Όταν όλοι ψάχνουν να μεταθέσουν το πρόβλημα των ΑΠΕ στον γείτονα...

Κυβέρνηση "τσίρκο"...

Ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης φέρεται να υπέγραφε μέσω του δικηγορικού του γραφείου συμφωνητικά με διεκδικήσεις εναντίον του δημοσίου μετά την ανάληψη των καθηκόντων του...

Όχι μόνο δεν παραιτείται ή δεν τον εξαναγκάζουν σε παραίτηση, αλλά μηνύει όσους έφεραν στη δημοσιότητα τα σχετικά συμφωνητικά. Ο Πρωθυπουργός δεν βλέπει την πρόδηλη σύγκρουση συμφέροντος και της καταφανούς ηθικής διάστασης του θέματος...

Ο υπουργός των Οικονομικών αποκαλύπτεται πως φοροδιαφεύγει μέσω της ενοικίασης ακινήτων και περιορίζεται να δηλώσει πως δεν αφορά αυτόν το αδίκημα αλλά τη σύζυγό του...

Γιατί αγρίεψαν τα παιδιά μας;

Δημήτρης Νατσιός, Δάσκαλος - Κιλκίς

«Δεν βλέπετε ότι αγρίωσε το Γένος μας από την αμάθειαν και εγίναμεν ωσάν θηρία;»
άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

Παραφράζοντας κάπως την φράση του Πατροκοσμά θα λέγαμε σήμερα «δεν βλέπετε ότι αγρίωσαν τα παιδιά μας και εγίνανε ωσάν θηρία»;

Συνέβη το κακό με τον σπουδαστή από την Κρήτη και, κατά τα ειωθότα, έπεσε η νεοελληνική κοινωνία από τα σύννεφα, σύμφωνα με την κοινότυπη, τηλεοπτική φρασεολογία.

«Μυρίστηκαν αίμα» οι τηλε-ύαινες και συντηρούν το γεγονός, μέχρι να αντιληφθούν οι διαφημιστές ότι ξεθυμαίνει η τηλεθέαση ή να επισκιαστεί από άλλο αιματηρό συμβάν, όπως και συνέβη με το τραγικό αεροπλάνο.

Η δύναμη του μικρού

Μόσχος Λαγκουβάρδος

Τα προϊστορικά μαμούθ εξαφανίστηκαν, ενώ τα μικρότερα ζώα προσαρμόστηκαν και επιβίωσαν. Το μεγάλο δεν έχει την ευλυγισία του μικρού. Το μεγάλο είναι γερασμένο. Το μικρό ανανεώνεται συνεχώς.

Η μεγάλη δύναμη φοβάται το ηθικό. Στην αλαζονεία της γίνεται κλέφτης κι 'αρπαγας. Δεν μάχεται για ελευθερία, αλλά για τα κλοπιμαία.

Η δύναμη του μικρού νικάει τη δύναμη του μεγάλου, αρκεί να μην είναι διηρημένο ή διαβρωμένο
Το κύριο μέλημα της κυβέρνησης του μικρού κράτους πρέπει να είναι να πείσει το λαό της ότι είναι ειλικρινής μαζί του και δεν έχει να φοβηθεί τίποτε γιατί θα έχει το λαό με το μέρος της.

Πώς θα επιβιώσει το έθνος

«Η ελληνική πλευρά πρέπει να κατανοήσει έμπρακτα, και όχι μόνον λεκτικά, ότι η αξία μιας συμμαχίας για ένα μέλος της καθορίζεται από το ειδικό βάρος του τελευταίου μέσα στο σύνολο της συμμαχίας. Πιο λιανά: οι σύμμαχοι αξίζουν για σένα τόσο όσο αξίζεις εσύ γι' αυτούς. [...] Τα "δίκαια" της Ελλάδας δεν εντυπωσιάζουν κανέναν, όσο πίσω τους βρίσκεται ένας παρίας με διαρκώς απλωμένο το χέρι, κάποιος που ζει από δάνεια, επιδοτήσεις και "προγράμματα στήριξης". Η λύση του προβλήματος της εθνικής βιωσιμότητας, όχι σε λογιστική αλλά σε παραγωγική βάση, αποτελεί προϋπόθεση για την άσκηση σοβαρής εξωτερικής πολιτικής».
Παναγιώτης Κονδύλης, «Θεωρία του πολέμου», εκδόσεις Θεμέλιο, σελ. 409

Είναι βέβαιο πως ολιγάρχες και πολίτες μιλάμε για τις ίδιες μεταρρυθμίσεις;

Όλοι λέμε ότι πρέπει να γίνουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Είμαστε όμως σίγουροι πως όταν λέμε μεταρρυθμίσεις εννοούμε όλοι το ίδιο πράγμα; Δεν νομίζουμε.

Οι μεν πολίτες των μικρομεσαίων οικονομικών στρωμάτων, όταν λέμε μεταρρυθμίσεις, συνήθως εννοούμε συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων, φορολόγηση των ολιγαρχών, θέσεις εργασίας και τελικά αναδιανομή του μεγάλου πλούτου προς τα κάτω. Οι δε ολιγάρχες εννοούν απόλυτη εξουσία στα χέρια τους, μεγαλύτερη φορολόγηση των πολιτών, διάλυση των εργασιακών σχέσεων και συγκέντρωση μεγαλύτερου πλούτου στα χέρια τους.

Ο Κολοκοτρώνης προς τους νέους

Ακολουθούν αποσπάσματα από την ιστορική ομιλία του στην αθηναϊκή νεολαία. Εκφωνήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 1838, στην Πνύκα.

«Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση, μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετάφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία, και εις αυτούς πρέπει να χρωστούμε ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς οπού κανένας άνθρωπος από τον λαό εμάνθανε τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποίους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμε και εις ποίαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε. Οθεν μας ήλθεν εις τον νου να τους μιμηθούμε και να γίνουμε ευτυχέστεροι. Και έτσι έγινε και επροόδευσεν η Εταιρεία.

Αυτοί, με €2,8 δις, ηλεκτροδοτούνται από 1.645 MW.

spiegel.de
europa.eu

Εμείς έχουμε πετάξει €8 δις σε ΑΠΕ και ηλεκτροδοτούμαστε από εισαγωγές. Τα ψαράκια είναι για να γίνεται κουβέντα.

Σε πρώτη ανάγνωση, υποτίθεται ότι η Κομισιόν θα πάει την Γερμανία στο δικαστήριο επειδή κάπως δεν εφαρμόστηκαν σωστά τα περί βιοτόπων και η άντληση και χρήση νερού για την ψύξη της μονάδας (κάθε θερμοηλεκτρική μονάδα ηλεκτροπαραγωγής χρειάζεται ψύξη, είτε αυτή είναι με ψυκτικούς πύργους είτε απ' ευθείας από ποτάμια, λίμνες, θάλασσα κλπ). Και θα ενοχληθούν κάτι περαστικά ή ντόπια ψάρια, διαβάστε το εάν σας ενδιαφέρει.

Σε δεύτερη ανάγνωση, προφανώς η Κομισιόν πήρε άδεια από κάποιον να ενοχλεί την Γερμανία, με ένα χρόνο καθυστέρηση, και εάν ήμουν Γερμανός θα έλεγα στην Κομισιόν τι πραγματικά σκέφτομαι.

«Ἐπὶ σοὶ Χαίρει, Κεχαριτωμένη. Πᾶσα ἡ κτίσις»

Φώτης Κόντογλου

«Ὡς ἐμψύχῳ Θεοῦ κιβωτῷ ψαυέτω μηδαμῶς χεὶρ ἀμυήτων· χείλη δὲ πιστῶν τὴ Θεοτόκῳ ἀσιγήτως φωνὴν τοῦ ἀγγέλου ἀναμέλποντα, ἐν ἀγαλλιάσει βοάτω· Ὄντως ἀνωτέρα πάντων ὑπάρχεις, Παρθένε ἁγνή». «Ἐσένα ποὺ εἶσαι ζωντανὴ κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ, ἂς μὴ σὲ ἀγγίζει ὁλότελα χέρι ἄπιστο, ἀλλὰ χείλια πιστὰ ἂς ψάλλουνε δίχως νὰ σωπάσουνε τὴ φωνὴ τοῦ ἀγγέλου (ὁ ὑμνωδὸς θέλει νὰ πεῖ τὴ φωνὴ τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριήλ, ποὺ εἶπε «εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξί») κι ἂς κράζουνε: «Ἀληθινά, εἶσαι ἀνώτερη ἀπ᾿ ὅλα Παρθένε ἁγνή».

Σκέψεις πάνω στο ’21

Σαράντος Ι. Καργάκος

· Μπορεί κάποιοι τότε από τους αγωνιστές να μην είχαν ελληνική φωνή, είχαν όμως ελληνική ψυχή. Σήμερα κάποιοι έχουν ελληνική φωνή αλλ’ όχι ελληνική ψυχή.

· Η δυσφήμηση του ’21 είναι θέμα προβολής. Στην Ελλάδα του σήμερα μερικοί, για να διαφημιστούν, επιλέγουν να εξευτελιστούν.

· Το ’21είναι ο λαμπρότερος ναός της Ελληνικής Ιστορίας. Κάποιοι που διακατέχονται από Ηροστράτειο Σύνδρομο, επιχειρούν να τον πυρπολήσουν, για ν’ ακουστεί τ’ όνομά τους. Έχουν σαν πρότυπο τον Ηρόστρατο που πυρπόλησε το ναό της Εφεσίας Αρτέμιδος για να μείνει το όνομά του στην ιστορία.

Το νόημα της ζωής σ' έναν άθεο κόσμο

Μόσχος Λαγκουβάρδος

Εκεί εντοπίζεται φαίνεται το πρόβλημα ενός κόσμου που ζει χωρίς Θεό, στις νομικές συνέπειες και όχι στο νόημα της ζωής. Για ποιους λόγους αξίζει να ζει κανείς θα αποφασίζουν κάθε φορά οι ψυχολόγοι, οι δικηγόροι και τα δικαστήρια! Τα δικαστήρια θα καλούνται να αποφασίσουν για ποιους λόγους αξίζει να ζει κανείς και για ποιους δεν αξίζει.

Πολλοί δικηγόροι και δικαστές σήμερα πιστεύουν ότι δεν αξίζει να ζει κανείς αν δεν έχει λεφτά. Αν μια κοινωνία λατρεύει το χρήμα, γιατί να μη σκοτώνει τους φτωχούς ανθρώπους; Στην πραγματικότητα αυτό κάνει, αλλά στα κρυφά. Το μεγαλύτερο φόρο αίματος τον πληρώνουν οι φτωχοί, οι αγράμματοι, οι έγχρωμοι, αυτοί που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.

Τὸ ἀπ' αἰῶνος μυστήριον

Θα σωθούμε με την ίδια ολιγαρχία που μας χρεοκόπησε;

Πενήντα τρόϊκες και εκατό μνημόνια να περάσουν από πάνω μας, όσο το ίδιο ολιγαρχικό καθεστώς, που μας χρεοκόπησε, ελέγχει τα πολιτικά πράγματα, προκοπή δεν πρόκειται να δούμε.

Το ολιγαρχικό καθεστώς είναι η εσωτερική «πέμπτη φάλαγγα» το οποίο, αν και προκαλεί απέχθεια στους δανειστές, εντούτοις το ανέχονται μόνο και μόνο για να ελέγχουν το λαό.

Είτε λοιπόν στο ευρώ είμαστε, είτε γυρίσουμε σε εθνικό νόμισμα, όσο και πάλι οι ίδιοι ολιγάρχες θα ελέγχουν την εξουσία, τίποτα δεν πρόκειται να κάνουμε.

Τό ᾽21 στά σχολικά βιβλία Γλώσσας: τό ὕπουλο παιδομάζωμα!

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός
Δάσκαλος, Κιλκίς

Δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ κ᾽ ἠγαπημένε πάντοτ’ εὐκολόπιστε καί πάντα προδομένε
(Διονύσιος Σολωμός)

Λίγο πρίν ἀπό την Ἐπανάσταση ὁ ἀπροσκύνητος Κλέφτης, Θεόδωρος Γρίβας, συλλαμβάνεται ἀπό τό «θηρίο» τῶν Ἰωαννίνων, τόν περιβόητο Ἀλῆ πασᾶ καί καταδικάζεται σέ θάνατο δι᾽ ἀπαγχονισμοῦ. Ὁ σπουδαῖος ἀθηναιογράφος Δημ. Καμπούρογλου, στό Βιογραφικόν Σχεδίασμα (ἐκδ. «Βεργίνα», Ἀθήνα, σ. 18) γιά τόν ἀγωνιστή τοῦ ᾽21 Θ. Γρίβα, διασώζει ἕνα χαρακτηριστικό ἐπεισόδιο: «Ὅταν ὁ δήμιος ἐπλησίασε κρατῶν τό σχοινίον, ὁ Γρίβας ἐκάλυψε τήν κεφαλήν του διά τοῦ ἐνδύματός του. Ὁ σατράπης διέταξε τότε τόν δήμιον νά σταθῇ, τόν δέ Θεόδωρον νά πλησιάσῃ· καί τῷ εἶπε: Γιατί σκέπασες τό κεφάλι σου, φοβήθηκες τόν θάνατον; Δέν ἤξερες ὅτι ἀφοῦ ἀκολούθησες τή δουλειά τοῦ πατέρα σου αὐτή θά ἦταν ἡ τύχη σου; Δέν φοβήθηκα τόν θάνατο, ἀπεκρίθη ὁ Θεόδωρος, τόν φόβο τόν ἄφησα στήν κοιλιά τῆς μάνας μου, οὔτε θά μείνω χωρίς ἐκδίκησι· καί πατέρα ἔχω καί τέσσερεις ἀδελφούς· μά ντρέπομαι τόν κόσμο πού θά μέ ἰδῇ νά πεθάνω ἔτσι καί ἀπό τά χέρια τέτοιων παληανθρώπων (καί ἔδειξε τούς Γύφτους, οἵτινες συνήθως μετήρχοντο τό ἐπάγγελμα τοῦ δημίου). Ἐζήτησα τόν θάνατο, ὅπου ἔπρεπε, ἀλλ᾽ αὐτός μέ ἀρνήθηκε. Ἡ ἀπάντησις αὕτη τόσην ἐντύπωσιν ἔκαμεν εἰς τόν Ἀλῆ, ὥστε διέταξε νά μήν τόν ἀπαγχονίσωσι, ἀλλά νά τόν ρίψωσιν εἰς τάς φυλακάς».

Η κορδωμένη ημιμάθεια

«Κυρία Πρόεδρε, το φαγοπότι μου προς εσάς» ή «το ξεφάντωμά μου προς εσάς, το γλέντι, το τσιμπούσι μου». Όμως, Πρόεδρος είναι αυτή, και γυναίκα, κυρία· ας το πω καλύτερα, σκέφτηκε· «ευωχία» λόγου χάρη, και όντως είπε: «Κυρία Πρόεδρε, την ευωχία μου προς εσάς»!

Μα αλήθεια είπε; τόσο αγράμματος; ποιος; Ο Ζουράρις; πάλι;

Γιατί βεβαίως η ευωχία, σε όλα τα λεξικά, Λίντελ-Σκοτ, Δημητράκο, Σταματάκο, Κριαρά, Μπαμπινιώτη, Ιδρύματος Τριανταφυλλίδη, Χρηστικό της Ακαδημίας κ.ά., ξεφάντωμα και φαγοπότι είναι –α, έχει και κάτι αρχαία ο Σταματάκος, δώρο στον αρχαιομύστη, για την επόμενη φορά, π.χ. η ειλαπίνη: «Κυρία Πρόεδρε» λοιπόν, «η ειλαπίνη μου προς εσάς» ας πει, πάλι θα τον χειροκροτήσει ο Βενιζέλος και τα μίντια όλα.

Η ποιότητα ζωής του επαναστάτη

«Ως πότε παλικάρια να ζούμεν στα στενά,
Mονάχοι σα λιοντάρια, σταις ράχαις στα βουνά;
Σπηλαίς να κατοικούμεν, να βλέπωμεν κλαδιά,
Nα φεύγωμ' απ' τον Kόσμον, για την πικρή σκλαβιά.
Nα χάνωμεν αδέλφια, Πατρίδα, και Γονείς,
Tους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς.
Καλλιώναι μίας ώρας ελεύθερη ζωή,
Παρά σαράντα χρόνοι σκλαβιά, και φυλακή.
Τι σ' ωφελεί αν ζήσης, και είσαι στη σκλαβιά,
Στοχάσου πως σε ψένουν καθ' ώραν στη φωτιά.
Βεζύρης, Δραγουμάνος, Aφέντης κι αν σταθής,
O Tύραννος αδίκως σε κάμει να χαθής.
Δουλεύεις όλ' ημέρα, σε ό,τι κι αν σοι πη,
Kι αυτός πασχίζει πάλιν, το αίμα σου να πιη».
Ρήγας Φεραίος, «Θούριος ήτοι Oρμητικός Πατριωτικός Υμνος»

Ας ζητήσουμε το θερμό χέρι του Θεού

Η αξιοθρήνητα απελπιστική κατάσταση στην οποία βούλιαξε η σύγχρονη Δύση, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σ' αυτό το μοιραίο λάθος:
Πίστεψε ότι η αμυντική δύναμη του κόσμου βρίσκεται μόνο στα ατομικά όπλα, ενώ στην πραγματικότητα η υπεράσπιση της ειρήνης βρίσκεται κυρίως σε μεγάλες καρδιές και σταθερούς ανθρώπους.

Κάθε απόπειρα να βρεθεί μια διέξοδος από την κατάσταση πού δημιουργήθηκε στο σημερινό κόσμο, θα είναι στείρα, αν δεν υπάρξει επιστροφή μετανοίας της συνείδησης προς τον Δημιουργό των πάντων.

Το νόημα της ζωής μας δεν έγκειται στην αναζήτηση της υλικής επιτυχίας αλλά στην τάση της ψυχής για μια άξια πνευματική ανάπτυξη.

Η δεκαετία 2015-2025

Από το Stratfor (σε ελεύθερη σύνοψη και μετάφραση)

Φυσικά και κάθε ομάδα αναλυτών (σε κάθε συνδρομητικό τέτοιο δελτίο) έχει την προκατάληψη της χώρας προέλευσης, ή των ανθρώπων πίσω από κάθε κείμενο. Η πραγματική αξία αυτών των αναλύσεων είναι η όποια μεθοδολογία διαφαίνεται στην ανάλυση. Η μεθοδολογία του συγκεκριμένου είναι ότι η ...γεωγραφία δεν αλλάζει και είναι αυτή που καθορίζει τις εξελίξεις, και φυσικά ο συσχετισμός δυνάμεων όπως είτε έχει προκύψει, είτε εξελίσσεται για τους λόγους που εξελίσσεται. Δηλαδή πιο πολύ "αξία", για μένα, έχει η ανάγνωση (και η κριτική αξιολόγηση) παρά το συμπέρασμα καθ' εαυτό. Και φυσικά, το γεωπολιτικό σκάκι. Η σύγχρονη, εξελιγμένη και ενισχυμένη εκδοχή του Μεγάλου Παιχνιδιού. Αν είστε Γερμανοί, φιλογερμανοί, Ρώσοι ή φιλορώσοι, δεν θα σας αρέσει αυτό το άρθρο.

Θα πάρουμε επιτέλους την Αγιά Σοφιά;

π.Διονύσιος Ταμπάκης – Ναύπλιον.

«ΣΕ ΠΡΟΣΦΑΤΟ προσκύνημα μας στο Άγιον Όρος επισκεφθήκαμε έναν Άγιο και σοφό Γέροντα και τον ρωτήσαμε λαχανιασμένοι από την ανηφόρα και με αγωνία:

- Πάτερ θα την πάρουμε την Αγια Σοφιά;

Και εκείνος με ήρεμη βεβαιότητα μας απάντησε:

- Βεβαίως!! Όταν αποκτήσουμε πνευματικότητα ανώτερη από αυτούς που την είχαν και την ‘χάσαν, τότε θα πάρουμε πίσω την Άγια Σοφιά.

- Γέροντα, μας φαίνεται λίγο ακατόρθωτο αυτό.

Το κυβερνητικό σκάφος κάνει νερά από την αρχή…

Μια άλλη ιστορική πρωτοτυπία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι τούτη: Από την πρώτη μέρα της ζωής της εκδηλώνονται οι αντιφάσεις της οπορτουνιστικής της σύνθεσης και ετερογένειας.

Με νωπή ακόμα τη λαϊκή εντολή και όμως υπάρχουν «ανταρσίες», «προσωπικές πολιτικές», υποβόσκουσες και ανοικτές συγκρούσεις, ποικίλες αστειότητες:
Αν συμβαίνουν τέτοιες καταστάσεις στον πρώτο μήνα της κυβερνητικής ζωής, φανταστείτε το τι θα γίνει μετά από λίγο καιρό…

Όλο αυτά συμβαίνουν διότι το κυβερνητικό οικοδόμημα είναι σαθρό, δίχως έναν κεντρικό ιδεολογικό άξονα αποκρυστάλλωσης. Είναι ένα κυβερνητικό οικοδόμημα ΟΧΙ σύνθεσης, αλλά ΑΘΡΟΙΣΗΣ πολιτικών τεμαχίων: Δηλαδή άκρως καιροσκοπικό, συνακόλουθα τυχοδιωκτικό…

Πολύ σοβαρό αυτό που έκανε ο Ντάισελμπλουμ.

Όταν ο πρόεδρος του Eurogroup κ. Ντάισελμπλουμ δηλώνει ανοιχτά ότι υπάρχει έτοιμο σενάριο σαν της Κύπρου για τις ελληνικές τράπεζες, αναρωτιόμαστε τι θα σκεφτεί άραγε ένας καταθέτης χρημάτων σε ελληνικές τράπεζες; Δεν είναι φυσικό να σκεφτεί ότι θα πρέπει να πάει τα χρήματά του σε κάποιο πιο ασφαλές μέρος, π.χ. σε κάποια γερμανική τράπεζα;

Δεν είναι δυνατόν να μην γνώριζε ότι αυτή η δήλωσή του μπορεί να προκαλέσει πανικό αναλήψεων από τις ελληνικές τράπεζες και διάλυσης της εθνικής οικονομίας και του ελληνικού κράτους!!!

Πνευματική αναίδεια και ζηλωτισμός: τα άκρα που ταλαιπωρούν την Εκκλησία

Αντιμετώπιση εκκλησιαστικών θεμάτων

- Γέροντα, ποια είναι η σωστή αντιμετώπιση, όταν προκύπτουν δύσκολα εκκλησιαστικά θέματα;
– Να αποφεύγωνται τα άκρα· με τα άκρα δεν λύνονται τα θέματα. Βλέπαμε παλιά, ο μπακάλης έβαζε λίγο-λίγο με την σέσουλα στην ζυγαριά, και έτσι έβρισκε την ακρίβεια και ισορροπούσε και η ζυγαριά. Δηλαδή δεν έβαζε απότομα πολύ ούτε αφαιρούσε απότομα πολύ. Τα δύο άκρα πάντα ταλαιπωρούν την Μητέρα Εκκλησία και οι ίδιοι που τα κρατούν ταλαιπωρούνται, γιατί τα δύο άκρα συνήθως καρφώνουν… Είναι σαν να κρατάη το ένα άκρο δαιμονισμένος, όταν έχη αναίδεια πνευματική (περιφρόνηση για όλα), και το άλλο άκρο σαν να το κρατάη τρελλός, όταν έχη μωρό ζήλο με στενοκεφαλιά. Ένας πνευματικά αναιδής δηλαδή με έναν ζηλωτή, που έχει μωρό ζήλο, ποτέ δεν συμφωνούν, αλλά τρώγονται και χτυπιούνται, γιατί και οι δύο στερούνται την θεία Χάρη. Τότε –Θεός φυλάξοι!– μπορεί να χτυπιούνται συνέχεια τα δύο άκρα και «άκρη να μην τους βρίσκη» κανείς. Εκείνοι που θα μπορέσουν να λυγίσουν τα δύο αυτά άκρα, για να ενωθούν –να ομονοήσουν-, θα στεφανωθούν από τον Χριστό με δύο αμάραντα στεφάνια.

