Στην προχθεσινή ψηφοφορία της Βουλής για την άρση της ασυλίας του Κασιδιάρη, ωστε να δικαστεί για τα μπουνίδια στην Κανέλλη, τρεις βουλευτές της ΝΔ ψήφισαν κατά.
Ανάμεσά τους ήταν ο Μανώλης Κεφαλογιάννης, επί 23 συνεχή χρόνια βουλευτής της ηρωικής νήσου Κρήτης.
Στην εύλογη ερώτηση γιατί ψήφισε εναντίον της άρσης ασυλίας, ο Κεφαλογιάννης δήλωσε:
- “Δεν είχα πρόθεση να δώσω άφεση αμαρτιών. Ήθελα να δώσω μια ευκαιρία στον κ. Κασιδιάρη να ζητήσει συγνώμη για την πράξη του”.
Αμέσως όλοι έσπευσαν να τον χλευάσουν. Ποτάμι τα ειρωνικά σχόλια εναντίον του.
Λάθος!
Εγώ τον πιστεύω. Πιστεύω δηλαδή, οτι αυτά που είπε τα πιστεύει.
Η απεραντότητα της πολιτικής σκέψης του Μανωλάκη σαφώς και θεώρησε οτι η καλύτερη τιμωρία για τον Κασιδιάρη θα ήταν να μείνει ατιμώρητος.
Λίγη ώρα να τον παρακολουθήσεις να μιλάει, αρκούν για να καταλήξεις στο συμπέρασμα οτι εκεί φτάνει το IQ του ανδρός. Δεν χρειάζεται και μεγάλη ανάλυση.
Ας υποθέσουμε, για παράδειγμα, οτι ο Μανωλάκης δεν λεγόταν “Κεφαλογιάννης”. Και οτι δεν ήταν γόνος της γνωστής, προστατευόμενης υπό των Βαρδινογιάννηδων, οικογενείας πολιτικών.
Ερωτώ: Ποία θα ήταν η τύχη του Μανωλάκη;
Το πιθανότερο να ήταν τρόφιμος σε εκπομπές της Αννίτας Πάνια. Άντε το πολύ πολύ να είχε τραγουδήσει και κανα σουξέ του Καρβέλα πρίμο σεκόντο με τον Βας-Βας και τη Γυναίκα Μαραντόνα.
Μέχρι εκεί.
Άρα, βαθειά άδικος ο πόλεμος που δέχτηκε με καταιγισμό ειρωνιών από διάφορους εξυπνάκηδες.
Γιατί ο Μανωλάκης αυτά που λέει τα πιστεύει.
Κι εγώ το Μανωλάκη.
amantomatimou.wordpress.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου