forbes.com |
Η Σαουδική Αραβία και η Ρωσία, οι δύο μεγαλύτεροι εξαγωγείς πετρελαίου, συμφώνησαν τις προάλλες να ανεβάσουν τις τιμές και (με το Κατάρ και την Βενεζουέλα -- και την οικονομία της Βενεζουέλας να καταρρέει) να περιορίσουν την παραγωγή, κάτι σαν νεο-OPEC. Μόνο που η συμφωνία δεν περιλαμβάνει το Ιράκ και το Ιράν. Το Ιράκ έχει ρεκόρ παραγωγής (έχει και κάτι έξοδα) και το Ιράν θέλει να ανακτήσει το μερίδιο της αγοράς που έχει χάσει από την περίοδο των επεισοδίων του 1979, και, τώρα, η ...Σαουδική Αραβία είναι ο αντίπαλος και αυτή δεν έχει καμμία όρεξη να βοηθήσει το Ιράν.
Και με όλα αυτά, οι επαναστάτες πελάτες των Σαουδαράβων τσακώνονται και χάνουν ("καταστρέφονται") από τους Ρώσους στην Συρία. Και οι ίδιοι οι Ρώσοι έχουν κάθε συμφέρον να συνεχίσουν να εξάγουν πετρέλαιο. Σε μία παγκόσμια οικονομία σε γενική ύφεση, όπου κάθε άνοδος της τιμής ενθαρρύνει την παραγωγή σχιστολιθικού πετρελαίου στις ΗΠΑ (όπου, παρενθετικά αναφέρω, μέχρι και πρόσθετο φόρο στην βενζίνη σκέφτεται ο Ομπάμα... Καταστολή ζήτησης; Μπααα... ιδέα σας...).
Λέω να απαντήσω στον a. thymosophus ότι εάν δεν υπάρχει σχεδιασμός, σίγουρα υπάρχει ...πλάνο, όσο μπορεί να υπάρξει με τόσους παίκτες που παραδοσιακά είναι ...αντίπαλοι.
archaeopteryxgr.blogspot.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου