Μιά ζωή τα ίδια.

Αθήνα, πάρκο Γουδή, 28 Νοεμβρίου 1925.
Οι αξιωματικοί Δρακάτος και Ζαριφόπουλος θανατώνονται
δι' απαγχονισμού, μετά από καταδίκη για καταχρήσεις εις βάρος του
Δημοσίου, επί δικτατορίας Θεόδωρου Πάγκαλου.

Θα πω το χιλιοειπωμένο. Η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Μόνο που δεν γελάει κανείς πια.
Διαβάστε ένα απόσπασμα από το βιβλίο "Βιογραφία και Απομνημονεύματα Σε Συσχετισμό με Ιστορικά Γεγονότα 1889 - 1975" του Σπύρου Αντωνιάδη υποστράτηγου και βουλευτού Θράκης το 1923 που αναφέρεται στο 1920.

Τον Αύγουστο του έτους αυτού είχα συντάξη ένα υπόμνημα εμπιστευτικό προς τον πρωθυπουργό Βενιζέλο οπού κατήγγειλα τον DELATOUR για ιδιοτελείς ενέργειες του εις βάρος του δημοσίου. Το υπόμνημα μου αυτό το έδωσα στον διευθυντή του πολιτικού γραφείου του Βενιζέλου Κυριακίδη και ζήτησα ακρόαση από τον Βενιζέλο. Όταν το διάβασε μου λέγει: δεν μπορώ να το δώσω στον πρόεδρο γιατί κατηγορείς την γαλλική αποστολή κι' αν παρουσιαστής και τα καταγγείλης προφορικά, θα σε δίωξη θυμωμένος. Ο DELATOUR είναι γυιός του Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας της Γαλλίας που ασκεί επιρροή στην γαλλική κυβέρνηση από την οποία εξαρτάται η λύση μεγάλων εθνικών συμφερόντων. Πόσα θα κλέψη; 10, 20, 50, εκατομμύρια; Αυτά δεν είναι τίποτα μπρος στα τεράστια εθνικά συμφέροντα της Ελλάδος.

Δεν ήξερα ότι ο Κυριακίδης είχε κοινωνικές σχέσεις με τον DELATOUR και τα μέλη της γαλλικής αποστολής. Από τα γεγονότα που επακολούθησαν εσχημάτισα την γνώμη ότι ο Κυριακίδης φανέρωσε στον DELATOUR το περιεχόμενο του υπομνήματος μου. Τις ημέρες εκείνες είχα ζητήσει και λάβη 15/μερη άδεια. Την ήμερα που επέστρεφα από την άδεια και ανέβαινα τις σκάλες του κτιρίου Πεσματζόγλου στην Λεωφόρο Κηφισίας όπου είχαμε τα γραφεία, κατέβαινε ο DELATOUR και συναντηθήκαμε. Τον χαιρέτησα καλημέρα κ. DELATOUR και μου απάντησε καλημέρα, θυμωμένος, μη μου κάνεις τον κουτό. Του λέγω: Τι συμβαίνει κ. DELATOUR; Και μου απαντά: Ξέρετε καλύτερα από μένα, και συνέχισε κατεβαίνοντας τις σκάλες.

Όταν ανέβηκα και παρουσιάστηκα στον διευθυντή του ελέγχου συνταγματάρχη Χατζηγεωργίου, μου έδειξε ασυνήθη οικειότητα. Κάθησε μου λέγει και παράγγειλε αμέσως καφέ. Ύστερα από τα συνηθισμένα, πώς τα πέρασες κ.λ.π. μου λέγει. Απεφασίσαμε με τον DELATOUR να σε στείλουμε στην Αδριανούπολη να οργάνωσης την Διεύθυνση Ελέγχου της Στρατιάς Θράκης. Επειδή ξέρεις τουρκικά θα τα καταφέρης καλλίτερα από κάθε άλλον. Ξέρω την αφορμή αυτής της μεταθέσεως, του λέγω άλλα δεν είναι στο χέρι σας να αλλάξητε την απόφαση. Τον εχαιρέτησα και πήγα αμέσως να συναντήσω τον DELATOUR. Τον βρήκα στο γραφείο του και του είπα. 'Ήρθα να εξηγηθώ μαζί σας για το υπόμνημα μου που σας εφανέρωσε προφανώς ο κ. Κυριακίδης. Είναι αλήθεια ότι σε σας οφείλω την ταχεία προαγωγή μου, άλλα είναι επίσης αλήθεια ότι το μεγαλύτερο μέρος της οργανωτικής εργασίας για την οποία ήλθατε στην Ελλάδα, σχέδια νόμων, Β. Διατάγματα, Κανονισμοί, το συντάσσω εγώ ελληνικά και γαλλικά και εσείς αφού κάνετε μικρές τροποποιήσεις, τα υπογράφετε και τα στέλνετε στο Βενιζέλο που σας έχει τυφλή εμπιστοσύνη. Και εγώ μεν παίρνω 800 δραχμές τον μήνα εσείς δε 60.000 τον μήνα. Αλλά δεν παραπονούμαι γι' αυτό. Ο Βενιζέλος που σας έφερε έχει τους λόγους του. Το νομοσχέδιο όμως περί διακανονισμού απαιτήσεων τρίτων κατά του δημοσίου κ.λ.π. που συνέταξα κατ' εντολήν σας, το τροποποιήσατε ριζικά. Και αντί της Επιτροπής που θα εδίκαζε δημοσία μπροστά σε ακροατήριο, για απαιτήσεις εκατομμυρίων, βάλατε επιτροπή από τον εαυτόν σας ως πρόεδρο και ως μέλη υφισταμένους σας έλληνας αξιωματικούς της στρατιωτικής δικαιοσύνης, που θα δίκαζε κεκλεισμένων των θυρών. Ως έλλην αξιωματικός και ως δημοκρατικός πολίτης, είχα υποχρέωση να προσπαθήσω να εμποδίσω την υποβολή ενός τέτοιου νομοσχεδίου, που αντίκειται άλλως τε και προς το πνεύμα του Συντάγματος μας, γι' αυτί και υπέβαλα στον Βενιζέλο το υπόμνημα για το οποίο με μεταθέσατε στην Στρατιά Θράκης. Μου απάντησε θυμωμένος. “Δεν έχω ανάγκη από τις συμβουλές σου. Έχω την εμπιστοσύνη του Βενιζέλου, και θα κάνω ότι νομίζω σκόπιμο για την δικαίωση αυτής της εμπιστοσύνης.

Το νομοσχέδιο αυτό ψηφίστηκε τον Όκτώβριο του 1920 και έλαβε αριθμό 2539, με αρκετές τροποποιήσεις, άφισε όμως άθικτα τα δικαιώματα του προέδρου (DELATOUR) και δεν καθιέρωσε την δημοσιότητα των συνεδριάσεων που είχα στο δικό μου νομοσχέδιο καυ που αποτελούσε την κυριώτερη εγγύηση για απαιτήσεις προμηθειών του Στρατού στη Μ. Ασία που εγκαταλείψαμε.

Με την εφαρμογή του νόμου αυτού απεδείχθηκαν βάσιμοι οι φόβοι μου ότι θα γίνουν καταχρήσεις για την αποτροπή των οποίων υπέβαλα το υπόμνημα μου στον Βενιζέλο με συνέπεια την άμεση μετάθεση μου στην Στρατιά Θράκης όπως ανέφερα παραπάνω. Πράγματι κατά την διάρκεια της εφαρμογής του νόμου αυτού ανεκαλύφθηκε κατάχρηση εκ μέρους δύο ανωτέρων αξιωματικών της διαχειρήσεως του Ζαφειροπούλου και του Δρακάτου τους οποίους ο Πάγκαλος εξετέλεσε με αγχόνη, ίσως να έγιναν και άλλες καταχρήσεις εις βάρος του Δημοσίου που δεν ανεκαλήφθηκαν.

Πάσα ομοιότης τυχαία.