 |
| το μαύρο πρόβατο |
2. Να ενσωματωθείτε στην ιταλική κοινωνία όσο χρειάζεται αποφεύγοντας να ιταλικοποιηθείτε. Δεν είναι εύκολη η προσαρμογή στην Ιταλία. Να κάνετε οπωσδήποτε παρέα με Ιταλούς (συχνά θα βρείτε καταπληκτικά άτομα) χωρίς όμως να αφήσετε να εισχωρήσει μέσα σας η δική τους κουλτούρα και τρόπος σκέψης. Στην Ελλάδα σήμερα αν ποτέ αντικρύσω Έλληνες να τρώνε πίτσα μαργκερίτα με φθηνό λευκό κρασί θα τους νομίσω για Ιταλούς. Ξέρετε πόσο τρελαίνονται οι Ιταλοί για πιάτο ή πίττα γύρο και πως είναι γεμάτα τα ελληνικά εστιατόρια εδώ? (η επανάσταση δεν τελείωσε..μην αποκτήσετε ξένα έθιμα είχε πει ένας μεγάλος Έλληνας).
3. Αν θέλετε να παντρευτείτε προτιμήστε δικό σας άνθρωπο. Σοφά λόγια προγόνων, παπούτσι από τον τόπο σου και ας είναι και μπαλωμένο. Μην αμφισβητήσετε ποτέ τις παροιμίες. Να ανατρέχετε πάντα σε αυτές σε δύσκολες στιγμές (κάπου είχα ένα βιβλιαράκι αλλά με τις πολλές μετακομίσεις δεν ξέρω που βρίσκεται τώρα...). Αν είναι αδύνατον να "κάνετε κλικ" με ομοεθνή και ομόθρησκο σας, μην προτιμήσετε την εργένικη ζωή, προτιμήστε να πάρετε Ιταλό ή Ιταλίδα που να μην είναι φανατικά κολλημένοι στον ιταλικό τρόπο ζωής, να είναι ευέλικτοι, να σας επιτρέπουν να βαφτίσετε τα παιδιά σας ορθόδοξα γιατί αυτό που απομένει για την επιβίωση της διασποράς είναι η εκκλησία / γλώσσα και ευτυχώς στην εκκλησία μας θα βρείτε έναν εξαιρετικό πλούτο εκτός του ότι είναι φάρμακο το να εκκλησιάζεσαι. Γεμίστε την εκκλησία με παιδιά.
4. Να μαγειρεύετε ελληνικά φαγητά, όχι μόνο ιταλικά. Θα σας αγαπάνε όλοι πιο πολύ. Η Ελληνική κουζίνα απαιτεί χρόνο, το ξέρω, αλλά αξίζει.
5. Να προσέχετε από τους Ιταλούς γόηδες και πολυλογάδες (αυτό ισχύει για τις γυναίκες). Το πιο πιθανό είναι να είναι μαφιόζος ή να πουλά κρασιά σαν δεύτερο επάγγελμα (δεν θέλετε να γνωρίζετε το πρώτο του επάγγελμα) ή, ακόμα χειρότερο, να έχει παραμυθάς / μαφιόζος / μπεκρής.
5. Οι Ιταλοί ΔΕΝ μοιάζουν με τους Έλληνες. Σίγουρα όχι οι Βόρειοι Ιταλοί. Οι Ιταλοί είναι συμμαζεμένα άτομα (συχνά καλά κάνουν βέβαια) και δεν δίνουν εύκολα. Γίνονται όμως εξαιρετικοί φίλοι αν τους δείξετε αγάπη και φιλοξενία. Τα καλύτερα άτομα εγώ προσωπικά τα γνώρισα στο δήθεν αφιλόξενο Μιλάνο. Μην κάνετε παρέα αποκλειστικά με Ιταλούς ή αποκλειστικά με Έλληνες. Το μυστικό είναι η ποικιλία. Μην περιμένετε να σας καλέσουν στα σπίτια τους οι άλλοι. Εδώ δεν είναι Ελλάδα. Αλλά αν σας καλέσουν, είναι πολύ πιθανότερο απ'ότι στην Ελλάδα ότι θα τους ξαναδείτε. Επενδύστε στις γνωριμίες σας.
6. Στην Ιταλία ισχύει το πρόβλημα το τεράστιο της απόστασης. Έχω δύο φίλες στο Μιλάνο, μία στην Αθήνα. Πρόκειται για άτομα που θα δω πολύ σπάνια. Με αυτά όμως έχω σχέση καρδιάς. Με μία άλλη που είναι σχετικά πιο κοντά μου μιλάμε στο τηλέφωνο.
7. Ο μέσος Ιταλός συχνά δεν γνωρίζει αρκετά για άλλες χώρες και γενικώς δεν ασχολείται με την πολιτική (καλά κάνει, έχει καταλάβει ότι τον κοροιδεύουνε..α και δεν ψηφίζουνε, εύγε). Πολλές φορές για να κάνετε συζήτηση μαζί τους, πρέπει να αφήσετε παράμερα κάποια ενδιαφέροντα που έχετε που συνδέονται άμεσα με την πατρίδα σας. Οι Ιταλοί είναι τοπικιστές, πράγμα που έχει δύο όψεις. Αγαπάνε και σέβονται τις παραδόσεις τους σε τέτοιο βαθμό που είναι αξιοθαύμαστοι αλλά αυτός τους ο τοπικισμός δεν αφήνει πολλά περιθώρια να αγκαλιάσουν εύκολα άλλα ήθη και τρόπους ζωής. Κάποιοι προσπαθούν και ενδιαφέρονται.
8. Μάθετε να έχετε αυτοειρωνία και να λέγετε αστεία συνεχώς. Θα σας εκτιμήσουν. Αν είστε υπερβολικά σοβαρό και κλειστό στον εαυτό του άτομο και δεν μπορείτε να αλλάξετε, αν δηλαδή αθεράπευτα εσωστρεφής, αλλάξτε χώρα το συντομότερο δυνατό. Δεν θα περάσετε καλά.
Ολα τα παραπάνω γράφτηκαν με μία σχετική δόση χιούμορ, είναι όλα απόρροια εμπειρίας από την ζωή στην Βόρεια Ιταλία, θέλησα να μιλήσω για θέματα για τα οποία έχω "χύσει δάκρυ και αίμα" με την ελπίδα ότι θα φανούν χρήσιμα σε κάποιους άλλους. Τα σχόλια σας είναι πάντα ευπρόσδεκτα.
http://sandemetriobo.blogspot.com/2011/04/blog-post_27.html
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου