Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Λένε ότι ο άνθρωπος γερνάει όταν ασπρίζουν τα μαλλιά του. Αλλά σε πολλούς τα μαλλιά ασπρίζουν από τα νιάτα τους. Άρα δεν γερνάμε όταν ασπρίζουν τα μαλλιά μας. Τα γεράματα αρχίζουν όταν ασπρίζουν τα γένια. Η λαϊκή παροιμία λέει: "Θ' αφήσω γένια και μαλλιά για να με λένε γέρο."
Όταν έχουν ασπρίσει τα μαλλιά και τα γένια λέμε ότι δεν γεράζουμε όταν ασπρίζουν τα μαλλιά και τα γένια, αλλά όταν ασπρίζουν τα φρύδια. Όταν ασπρίσουν κι αυτά, τί άλλο μένει να πεις;
Αν σε ενδιαφέρει το πνεύμα και πιστεύεις ότι αυτό που προέχει είναι το πνεύμα, μπορείς να πεις, όπως κείνος ο Αμερικάνος χιουμορίστας συγγραφέας και σεναριογράφος (τα σενάρια στις περισσότερες από τις κωμωδίες με τους Αδελφούς Μαρξ, τα έγραψε αυτός): "Όσο μπορώ να κρατώ την πένα στο χέρι, δεν θα πω τον εαυτό μου γέρο ταλαίπωρο".
Δεν ξέρω κανένα άλλο σημάδι που δείχνει ότι γερνάμε. Τα άλλα σημάδια μπορεί να υπάρχουν και σ΄ αυτούς που δε γέρασαν ακόμα. Ένα ακόμη σημάδι γηρατειών είναι να μιλάς σε όλους με οικειότητα σαν να είστε φίλοι από παλιά. Δεν γεράζεις αν κρατάς τους τύπους. Εγώ τουλάχιστον δεν μπορώ να ακούω ένα γέρο να μου μιλάει με το "σεις" και με το "σας". Το πρώτο πράγμα που νιώθει κανείς όταν γεράζει είναι ότι κόβει το "κύριος". Κύριος μόνο ένας είναι.
moschoblog.blogspot.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου