των ιδεών του Κινγκ, «φίξαρε» μια σειρά από φιέστες για να τιμήσει την ιστορική ομιλία του δολοφονημένου πάστορα, ο οποίος ήταν και πολέμιος της επέμβασης των ΗΠΑ στο Βιετνάμ (κρίσιμη λεπτομέρεια τούτη).

Ταυτόχρονα, ο κ. Ομπάμα, επειδή ο πόλεμος είναι αντιπαθής ως κατάσταση αλλά επικερδής ως δραστηριότητα, ετοιμάζει πυρετωδώς μια περιποιημένη επέμβαση εναντίον της Συρίας, επειδή ο Ασαντ «χρησιμοποιεί χημικά όπλα εναντίον του λαού του». Το γεγονός είναι τόσο... καρατσεκαρισμένο όσο και τα χημικά και βιολογικά όπλα που ήταν έτοιμος να χρησιμοποιήσει ο Σαντάμ. Η ευαισθησία, όμως, των ψυχοπονιάρηδων του Πενταγώνου, των ευαίσθητων Αγγλων και των λοιπών κολαούζων δεν μπορεί να επιτρέψει στην αλήθεια να χαλάσει μια τόσο σπουδαία μπίζνα.

«Είτε έριξε είτε δεν έριξε χημικά, εμείς τον κόβουμε τον Ασαντ για πολύ τζόρα. Αρα, μπορεί να ρίξει. Αρα πρέπει να επέμβουμε. Αρα θα επέμβουμε να ξεστοκάρουμε κάνα οπλικό σύστημα, να βλέπει ο καναπεδάτος τηλεθεατής χειρουργικά πλήγματα (με βόμβες) κατά των κυβερνητικών υποδομών της Συρίας για να ξεχνάει την πείνα του».

Το όνειρο ήταν εφιάλτης, τελικά...

Παναγιώτης Λιάκος

dimokratianews.gr