Η συστηματική επίθεση απαξίωσης και κατασυκοφάντησης του Δημόσιου Τομέα και του Κοινωνικού Κράτους, άρχισε από την περίοδο του «εκσυγχρονιστικού» ζόφου: Από τις κυβερνήσεις Σημίτη και ύστερα.
Από την εποχή εκείνη συστηματοποιήθηκε και ενορχηστρώθηκε η επιθετική στρατηγική του υπέρ-εθνικού ιμπεριαλισμού (Νέα Τάξη) σε όλα τα επίπεδα.
Από την εποχή εκείνη άρχισε διατεταγμένα, σταθερά, συστηματικά και ολοένα πιο επιθετικά η μεγάλη ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ των αντιμεταρρυθμίσεων του 4ου Ράιχ, που βαπτίστηκε «μεταρρύθμιση»!
Από την εποχή εκείνη άρχισε να ξηλώνεται το Κοινωνικό Κράτος, να ισοπεδώνονται οι εργασιακές σχέσεις και λαϊκές κατακτήσεις, να εισβάλλουν κατά στίφη οι εισαγόμενοι αλλοδαποί δούλοι και να παράγονται, σαν καταιγίδα, τα «νέα ιδεολογήματα» του χρηματιστηριακού «διεθνισμού»: «αντιεθνικισμός», «αντιρατσισμός», «πολυπολιτισμικότητα» και CIA.
Από την εποχή εκείνη άρχισαν να ανθούν και να ξεπετάγονται σαν μανιτάρια οι επιδοτούμενες «εστίες» του εθνομηδενισμού και του επαγγελματικού «αντιρατσισμού», ποικίλες ΜΚΟ και ποικίλα «τάγματα» «αντιρατσιστικής» τρομοκρατίας (με «αριστερίστικο» και «αντιεξουσιαστικό» προσωπείο)…
Οι επόμενες κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ- Συναινετικές) των ανδρεικέλων του υπέρ-εθνικού ιμπεριαλισμού, πατώντας πάνω στις βάσεις του «εκσυγχρονιστικού», σοσιαλδημοκρατικού νεοφιλελευθερισμού (σημιτισμός), αφού τις ΕΠΕΚΤΕΙΝΑΝ και τις ΕΔΡΑΙΩΣΑΝ, ΕΞΑΠΕΛΥΣΑΝ, με μεγαλύτερη αγριότητα, την ΤΕΛΙΚΗ επίθεση: Την ΕΚΤΕΛΕΣΗ όλων των συμβολαίων θανάτου της ελληνικής κοινωνίας, των «συμβολαίων» που τους ανέθεταν τα μεγάλα αφεντικά των πλανητικών ληστών και δημίων.
Δεν άφησαν τίποτα όρθιο. Τα πάντα τα ισοπέδωσαν και τα ενσωμάτωσαν με τις ευλογίες, τις πολιτικές «χορηγίες» και τα «άλλοθι» νομιμότητας της ενσωματωμένης «αριστεράς» και των εργατοπατέρων.
ΣΗΜΕΡΑ έχουμε βυθιστεί στην άβυσσο ενός προτεκτοράτου, με κατοχικά θεσμικά όργανα (διακοσμητικού χαρακτήρα) και με ένα εργασιακό καθεστώς νέου Μεσαίωνα: Άγρια δουλοκτητικό.
Για την ολοκλήρωση αυτής της νέας δουλείας απαιτείται το γενικό ΞΕΧΑΡΒΑΛΩΜΑ και η ΟΛΙΚΗ κατεδάφιση του Δημόσιου Τομέα, η ΟΛΟΣΧΕΡΗΣ ιδιωτικοποίησή του.
Αυτό που εδώ δεν έχει, ίσως, συνειδητοποιηθεί σε βάθος είναι τούτο: Ότι η εκτέλεση αυτού του «συμβολαίου θανάτου» (ο αφανισμός και η ιδιωτικοποίηση του Δημόσιου Τομέα) δεν έχει μόνο οικονομική διάσταση, αλλά και μια εξίσου σημαντική, κορυφαία ΠΟΛΙΤΙΚΗ διάσταση.
Η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ του Δημόσιου Τομέα δεν σημαίνει ΜΟΝΟ το ξεπούλημά του στα αρπακτικά της διεθνούς και εγχώριας μαφίας του χρήματος, αλλά σημαίνει ακόμα και το εξίσου σοβαρό: ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων ΚΑΙ την ολοκληρωτική ΕΠΙΒΟΛΗ του νέου Μεσαίωνα, των δουλοκτητικών εργασιακών σχέσεων.
Ο Δημόσιος Τομέας είναι ο μόνος που έχει μείνει κάπως ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ, δηλαδή ένας ισχυρός ιμάντας της λαϊκής Κίνησης και ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ.
Είναι ο μόνος τομέας όπου η πρωτογενής οργάνωσή του (τα συνδικάτα) δεν έχουν αλωθεί από την εισβολή των αλλοδαπών. Αυτή η πρωτογενής ΟΡΓΑΝΩΣΗ του, παρά τις προδοσίες των εργατοπατέρων, παραμένει ακόμα μαζική και ισχυρή, συνακόλουθα παραμένει μια θανάσιμη απειλή για τα κατοχικά ανδρείκελα και το φασισμό του 4ου Ράιχ.
Θανάσιμη απειλή, διότι ανά πάση στιγμή μπορεί να αποτελέσει τον καταλύτη και το «συμπυκνωτή» της οργισμένης λαϊκής ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ.
Αυτό το έδειξε και η απεργία των καθηγητών (η βούληση για απεργία), αλλά και η μαζική λαϊκή έξαρση κατά του κυβερνητικού πραξικοπήματος στην ΕΡΤ.
Αυτή η ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ δύναμη του Δημόσιου Τομέα είναι που διέσωσε, σχετικά, τους εργαζόμενους από το καθεστώς δουλείας και ανεργίας που έχει επιβληθεί, ήδη, στον ιδιωτικό τομέα.
Η κατεδάφιση και αυτού του τομέα και η ΕΠΙΒΟΛΗ και εδώ ενός καθεστώτος δουλείας είναι ένα από τα τελευταία «συμβόλαια θανάτου» που επιδιώκει να εκτελέσει αυτή η κυβέρνηση.
Αν εκτελέσει επιτυχώς και αυτό το «συμβόλαιο» η δωσίλογη κυβέρνηση θα φτάσουμε στην ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ της νέας δουλείας, στη ΓΕΝΙΚΗ επικράτηση του φασισμού του 4ου Ράιχ.
Η αγωνιστική υπεράσπιση του Δημοσίου Τομέα και των εργαζομένων του, αποτελεί σήμερα, την ΑΙΧΜΗ του αγώνα εναντίον των δωσίλογων ανδρεικέλων: Την πολιτική ΑΙΧΜΗ ανατροπής των ανδρεικέλων και αλλαγής των συσχετισμών ΥΠΕΡ του ελληνικού λαού…
Την ΑΙΧΜΗ που θα πυροδοτήσει τη λαϊκή ΟΡΓΗ και θα ζωντανέψει ξανά το λαϊκό κίνημα, το μόνο που μπορεί να ανατρέψει τα σχέδια των ληστών και δημίων, το μόνο που μπορεί να θέσει τις βάσεις της απελευθέρωσής μας (εθνικής και κοινωνικής) από τη μπότα του 4ου Ράιχ…
resaltomag.blogspot.gr
1 σχόλια:
"Η συστηματική επίθεση απαξίωσης και κατασυκοφάντησης του Δημόσιου Τομέα και του Κοινωνικού Κράτους, άρχισε από την περίοδο του «εκσυγχρονιστικού» ζόφου: Από τις κυβερνήσεις Σημίτη και ύστερα"
KX
Δεν θέλω να γίνω υποστηρικτής των δοσίλογων με αυτά που θα γράψω, αλλά νομίζω, ο αρθρογράφος αδικεί τον εαυτό του προσδιορίζοντας το ξεχαρβάλωμα του Δημοσίου από την εποχή Σημίτη και ύστερα. Υπηρέτησα το Δημόσιο επί 37 χρόνια - εννοείται καθ΄ όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης - και το μόνο που άκουγα ήταν το : "Εγώ σε πληρώνω, γράφε και δώσε μου αυτά κι αυτά". Όποιος τολμούσε να μην υποκύψει στις απαιτήσεις (δικαιώματα) των ασφαλισμένων, η μετάθεση ήταν αναμενόμενη. Έπρεπε, βεβαίως, να είσαι και πράσινου χρώματος ή έστω "καφέ-ολέ" (συνδυασμός πράσινου με κόκκινο). Βεβαίως, υπήρχε και το άλλο χρώμα, το μπλε με το άσπρο, αλλά ήταν κι αυτό "στολή παραλλαγής".
Το ξεχαρβάλωμα του Δημοσίου δεν άρχισε επί Σημίτη, άρχισε επί του χαρισματικού Ανδρέα Παπ., συνεχίστηκε επί Σημίτη και ολοκληρώθηκε από τον ΓΑΠ και την δοσίλογη παρέα που τον ακολούθησε.
Η αριστερών προδιαγραφών πολιτικές που εφαρμόστηκαν επί χαρισματικού, ήταν να παίρνει δάνεια, να ικανοποιεί τα διαρκή αιτήματα των εργαζόμενων (με επαναλαμβανόμενες απεργίες), και να επανεκλέγεται συνεχώς. Το ΚΚΕ ήταν ο μόνιμος τροφοδότης των διεκδικητικών αιτημάτων και των απεργιών, άρα ο παράγοντας του δημόσιου ξεχαρβαλώματος.
Λεφτά ήθελαν οι εργαζόμενοι, λεφτά τους έδινε ο Ανδρέας, ήταν όμως δανεικά. Μήπως το ΚΚΕ αυτό δεν το ήξερε; Ασφαλώς και το ήξερε, επειδή δε ο ρόλος του (ΚΚΕ) είναι ρόλος αποσταθεροποιητικός - συντηρεί τη σιωνιστική δημοκρατία της ψήφου - γι΄ αυτό βρίσκεται μονίμως εντός του Κοινοβουλίου. Πάντα με λόγο αντιπολιτευτικό για τα συμφέροντα των εργαζόμενων, όπως συνηθίζει να λέει, και δήθεν ανταποκρινόμενο και αποδίδοντα την τρέχουσα πραγματικότητα. Δηλαδή, με λόγο αληθινό. Η αλήθεια και οι αλήθειες του ΚΚΕ, είναι μόνο πολιτικές, άλλες δεν ξέρει. Αν κάποιες από αυτές τις συμμερίζεται, τότε ρίχνει στην κατσαρόλα κάτι από μπαχαρικά "Κανέλλη" ή άλλων.
Δημοσίευση σχολίου