Η αφοβία του θανάτου!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Η αφοβία του θανάτου είναι τώρα για μένα η πιο μεγάλη επιθυμία. Πόσο θα ήθελα να μη φοβάμαι το θάνατο! Να μην είμαι δούλος του φόβου του θανάτου. Νιώθω ότι η ζωή μου πηγαίνει χαμένη, όσο ο φόβος του θανάτου ή της ανίατης αρρώστιας σκιάζει τη ζωή μου. "Εξέλιπον αι ημέραι ημών εν ματαιότητι". Μάταια χάθηκαν οι μέρες αυτού που εξακολουθεί να είναι δούλος του φόβου του θανάτου. Πόσο θαυμάζω τους ανθρώπους που ξεπερνούν το φόβο του θανάτου! Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία για μένα από τη λύτρωση από το φόβο του θανάτου. Ευτυχία είναι η ελευθερία από το φόβο του θανάτου.

Όταν ήμουν παιδί, ένιωθα ευτυχισμένος, που ο αγαπημένος μου παππούς, ο Αγγελάκης, δε φοβόταν. Μια νύχτα διέσπασε τον αποκλεισμό των ανταρτών στο λόφο του Τρέτιμου, στη Δεσκάτη Γρεβενών, και ανέβηκε στην κορυφή, για να εμψυχώσει τους πολιορκημένους στρατιώτες!

Οι μέρες που προσδοκώ, είναι οι μέρες της ελευθερίας από το χειρότερο φόβο, το φόβο του θανάτου. Η προσευχή μου επικεντρώνεται σ΄ αυτό το αίτημα: "Κύριε, λύτρωσέ με από το φόβο του θανάτου!" Νιώθω θαυμασμό, όταν θυμάμαι τα λόγια του Κωνσταντίνου Κανάρη, "απόψε Κωνσταντή, πεθαίνεις". Ελεύθερος από το φόβο του θανάτου, ο Κωνσταντίνος Κανάρης, δε φοβόταν τίποτε, τη νύχτα, που πυρπόλησε την τουρκική ναυαρχίδα!

Όταν βάζουμε κάτι ανώτερο από τη ζωή μας νιώθουμε ευτυχισμένοι. Τίποτε δεν μπορεί να μας φοβίσει. Ο Απόστολος Παύλος αγαπούσε το Χριστό πάνω από όλα, πάνω κι απ΄ την ζωή του: "Ευδοκώ εν ασθενείαις, εν ύβρεσιν, εν ανάγκαις, εν διωγμοίς, εν στενοχωρίαις, υπέρ Χριστού, όταν γαρ ασθενώ, τότε δυνατός ειμί".

Αυτός που φοβάται το θάνατο είναι δούλος του θανάτου και υφίσταται τα πάντα για να μην πεθάνει. Να μην προδώσουμε, λέει ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, την δωρεά που μας δόθηκε. "Ου γαρ ελάβομεν, είπε, Πνεύμα δειλίας, αλλά Πνεύμα δυνάμεως και αγάπης και σωφρονισμού. Στώμεν ουν γεναίως καταγελώντες τον θάνατον".*

Στο τέταρτο κεφάλαιο του κατά Μάρκον ευαγγελίου στ. 10 έως 23 διαβάζουμε ότι οι μαθητές του Κυρίου, μετά την παραβολή του Καλού Σπορέως, όταν έφυγαν οι όχλοι, ρώτησαν τον Ιησού τί σημαίνει η παραβολή αυτή. Ο Κύριος είπε σ΄ αυτούς: "υμίν δέδοται γνώναι τα μυστήρια της βασιλείας του Θεού. εκείνοις δε τοις έξω εν παραβολαίς τα πάντα γίνεται, ίνα βλέποντες βλέπωσι και μη ίδωσι, και ακούοντες ακούωσι και μη συνιώσι, μήποτε επιστρέψωσι και αφεθεί αυτοίς τα αμαρτήματα."

(σε σας δόθηκε να γνωρίσετε τα μυστήρια της βασιλείας του Θεού. σ΄ εκείνους δε που δεν ενδιαφέρονται για τη βασιλεία του Θεού τα πάντα δίνονται με παραβολές, για να βλέπουν και να μην βλέπουν και να ακούνε και να μην ακούνε και να μην έχουν επίγνωση, για να μην επιστρέψουν και αφεθούν τα αμαρτήματά τους).

________________________________________________________________________
(Παράθεμα στο βιβλίο του Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου, Το προπατορικόν αμάρτημα", εκδόσεις Δόμος, σελ.169).

moschoblog.blogspot.gr