Διακόσια χρόνια περίμενε αυτός εδώ ο δύσμοιρος λαός, προκειμένου να δεήσει το πολιτικό σύστημα να του ζητήσει μια φορά την βούλησή του με τον αμεσοδημοκρατικό τρόπο του δημοψηφίσματος. Εκτός φυσικά των ολίγων μόνο περιπτώσεων για το θέμα του βασιλιά, που του φόρτωνε το πολιτικό σύστημα για να αντιμετωπίσει το παλάτι.
Και ξαφνικά ήρθε η πρώτη και τελευταία φορά αριστερά, να προκηρύξει ένα δημοψήφισμα παρωδία. Ο Τσίπρας κάλεσε το λαό να αποφασίσει μέσα σε μια εβδομάδα, επί ενός ανύπαρκτου ερωτήματος, μέσα σε συνθήκες απόλυτης σύγχυσης και χρεοκοπίας της χώρας.
Θα το καταλαβαίναμε αν με το δημοψήφισμα ζητούταν από το λαό να αποφασίσει για ευρώ ή δραχμή, με αρκετό χρόνο στη διάθεσή του και με πλήρη ενημέρωση για τις συνέπειες της όποιας επιλογής. Όπως ακριβώς κάνουν οι Άγγλοι για την παραμονή τους ή όχι στην ΕΕ. Όπως έκαναν οι σοβαροί Σκωτσέζοι. Αλλά αυτός εδώ ο τραγέλαφος της αριστεράς που έγινε, γιατί έγινε; Γιατί ευτελίζεται η δημοκρατία στη χώρα που τη γέννησε;
Αυτό εδώ το blog συστήνει συνεχώς την εισαγωγή της πρακτικής των δημοψηφισμάτων και ακόμα παραπέρα, δημοψηφισμάτων με λαϊκή πρωτοβουλία. Αλλά μιλάμε για σοβαρά δημοψηφίσματα που σέβονται το λαό και όχι για τραγέλαφους.
Έτσι όπως αποτολμήθηκε αυτό το δημοψήφισμα, πολύ φοβόμαστε ότι, για τα επόμενα 200 χρόνια, θα ακούν οι Έλληνες για δημοψήφισμα και θα χαμογελούν ειρωνικά, προς όφελος της ολιγαρχίας.
Μια λύση μόνο υπάρχει. Απόσυρση αυτού του δημοψηφίσματος – παρωδία και ταυτόχρονα αίτηση συγνώμης προς το λαό που τόσο υποτιμήθηκε και τέθηκε σε διακινδύνευση. Αν ο Τσίπρας επιμείνει στο δημοψήφισμα, τότε αυτό σημαίνει ότι επιζητεί να δραπετεύσει από το πρόβλημα που ο ίδιος δημιούργησε και να παραδώσει την εξουσία στους αντιπάλους.
hassapis-peter.blogspot.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου