Ο δρόμος της επιστροφής

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Ο άνθρωπος γεννήθηκε για να είναι ελεύθερος, όπως είναι ο Θεός, το μόνο Ον, που είναι υπεράνω των αναγκών. Οι ανάγκες, σύμφωνα με την Αγία Γραφή, είναι οι συνέπειες της ανυπακοής των πρωτοπλάστων στο νόμο του Θεού. Ο Αδάμ και η Εύα, με την ανυπακοή τους προς το νόμο του Θεού, έπαψαν να είναι όμοιοι με το Θεό, δηλαδή ελεύθεροι από τις ανάγκες και μαζί με αυτούς, και όλοι οι άνθρωποι, στους οποίους μεταβιβάζονται οι συνέπειες της πτώσης, όπως η αρρώστια της ρίζας μεταβιβάζεται σε όλο το δέντρο.

Από την αρχή λοιπόν της δημιουργίας είναι γνωστός ο δρόμος της επιστροφής στην έμφυτη ελευθερία που χάθηκε. Είναι γνωστός επίσης ο δρόμος της επιστροφής στην κατάσταση της ομοίωσης προς το Θεό, από τον οποίο απομακρύνθηκε. Αυτόν τον δρόμο αναζητάει κάθε άνθρωπος, τον δρόμο της ελευθερίας από τις ανάγκες. Η ένωση με το Θεό, η «Θέωση», όπως λέγεται στην εκκλησιαστική γλώσσα, δεν είναι επιδίωξη μόνο των αγίων. Είναι επιδίωξη όλων των ανθρώπων, είτε είναι συνειδητή είτε είναι χωρίς επίγνωση.

Γι’ αυτό πηγαίνουμε στην Εκκλησία, για να νιώσουμε ελεύθεροι από την καταπίεση των αναγκών. Δεν ισχύουν στην Εκκλησία διακρίσεις πλούτου, μόρφωσης, ομορφιάς ή δύναμης. Όλοι, πλούσιοι, φτωχοί, επιστήμονες, χειρώνακτες, γραμματισμένοι, ολιγογράμματοι, άντρες γυναίκες, παιδιά, νέοι, γέροι έχουμε ανάγκη από το έλεος του Θεού για να είμαστε ελεύθεροι από τις πνευματικές, τις ψυχικές, τις σωματικές ασθένειες. Και από την αντίστοιχη πνευματική ψυχική και σωματική καταπίεση.

Το πρότυπο της ελευθερίας μας από τις ανάγκες είναι ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός. καθώς είπε «Εγώ είμαι η Οδός και η Αλήθεια και η Ζωή.» Αυτό έκαναν οι Νινευίτες, μετά την προφητεία του Ιωνά, που τους υπέδειξε να νηστέψουν για να γλιτώσουν την πόλη τους από την ολοσχερή καταστροφή. Οι Νινευίτες ακολουθώντας το δρόμο της νηστείας υπήρξαν προ Χριστού χριστιανοί.

Η αρχαία Νινευή είχε πέσει σε μεγάλη παρακμή, η οποία απειλούσε να την καταστρέψει. Στην αρχαία Νινευή έστειλε ο Θεός τον προφήτη Ιωνά, να πει στους κατοίκους της να νηστέψουν, αλλιώς η πόλη τους θα καταστραφεί εντελώς.

Οι Νινευίτες άκουσαν την συμβουλή του Προφήτη του Θεού και νήστεψαν οι ίδιοι και έβαλαν και τα ζώα τους να νηστέψουν και έτσι σώθηκε η Νινευή από την ολοσχερή καταστροφή.

Η νηστεία τους ήταν ένας δρόμος επιστροφής από την υπερβολή και την κατάχρηση στο μέτρο και στην καλή χρήση. Η αντίστροφη πορεία από αυτήν που τους οδήγησε στην παρακμή. Αντί της υπερβολής και της κατάχρησης έκαναν μετρημένη χρήση των αγαθών με τη νηστεία, όπως τους είπε ο Προφήτης και έσωσαν την πόλη τους.

Αντί τις ψεύτικες ανάγκες και την υπερκατανάλωση θα λέγαμε σήμερα, επέλεξαν τις πραγματικές ανάγκες και την λιτότητα. Σκέφτομαι ότι μόνον ο φόβος της καταστροφής δεν είναι ικανός να συγκρατήσει τους ανθρώπους από την ασυγκράτητη πορεία τους προς την αυτοκαταστροφή. Χρειάζεται κάτι πιο δυνατό και πιο πνευματικό. Αν δεν αλλάξει η νοοτροπία, δεν σταματάει καμιά καταστροφική πορεία μόνο με το φόβο. Το αντίθετο συμβαίνει, γιατί για όλα τα πράγματα υπάρχουν οι λεγόμενοι «σωτήριοι θεοί» ή αλλιώς τα «άλλοθι» Θα βρεις παντού το άλλοθι, για να μην εγκαταλείψεις το πάθος σου.

Ο δρόμος της επιστροφής ξεκινάει από το θεμέλιο της ζωής. Να εμβαθύνεις σ΄ αυτά τα λόγια, ευγενικέ αναγνώστη, αν σε ενδιαφέρει ο δρόμος της επιστροφής: «Ουδείς δύναται θείναι θεμέλιον άλλον ει μη τον κείμενον, ός έστι Ιησούς Χριστός». (Κανείς δεν μπορεί να βάλει άλλο θεμέλιο της ζωής του, κανένα άλλο νόημα ζωής και ελευθερίας δεν υπάρχει σε άλλο πρόσωπο, παρά μόνο σ’ αυτό που είναι, στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού.)

Με το Χριστό, ως θεμέλιο της ζωής μας, όλα και το καλό και το κακό αποβαίνουν σε καλό. «Τοις αγαπώσι τον Θεόν, πάντα συνεργεί εις αγαθόν» (Σ΄ αυτούς που αγαπούν το Θεό, τα πάντα συνεργούν για το καλό).

Ο άνθρωπος είτε ακολουθεί το δρόμο των έργων, είτε ακολουθεί το δρόμο της προσευχής και της θεωρίας, τον Θεό αναζητεί. Αυτό που επιδιώκει είναι να γίνει όμοιος με το Θεό, δηλαδή ελεύθερος από τις ανάγκες και τις αρρώστιες.

moschoblog.blogspot.gr