Δωρώ, Δεξώ και Εμβλώ: οι προστάτιδες θεές της διαφθοράς

Γραφει ο Δημητρης Νατσιός
Δάσκαλος, Κιλκίς

«Ο πολιτικός είναι ένας άνθρωπος τόσο παχυδερμικός, που μπορεί να σταθεί όρθιος και χωρίς σπονδυλική στήλη»
Μ.Χάνσεν, Νορβηγός εκδότης

«Το έθνος ημών υφίσταται πολιτικήν τινά ζύμωσιν, καθ’ ην τα ακαθαρτότερα στοιχεία ανέρχονται και επιπλέουσιν, εν είδει εξαφρίσματος, (σαν αφρός), επί της επιφανείας. Ο τοιούτος αφρός, κατέχων, κατά τους νόμους της φυσικής, τα ανώτερα στρώματα, θέλει κυβερνά, φλυαρεί και κλέπτει ασυστόλως την Ελλάδα, μέχρις ου τελειώσει η ζύμωσις και λάβει ανά χείρας ο λαός την μεγάλην εξαφριστικήν κουτάλαν». (Ροΐδης, «Άπαντα», εκδ. «Σύλλογος προς διάδ. ωφ. βιβλ. τ. Β’, σελ. 70).

Stop bullying: Παράβαση ίσον τιμωρία!

Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος

Το τελευταίο 24ωρο όλοι οι «αστέρες» της δημόσιας ζωής (πολιτικοί, τηλεπερσόνες, κλπ) κάνουν αναρτήσεις στα social media για να καταδικάσουν το bullying και να εκφράσουν τη συμπάθειά τους στον άτυχο Βαγγέλη Γιακουμάκη. Θεωρώ πως πρόκειται για τη μέγιστη υποκρισία, ειδικά στην περίπτωση των πολιτικών, καθώς το φαινόμενο δεν είναι «κεραυνός εν αιθρία» αλλά μια νοσηρή κατάσταση που συμβαίνει εδώ και χρόνια κι απλά κανείς δεν μιλάει γι αυτό.

Τῆς μετανοίας ἄνοιξον - Ἦχος βαρὺς

Εσπέρα, καληνύχτα!

όσο ψηλά κι αν λάμπει ο ήλιος,
στην Ελλάδα είναι βράδυ!

Σε κάθε τραγικό δυστύχημα, ιδίως με τους συχνούς πνιγμούς όσων θέλησαν μια καινούρια ζωή, ή απλώς και μόνο τη ζωή, γεμίζουν τελευταία σορούς τα ΜΜΕ μας, σορούς που εντοπίζονται, σορούς που ανασύρονται («σωρούς», όπως γράφονται συχνά πυκνά), πτώματα όμως πια ποτέ, ενώ σορός είναι το πτώμα που το έπλυναν και το ’ντυσαν και το στόλισαν μέσα στο φέρετρο, έτοιμο για την κηδεία («εξόδιο ακολουθία», παρακαλώ!) και την ταφή. Κι αν το καινούριο αυτό κοσκινάκι, εκτός απ’ το ότι ακούγεται πιο λόγιο, καλύπτει ίσως τη δυσοίωνη λέξη πτώμα, πλάι σε άλλες ευφημιστικές του θανάτου (κοίμηση ή εκδημία ο θάνατος κ.ά.), άλλο παράδειγμα, πάλι τελευταίας εσοδείας, μαρτυρεί ολοκάθαρα τη λογιόστροφη τάση της εποχής μας: είναι το αιτούμαι ασύλου, που το πήραμε από τη νομική γλώσσα και το φορέσαμε παντού: «να αιτηθεί την αποφυλάκισή του», «η αστυνομία προχώρησε στη σύλληψή τους, έπειτα από την καταγγελία των θυμάτων, που, αιτούμενοι αρωγή και προστασία…», «η Ελλάδα πρέπει να αιτηθεί παράταση», «ο Χ τηλεφώνησε στον πρόεδρο και αιτήθηκε ένα ραντεβού», εξοβελίζοντας το κοινόχρηστο ζητώ –ίσως κι επειδή ακριβώς είναι κοινόχρηστο…

Οι Έλληνες επιστρέφουν ως αλήθεια

Ο λαός μας πρέπει να κάνει μια χάρη στον εαυτό του: Να αντέξει. Να κάνει λίγη υπομονή μονάχα

«Ενώ οι λέξεις "φιλοσοφία" και "πρακτική" δύσκολα μπορεί να συνδυαστούν στο μυαλό των περισσότερων ανθρώπων, η φιλοσοφία πάντα παρείχε εργαλεία για να τα χρησιμοποιούν οι άνθρωποι στην καθημερινή τους ζωή. Οταν ο Σωκράτης περνούσε τον καιρό του συζητώντας στην Αγορά σημαντικά θέματα και ο Λάο Τσου κατέγραφε τις συμβουλές του για το πώς να ακολουθήσει κανείς το μονοπάτι της επιτυχίας, αποφεύγοντας παράλληλα τις ατυχίες, είχαν σκοπό οι ιδέες τους να εφαρμοστούν. Η φιλοσοφία αρχικά ήταν τρόπος ζωής, όχι ακαδημαϊκό αντικείμενο, ένα αντικείμενο όχι μόνο προς μελέτη αλλά και προς εφαρμογή. Ομως τον περασμένο αιώνα οι φιλόσοφοι απομονώθηκαν σε μια εσώτερη πλευρά ενός πύργου από ελεφαντόδοντο, γεμάτη από θεωρητική διορατικότητα αλλά άδεια από πρακτική εφαρμογή».
Λου Μαρίνοφ, «Πλάτωνας Οχι Πρόζακ», εκδόσεις Λιβάνη, σελ. 25

Τὴν ὑψηλόφρονα γνώμην

Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως

π. Ἀλέξανδρος Σμέμαν

Ἀπὸ τὰ παμπάλαια χρόνια, τὸ βράδυ τοῦ Σαββάτου τῆς τρίτης ἑβδομάδος τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ὁ σταυρὸς μεταφέρεται στὸ κέντρο τοῦ ναοῦ, καὶ ὁλόκληρη ἡ ἀκόλουθη ἑβδομάδα εἶναι γνωστὴ ὡς ἑβδομάδα τοῦ Σταυροῦ. Ξέρουμε πὼς ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ ἀποτελεῖ μία προετοιμασία γιὰ τὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα, τότε ποὺ ἡ Ἐκκλησία θὰ ἀνακαλέσει στὴ μνήμη τῆς τὸν πόνο, τὴ σταύρωση καὶ τὸ θάνατο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ πάνω στὸ σταυρό. Ἡ προβολὴ τοῦ σταυροῦ στὴ μέση της Σαρακοστῆς, μᾶς ὑπενθυμίζει τὸ σκοπὸ τῆς βαθύτερης καὶ ἐντατικότερης ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Σαρακοστῆς. Ἔτσι εἶναι ὁ κατάλληλος τόπος ἐδῶ, γιὰ νὰ σκεφτοῦμε τὸ ρόλο τοῦ σταυροῦ, αὐτοῦ του σημαντικότατου καὶ χαρακτηριστικότατου ὅλων τῶν Χριστιανικῶν συμβόλων.

Τὸ σύμβολο αὐτὸ ἔχει δύο στενὰ ἀλληλένδετες σημασίες. Ἀφενὸς εἶναι ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ, αὐτὸ τὸ ἀποφασιστικὸ ὄργανο μὲ τὸ ὁποῖο ὁλοκληρώθηκε ἡ ἐπίγεια ζωὴ καὶ διακονία τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ἡ ἱστορία ἑνὸς φοβεροῦ καὶ τρομακτικοῦ μίσους ἐνάντια σ᾿ Αὐτὸν ποὺ ὁλόκληρη ἡ διδασκαλία Του ἐπικεντρώθηκε στὴν ἐντολὴ τῆς ἀγάπης, καὶ ποὺ ὁλόκληρο τὸ κύρυγμά Του ἦταν μία κλήση σὲ αὐτοθυσία στὸ ὄνομα τῆς ἀγάπης. Ὁ Πιλάτος, ὁ Ρωμαῖος κυβερνήτης στὸν ὁποῖο μεταφέρθηκε ὁ Χριστός, ἀφοῦ Τὸν συνέλαβαν, Τὸν ἐκτύπησαν καὶ Τὸν ἔφτυσαν, λέει, «ἐν αὐτῷ οὐδεμίαν αἰτίαν εὑρίσκω» (Ἰωάν. 19, 4). Αὐτὸ ὅμως προκάλεσε ἕνα ἰσχυρότερο ξέσπασμα: «Σταύρωσον, σταύρωσον αὐτόν!» φωνάζει τὸ πλῆθος.

Έχουν αντιληφθεί την ευρωξιπασιά μας και μας χορεύουν όπως θέλουν.

Όποιος νομίζει ότι ολόκληρη Ευρωζώνη δεν μπορεί να δώσει κάποιες οικονομικές ανάσες στην Ελλάδα για να σταθεί στα πόδια της είναι μακριά νυχτωμένος. Το θέμα έχει να κάνει αποκλειστικά με πολιτικές σκοπιμότητες των ηγητόρων της Ευρωζώνης και κυρίως των Γερμανών. Εκεί ακριβώς είναι η ουσία.

Την ώρα που η ΕΚΤ δίνει νέο ζεστό χρήμα 60 δις το μήνα σε όλα τα κράτη της Ευρωζώνης (πλην της Ελλάδας), από τα οποία η Ελλάδα δικαιούται 1,2 δις το μήνα, την ώρα που η Γαλλία πήρε την τρίτη κατά σειρά αναβολή για να μειώσει το έλλειμμά της, αντί να καταβάλει πρόστιμο δισεκατομμυρίων ευρώ, ενώ στην Ελλάδα δεν δίνεται ούτε μέρα αναβολή, αντιλαμβάνεται και ο πιο αφελής ότι οι λόγοι είναι καθαρά πολιτικοί. Δεν θέλουν να συνέλθει η Ελλάδα. Μας φέρονται με αυτόν τον επιδεικτικά απαξιωτικό τρόπο για κάποιους πολιτικούς λόγους και δυστυχώς έχουν αντιληφθεί ότι εμείς (και κυρίως η ελληνική ελίτ) είμαστε ευρωξιπασμένοι και έτσι μας κάνουν ό,τι θέλουν.

Επάγγελμα: Ανειδίκευτος πλύντης φωτοβολταϊκών.

Προαγωγή: Τζάμια στα φανάρια στο Μόναχο

Σκληρή δουλειά αλλά...

π. Αντώνιος Χρήστου

Μια φορά και έναν καιρό, ένας σωματώδης και δυνατός ξυλοκόπος ζήτησε δουλειά σε κάποιο χονδρέμπορο ξυλείας. Ο έμπορος τον προσέλαβε με καλό μισθό και καλές συνθήκες δουλειάς. Έτσι ο ξυλοκόπος αποφάσισε να δώσει τον καλύτερο εαυτό του.

Το αφεντικό του έδωσε ένα τσεκούρι και του υπέδειξε που να δουλέψει. Την πρώτη μέρα ο ξυλοκόπος έφερε 18 κορμούς δένδρων.

“Συγχαρητήρια,” είπε το αφεντικό. “Συνέχισε έτσι!”

Εδώ Παππάς εκεί Παππάς...

Ο Ν. Παππάς υπουργός επικρατείας τα έβαλε με τον Σόιμπλε.
"Αυτές οι δηλώσεις είναι ασύμβατες τόσο με τη θεσμική θέση που κατέχει όσο και με την προσδοκία που έχει διαμορφωθεί στην Ευρώπη για εξεύρεση μίας νέας λύσης. Η εμμονή και η επιμονή του σε αυτή την πολιτική και σε αυτό το ύφος είναι ασύμβατες με την πορεία προς μια ενωμένη και δημοκρατική Ευρώπη" είπε ο Παππάς απαντώντας σε δηλώσεις του Σόιμπλε.

Είναι αλήθεια ότι ο Παππάς στις ανακοινώσεις είναι πολύ καλός. Το έχει ο άνθρωπος. Αυτό φάνηκε και στις ανακοινώσεις που έβγαζε απαντώντας στην Βούλτεψη προεκλογικά. Υποθέτω ότι το να είσαι η αυλή του Τσίπρα σου παίρνει χρόνο, τραβάς το αυτί σε συντρόφους που κάνουν δηλώσεις που έρχονται σε αντίθεση με τις "επιθυμίες" του προέδρου, προσπαθείς να μετριάσεις τις απόψεις της "αριστερής πλατφόρμας", παλεύεις να ενισχύσεις την θέση του προέδρου Αλέξη Τσίπρα στο κόμμα αλλά και στα ΜΜΕ.

Γιατί οι τύραννοι διώχνουν τους νέους

«Δε βρίσκεται για μια πόλη συμφορά βαρύτερη από τον τύραννο· εκεί πρώτα-πρώτα δεν υπάρχουν νόμοι καμωμένοι για όλους· ένας άντρας εξουσιάζει και για νόμο έχει το θέλημά του· ετούτο πια δεν είναι ισότητα. Μα όταν είναι γραμμένοι οι νόμοι, φτωχός και πλούσιος έχουν τα ίδια δικαιώματα. [...] Και κοντά σ' αυτά υπάρχει και τούτο: όπου έχει την εξουσία ο λαός, χαίρεται για τα νέα παλληκάρια που υπάρχουν στη χώρα. Αυτό όμως ένας τύραννος το λέει κακό για του λόγου του, και σφάζει τους καλύτερους κι όσους θαρρεί πως έχουν κατά νου, γιατί φοβάται για τον θρόνο του. Πώς μπορεί λοιπόν να δυναμώση πια μια πόλη, όταν, σαν βλαστούς σε ανοιξιάτικο λιβάδι, της ξερριζώνουν την αντρειά και της θερίζουν τον ανθό της νιότης;».
Ευριπίδου, «Ικέτιδες», 429-449, εκδόσεις Πάπυρος, σελ. 47

Για όσους αναρωτιούνται... γιατί έκανε ο Τσίπρας τον Σακελλαρίδη υπουργό...

Μητροπολίτης Διονύσιος ο Φιλόσοφος.

Εξεγέρθηκε εναντίον των Τούρκων το 1611. Τον συνέλαβαν και τον έγδαραν ζωντανό.

Τη νύχτα της 10ης προς την 11η Σεπτεμβρίου του 1611, ένα σώμα περίπου χιλίων χωρικών από τη Θεσπρωτία και τις γύρω περιοχές έκανε έφοδο στα Ιωάννινα, πραγματοποιώντας εξέγερση εναντίον των Τούρκων.

Οι χωρικοί ήταν οπλισμένοι με ρόπαλα, δρεπάνια, σφεντόνες και ό,τι άλλο όπλο μπορούσε να βρει ο καθένας.

Υποκινητής και επικεφαλής της εξέγερσης ήταν ο καθηρημένος μητροπολίτης Τρίκκης (Τρικάλων), Διονύσιος ο Φιλόσοφος.

Στην Ευρωζώνη παίζεται το μέλλον της Παγκοσμιοποίησης.

Πολλοί υποστηρίζουν ότι η Ευρωζώνη θα διαλυθεί. Ισχυρίζονται πως δεν μπορεί να υπάρχει κοινό νόμισμα σε τόσο διαφορετικά κράτη με διαφορετικές οικονομίες και διαφορετικές νοοτροπίες. Και φυσικά έχουν δίκιο. Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Και δεν είναι απλά γιατί η Ευρωζώνη είναι στην ουσία το πειραματικό εργαστήρι της Παγκοσμιοποίησης.

Το τελικό όραμα των παγκοσμιοποιητών, της διεθνούς οικονομικής ελίτ, είναι η πλήρης κατάργηση των εθνικών κυριαρχιών των εθνικών κρατών, η μετατροπή τους σε μια μορφή επαρχιών, η θέσπιση παγκόσμιου νομίσματος και η κεντρική παγκόσμια διακυβέρνηση (global government), η οποία και θα κατευθύνεται από τους διεθνείς ολιγάρχες.

Οι δοκιμασίες, είναι βαρύτερες στους πιστούς!

"Όλοι όσοι θέλουν να ζουν ευσεβώς, θα διωχθούν" (Β΄ Τιμ. 3/γ: 12) είπε ο απόστολος Παύλος. Αυτό το "όλοι", δεν είναι τυχαίο. Ακόμα και ο Ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός, διώχθηκε: "Καταφρονημένος και απορριμμένος από τους ανθρώπους· άνθρωπος θλίψεων και δόκιμος ασθένειας· και σαν άνθρωπος από τον οποίο κάποιος αποστρέφει το πρόσωπο, καταφρονήθηκε, και τον θεωρήσαμε σαν ένα τίποτα" (Ησαίας 53/νγ: 3).

Και το ίδιο είπε ότι θα συνέβαινε στους ακολούθους Του: "Να θυμάστε τον λόγο, που εγώ σας είπα: Δεν υπάρχει δούλος μεγαλύτερος από τον κύριό του. Αν εμένα δίωξαν, θα διώξουν και σας· αν φύλαξαν τον λόγο μου, θα φυλάξουν και τον δικό σας" (Ιωάννης 15/ιε: 20).

Όλη η Κλιματολογία σε ένα γράφημα

go-galt.org

Προφανώς, οι εικονιζόμενες αλλαγές στην θερμοκρασία της Γης δεν έχουν σχέση με εγκαταστάσεις, ή μη, ΑΠΕ...

Πρώτα η ζωή κι ύστερα το χρέος

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Το κράτος του Ισημερινού καθώς και άλλα κράτη έκανε λογιστικό έλεγχο του χρέους που του καταλόγιζαν οι δανειστές. Εμείς δεν ξέρουμε ακόμα ποιο είναι το χρέος που μας καταλογίζουν οι δανειστές κι οι τοκογλύφοι. Το ερώτημα είναι: χρωστάμε στ΄ αλήθεια οι Έλληνες όλα όσα μας ζητούν οι δανειστές; Πληθαίνουν οι φωνές να γίνει λογιστικός έλεγχος του χρέους της Ελλάδος.

Απ΄ τον λογιστικό έλεγχο του χρέους θα διαπιστωθεί ότι είναι παράνομο, άνομο, αβάσταχτο και απεχθές, διότι συνήφθη εις βάρος και εν αγνοία των Ελλήνων. Ακόμα κι αν είναι νόμιμο το χρέος και δεν είναι μια μεγάλη απάτη, όπως διατείνονται διαπρεπείς οικονομολόγοι, αναγνωρισμένοι από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα, αν διαλύει την Κοινωνία, την Υγεία, την Παιδεία, και θέτει εις κίνδυνο την επιβίωση των οφειλετών δεν είναι απαιτητό. Αυτό επιτάσσει η νομοθεσία όλου του κόσμου αλλά και η κοινή λογική και πάνω από όλα το πνεύμα του Ευαγγελίου. Πρώτα η ζωή κι ύστερα το χρέος. Primero la vida y despues la deuda.

Ο αντιπαθής αριβίστας Οδυσσεύς

«Η αρπαγή των όπλων του Φιλοκτήτη».
Μαρμάρινη ανάγλυφη πλάκατου 2ου
αιώνα. Φυλάσσεται στο μουσείο
της Βραυρώνας.

«Οδυσσεύς: Όπου χρειάζονται τέτοιοι (άνδρες δόλιοι), τέτοιος είμαι εγώ· και όπου κρίνονται οι δίκαιοι και οι ενάρετοι, δεν μπορείς να βρεις ευσεβέστερο από μένα. Είμαι όμως γεννημένος να επικρατώ παντού, εκτός από σένα».
Σοφοκλέους, «Φιλοκτήτης», στ.1049-1053, εκδόσεις Πάπυρος, σελ.77

Σ' αυτή την τραγωδία οι άνθρωποι συγκρούονται ηθικά και πνευματικά. Όλα δείχνουν ότι το αποτέλεσμα των λεκτικών μαχών είναι ισόπαλο και ο αγώνας ατελέσφορος αλλά έρχεται ένας ημίθεος, ο Ηρακλής, και δίνει τη λύση. Ο Οδυσσέας θέλει να αποκτήσει το τόξο και τα βέλη του Ηρακλέους. Μόνο έτσι μπορεί να κατακτηθεί η Τροία. Τα έχει στην κατοχή του ο Φιλοκτήτης, που ο Οδυσσεύς και οι σύντροφοί του παράτησαν στην Λήμνο άρρωστο, ταλαιπωρούμενο από μια αγιάτρευτη δαγκωνιά φιδιού στο πόδι του, το οποίο διαρκώς πυορροεί και όζει. Φυσικά, ο δαιμόνιος Οδυσσεύς γνωρίζει ότι ο Φιλοκτήτης έχει μένος εναντίον του επειδή τον παράτησε μόνο κι αβοήθητο στη νήσο του μαρτυρίου του και σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει δόλο για να του υφαρπάξει τα ηράκλεια όπλα.

ΣΥΡΙΖΑ: Ταχυδακτυλουργίες και θεατρικές παραστάσεις

Ο κυβερνητικός θίασος θα μας τρελάνει. Βαδίζει ταχέως, όπως ήδη έχουμε αναλύσει, στην αυτό-γελοιοποίησή του: Με την υπερπαραγωγή κακόγουστων παραστάσεων και τεχνασμάτων…

Είναι γνωστό, βεβαίως, ότι τα ταχυδακτυλουργικά κόλπα εξαπάτησης και οι θεατρινισμοί ξεκινούν από τη βίαιη σύγκρουση ανάμεσα στα λόγια και στις πράξεις: Από τη ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ της ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ…

Όταν οι πράξεις σου έρχονται σε ευθεία και κάθετη ρήξη με τα λόγια σου και τις διακηρύξεις σου, τότε νιώθεις την ανάγκη να τις καλύψεις με τεχνάσματα: Ρητορείες, λεονταρισμούς, ταχυδακτυλουργίες, θεατρικές παραστάσεις κ.λπ…

ΠΑΝΤΑ όταν εξαπατάς μεταμφιέζεσαι, παίζεις θέατρο και χρησιμοποιείς ΟΛΑ τα σύνεργα του πλαστογράφου ταχυδακτυλουργού.

Μονή Ζωγράφου - Άγιον Όρος

του Ιωσήφ Λεμονιάδη

Το μοναστήρι αυτό βρίσκεται πάνω στο βουνό, αθέατο από την παραλία και χωμένο σε μια δασωμένη πλαγιά της νοτιοδυτικής πλευράς της χερσονήσου. Για να το επισκεφθεί κανείς πρέπει να βαδίσει μια ώρα περίπου από τον αρσανά του και πάνω από 3 ώρες από τις Καρυές. τιμάται στη μνήμη του αγίου Γεωργίου (23 Απριλίου).

Σύμφωνα με την παράδοση, η μονή Ζωγράφου ιδρύθηκε γύρω στο 1000, στα χρόνια που αυτοκράτορας στο Βυζάντιο ήταν ο Λέων ΣΤ' ο σοφός, από 3 μοναχούς, τον Μωυσή, τον Ααρών και τον Ιωάννη, που ήταν αδέρφια και κατάγονταν από την Αχρίδα. Η ίδια παράδοση, εξάλλου, μας πληροφορεί ότι οι 3 αυτοί ιδρυτές διαφωνούσαν ως προς την αφιέρωση του μοναστηριού, προτάσσοντας ο καθένας το πρόσωπο ή την εορτή που προτιμούσε. Συγκεκριμένα πρότειναν αντίστοιχα την Παναγία, τον άγιο Νικόλαο και τον άγιο Γεώργιο, αλλά επειδή ήταν αδύνατο να καταλήξουν μόνοι τους κάπου, αποφάσισαν να αφήσουν το όλο θέμα στη θεία θέληση.'Ετσι έκλεισαν μέσα στο καθολικό μια ξύλινη πλάκα και άρχισαν να προσεύχονται να γίνει το θαύμα. Πράγματι όταν πήγαν για να δουν το αποτέλεσμα, βρήκαν ζωγραφισμένη πάνω στο ξύλο την εικόνα του αγίου Γεωργίου, στον οποίο και αφιέρωσαν τη μονή και από το γεγονός αυτό ακριβώς την ονόμασαν μονή του αγίου «Γεωργίου τού Ζωγράφου».

Τι ενέκρινε, εκ των υστέρων, ο Γιάνης Βαρουφάκης, (και) για τον Ιωάννη Βαρουφάκη;

Με απόφαση του Γιάνη Βαρουφάκη ενεκρίθη, εκ των υστέρων η μετάβαση του…ιδίου (Ιωάννη Βαρουφάκη), του Αναπληρωτή Υπουργού του ΥΠΕΞ, Ευκλείδη Τσακαλώτου και ενός ιδιώτη, σε Παρίσι, Λονδίνο, Ρώμη, Φρανκφούρτη και Βερολίνο.

Η δαπάνη όπως αναφέρεται περιλαμβάνει ημερήσια αποζημίωση 6 ημερών για τον καθένα και 5 διανυκτερεύσεις για τον καθένα καθώς και το κόστος αεροπορικών και σιδηροδρομικών εισιτηρίων.

Κεκλεισμένων των θυρών η πολιτική επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας...

Ποια Νέα Δημοκρατία;

...Γιορτή είχε η συμμορία με τη νίκη τού Τσίπρα στις εκλογές ...Γιορτή, που δεν κρυβόταν.

Φαίνεται να τους "τρώει" κάτι; Τα μνημόνια συνεχίζουν....

Λίγο "ξέπλυμα" θέλουν και αυτό θα τους το εξασφαλίσει ο κνίτης Τσίπρας με τους τρελαμένους υπουργούς του... Για αυτό άλλωστε δεν βιάζονται να αντικακαστήσουν τον Σαμαρά. Δίνουν "ανάσες" στον Τσίπρα... Εχθροί στα "μπαλκόνια", κολλητοί στα "σαλόνια"…O Σύριζα ήρθε για να "κλείσει", και να "καθαρίσει" να σώσει τους προηγούμενους.

Ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς και οι"θεολογικές" σχολές της πατρίδας μας.

Λυκούργος Νάνης, ιατρός

Δυστυχώς το πνεύμα της γνήσιας θεολογίας του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά κάθε άλλο παρά κυριαρχεί στις κατ όνομα και καθ υπόθεσιν, ουχί δε και πράγματι, "θεολογικές" σχολές της πατρίδας μας. Οι τελευταίες έχουν διαποτισθεί απ το δηλητήριο του ορθολογισμού με μοιραία συνέπεια να λανσάρονται στα πλαίσια της λειτουργίας τους οι προσωπικοί φιλοσοφικοί στοχασμοί και οι ποικίλου είδους ιδεοληψίες των διδασκόντων σε αυτές σαν θεολογικά θέσφατα.

Δεν απέχει πολύ απ την πραγματικότητα η θλιβερότατη διαπίστωση επί τη βάσει της οποίας τα προαναφερθέντα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα υπηρετούν άριστα τους σκοτεινούς σχεδιασμούς της λεγόμενης Νέας Τάξεως. Έχουν μετατραπεί δηλονότι σε νεοταξικά παραμάγαζα και μεταπράτες των συμφερόντων υπερατλαντικών κέντρων εξουσίας. Προς τούτο με τη μοιραία και κατάπτυστη απόφασή τους υπέρ της ιδρύσεως "τμήματος ισλαμικών σπουδών" εντός των κόλπων της "θεολογικής" σχολής του ΑΠΘ "αβάνταραν" τη δόλια επιχείρηση της "πολιτιστικής" εισβολής του Ισλάμ στην εκπαιδευτική-πανεπιστημιακή κοινότητα του ΑΠΘ και την ελληνική κοινωνία γενικότερα, στην άμβλυνση των υγιών αντανακλαστικών της οποίας ποντάρουν οι προδιαληφθέντες νεοταξίτικοι κύκλοι.

Με αφορμή την Παγκόσμια Θέρμανση των τελευταίων 500 εκατομ. ετών...

realclearenergy.org
forbes.com

Δημιουργική ασάφεια

Ο σημερινός τίτλος είναι προϊόν της σκέψεως του κατόχου του πιο πολυδιαφημισμένου Burberry κασκόλ της ευρωζώνης και περιγράφει τέλεια την κυβέρνηση

Είπε ο Γιάνης με το ένα το «ν» ότι τα κείμενά μας προς τους δεσμοφύλακές μας, ουπς, συγγνώμη, τους εταίρους μας, διέπονται από «δημιουργική ασάφεια». Δηλαδή είναι αρκετά φλου ούτως ώστε να πιαστούν κώτσοι οι εκλεγμένοι Φράγκοι, Γότθοι, Βησιγότθοι, Βάραγγοι, Βίκινγκς, Μαγυάροι, Πατσινάκες, Νούβιοι, Βαβυλώνιοι, Νορμανδοί, Κέλτες και Αλαμανοί των παρλαμέντων της Εσπερίας και να ψηφίσουν όλα τα φιλελληνικά που αναφέρονται στα κείμενά μας. Ο φιλελληνισμός, για να ψηφιστεί από τους Βανδάλους, πρέπει να έχει φερετζέ. Ο καλύτερος φερετζές είναι το κασκόλ του Βαρουφάκη, αλλά, επειδή το φοράει, πρέπει να βρούμε τον δεύτερο καλύτερο φερετζέ, που είναι η ασάφεια του Βαρουφάκη.

Το λύσαμε κι αυτό

Εντάξει, μας λύθηκε και η απορία σχετικά με το πόσα ευρώ θα δώσει το κράτος για σίτιση σε όποιον ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Έχουμε τα εξής δεδομένα:

α) Στην έκθεσή του, που συνοδεύει το σχέδιο νόμου για την ανθρωπιστική κρίση, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους αναφέρει ότι το κόστος των μέτρων θα ανέλθει «σε εννεάμηνη βάση, στο ύψος των 200.300.000 ευρώ περίπου, η οποία αναλύεται σε:
22.100.000 ευρώ για την ανάληψη δαπάνης παροχής ηλεκτρικής ενέργειας, 40.500.000 ευρώ από τη χορήγηση επιδόματος ενοικίου και 137.700.000 ευρώ από τη χορήγηση σίτισης».

β) Ο Δημήτρης Στρατούλης, μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1 στις 2 Μαρτίου 2015, παρουσίασε λεπτομέρειες για το νομοσχέδιο σχετικά με την ανθρωπιστική κρίση που κατατέθηκε την επομένη. Μεταξύ άλλων, ο κ. Στρατούλης επισήμανε ότι το νομοσχέδιο περιλαμβάνει επίδομα ενοικίου για 30.000 νοικοκυριά σε ακραία φτώχεια, καθώς και σίτιση μέχρι 300.000 φυσικά πρόσωπα που βιώνουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, με τη χορήγηση κουπονιού σίτισης.

Προβοκάτσια ή λαθρομεταναστευτική υστερία;

Πολιτική θύελλα έχει προκαλέσει η υπόθεση της «απελευθέρωσης» παράνομων μεταναστών.

Κάποιοι μιλούν για προβοκάτσια.

Ασφαλώς το στοιχείο της προβοκάτσιας δεν μπορεί να το αποκλείσουμε: Τα πρώην κυβερνητικά ανδρείκελα έχουν αριστεύσει στον τομέα αυτόν.

Ωστόσο η προβοκάτσια δεν στήνεται στον αέρα, αλλά πατάει σε κάποιο έδαφος:
Σε προχειρότητες, λαθρομεναστευτικές υστερίες και εμμονές, σε υπερβολές κ.λπ των σημερινών κυβερνητικών διαχειριστών.

Νόμος και χάρη

Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος

Διότι λέγει, "όπου υπάρχει Πνεύμα Κυρίου, εκεί υπάρχει ελευθερία", ελευθερία οπωσδήποτε από τη δουλεία του Νόμου. Διότι ο Νόμος έγινε οδηγός και παιδαγωγός και χειραγωγός και διδάσκαλος δικαιοσύνης, λέγοντας "Θα κάνεις αυτό κι αυτό", κι αμέσως, "Αυτό και αυτό δεν θα το κάνεις", η χάρη όμως και η αλήθεια δεν ενεργεί έτσι, αλλά πως; "Και θα κάνεις τα πάντα και θα μιλήσεις σύμφωνα με τη χάρη που σου δόθηκε και ομιλεί μέσα σου", όπως έχει γραφεί, "θα γίνουν όλοι διδακτοί του Θεού", μαθαίνοντας το καλό όχι με γράμματα και χαράγματα, αλλά διδασκόμενοι αυτό από το άγιο Πνεύμα, μυούμενοι μυστικώς τα θεία όχι μόνο με λόγο, αλλά με το φως του λόγου και με το λόγο του φωτός. Διότι λέγει, "θα γίνετε αμέσως διδάσκαλοι για τους εαυτούς σας και τους πλησίον", και όχι μόνον αυτό, αλλά και "φως του κόσμου" και "άλας της γης". Εκείνοι λοιπόν που έζησαν πριν από τη χάρη, επειδή βρίσκονταν κάτω από την ισχύ του νόμου ζούσαν και κάτω από τη σκιά του νόμου, ενώ αυτοί που ζουν μετά την έλευση της χάριτος και την ημέρα, ελευθερώθηκαν από τη σκιά, δηλαδή από τη δουλεία του νόμου, ανέβηκαν επάνω από αυτόν, σαν με κάποια κλίμακα, και αφού υψώθηκαν και έζησαν μαζί με τον νομοθέτη, έγιναν αυτοί μάλλον νομοθέτες της ευαγγελικής πολιτείας, παρά νομοφύλακες.

Περί κάρτας του Πολίτη…

Η πεμπτουσία της παγκοσμιοποίησης είναι η καθιέρωση ενός παγκόσμιου κέντρου εξουσίας, το οποίο θα διαχειρίζεται τον πλούτο και τα δάνεια του πλανήτη και άρα θα κυβερνά πάνω στις υπερχρεωμένες χώρες. Μοναδικό εμπόδιο είναι η Ρωσία του Πούτιν, τον οποίο οι παγκοσμιοποιητές της Δύσης θέλουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να βγάλουν από την μέση.

Στις μέρες μας οι περισσότεροι πολιτικοί θεωρούν σωστή την συγκεκριμένη κατεύθυνση, άλλοι απλά συμβιβάζονται, ενώ κάποιοι γνωρίζουν πολύ καλά τι κάνουν. Οι κυβερνήσεις είναι υποχρεωμένες να ψηφίζουν μέτρα που σκοπό έχουν να καθιστούν τους πολίτες όλο και περισσότερο οικονομικά και κοινωνικά εξαρτημένους από το κράτος. Ένα από αυτά ήταν π.χ. ο ΕΝΦΙΑ με προφανή σκοπό την φορολογία της περιουσίας, προκειμένου πλέον να πληρώνουμε ενοίκια στο κράτος για τα ίδια μας τα σπίτια και όποιος δεν μπορει να αναταπεξέλθει, σε συνδυασμό με τα δάνεια, να τα παραδίδει στο Δημόσιο και αυτό να τα μετατρέπει σε κοινωνικές κατοικίες για αστέγους που για τους ίδιους λόγους έχασαν την στέγη τους.

«Οι κουζουλοί την κάνανε αθάνατη την Κρήτη»

Δημήτρης Νατσιός, Δάσκαλος - Κιλκίς

Σ’ ένα παλιό τεύχος του πάντα εξαιρετικού περιοδικού «Ο ΣΩΤΗΡ» εντόπισα ένα κείμενο, από αυτά που δεν τα αφήνεις ύστερα από την πρώτη ανάγνωση, αλλά, σκέφτεσαι ότι πρέπει να μοιραστείς και με άλλους την συγκίνηση και το μεγαλείο που αναβλύζει από τα φυλλώματά τους.

Πρωτίστως, έχω την συνήθεια, να τα «δωρίζω» στους μαθητές μου, διότι τούτες οι γενεές δεν γνωρίζουν την Πατρίδα τους - ως προσανάμματα πατριδογνωσίας - αλλά και για να αναπληρώσω τις νερόβραστες και άνοστες τιποτολογίες που περιέχουν τα εν χρήσει σχολικά εγχειρίδια.

Το κείμενο στο οποίο αναφέρομαι είναι «η διαθήκη του οπλαρχηγού Αντωνίου Ζωγράφου-Ξανθουδίδη». (Το πρωτότυπο φυλάσσεται στο ιστορικό μουσείο Ηρακλείου).

Η οικονομική ολιγαρχία είναι το εμπόδιο ανάπτυξης της χώρας.

Η οικονομική κρίση της χώρας μας δεν οφείλεται στο χρέος ή μόνο στο χρέος. Κυρίως οφείλεται στην έλλειψη παραγωγής και συνακόλουθα έλλειψη ρευστότητας. Για να βγει η Ελλάδα από την οικονομική κρίση θα πρέπει να αρχίσει στη χώρα μεγάλη παραγωγική διαδικασία και μεγάλη αύξηση των εξαγωγών.

Για να γίνει όμως αυτό απαιτούνται κεφάλαια (επενδύσεις). Εργατικό δυναμικό υπάρχει.
Οι επενδύσεις μπορούν να γίνουν με τους ακόλουθους τέσσερις τρόπους, ή συνδυασμού αυτών, στους οποίους και τους τέσσερις εμπλέκεται η ελληνική ολιγαρχία. Η οποία ολιγαρχία, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, διαπλέκεται με το πολιτικό σύστημα που παίρνει τις σχετικές αποφάσεις και εκεί τα πράγματα σκοντάφτουν. Ειδικότερα:

Όταν τα ΟΧΙ είναι αυθεντικά κι απόλυτα

Με το χαμόγελο στα χείλη, πίστη στον
Θεό και εμπιστοσύνη στην εθνική ηγεσία
δεν υπάρχει αντίπαλος για τους Έλληνες.

"Έξω ολόκληρη η Αθήνα είχε ξεχυθεί στους δρόμους αλαλάζοντας. [...] χιλιάδες κόσμος ζητωκραύγαζαν και όρμησαν στον περίβολο του Υπουργείου Εξωτερικών που πλημμύρισε από έξαλλους νέους και κύκλωσε το αυτοκίνητο του Μεταξά που παρουσιάστηκε στην εξώπορτα για να επιβιβαστεί. Κρατούσε το μπαστούνι στο χέρι και τον πλαισίωναν οι δύο σωματοφύλακές του. [...] όταν το πλήθος τον είδε, παραφρόνησε. Στεκόμουν λίγο πιο πίσω του και είδα τον δικτάτορα να ζει την ωραιότερη, ίσως, στιγμή της ζωής του. Έκανε νόημα με το μπαστούνι του να μεριάσουν οι σωματοφύλακες και παραδόθηκε στην ανθρωποπλημμύρα που τον σήκωσε στους ώμους και τον πήγε, κραυγάζοντας τον εθνικό ύμνο, απέναντι στο Γενικό Επιτελείο. Είχε κανείς την εντύπωση ότι η Ελλάς ήταν ένα καζάνι που κόχλαζε από μήνες και έξαφνα τίναξε το καπάκι του μ´ έναν κρότο που θ´ ακουγόταν ως τα πέρατα της Γης".
Μαρίνα Πετράκη, "Ο Μύθος του Μεταξά", εκδόσεις Ωκεανίδα, σελ. 350-351

Επουσιώδη

Υπάρχουν πολλά θέματα που τρέχουν τους τελευταίους δύο μήνες, και κάθε φορά που πάω να γράψω κάτι για αυτά, το ...παρατάω, λες και όλα είναι λίγο επουσιώδη.

Ένα θέμα που και αυτό είναι επουσιώδες, αν το καλοσκεφτείτε, είναι το μέλλον της ...Ελλάδας. Δηλαδή, δείτε την καημένη την χώρα στον χάρτη... Και διαχρονικά... Όλη την Ιστορία που μας έμαθαν ή που καταλάβαμε όσο αμερόληπτα ή όχι μπορέσαμε. Από το 2.000 π.Χ.μέχρι σήμερα...

Ναι, είχαμε αναλαμπές, ή περιόδους που θυμόμαστε με ...υπερηφάνεια. Αλλά ενδιαμέσως;

Δυστυχώς...

Παρά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για αλύπητο χτύπημα της ανθρωπιστικής κρίσης και παρά τους συμβολισμούς του Αλέξη Τσίπρα ότι η πρώτη κίνηση της κυβέρνησής του θα ήταν να φέρει νομοσχέδια που θα στηρίζουν τους οικονομικά αδύναμους, τελικά η πρώτη κίνηση της κυβέρνησης ήταν να αυξήσει το εισόδημα των εργαζομένων στη ΔΕΗ και μάλιστα μέσω του καταστροφικού τρικ των επιδομάτων. Αυτή είναι η ουσία και η πραγματικότητα. Επίδομα σίτισης, παραμονής και διάφορα άλλα εντελώς αναγουλιαστικά και παλαιοπασοκικά. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες, ειδικά όταν η ΔΕΗ ανήκει στις αρμοδιότητες Λαφαζάνη και ειδικότερα όταν ο υπουργός Οικονομικών δηλώνει σε συνέντευξή του ότι δεν γνωρίζει κάτι για το θέμα. Καλοφάγωτα και καλά κρασιά. Αυτό και τίποτε άλλο.

Χαρμολύπη

Για πολλούς, αν όχι για τους περισσότερους από τους ορθόδοξους χριστιανούς, η Μεγάλη Σαρακοστή αποτελείται από έναν περιορισμένο αριθμό από τυπικούς κανόνες και διατάξεις όπου κυρίως επικρατεί το αρνητικό στοιχείο, όπως είναι: η αποχή από ορισμένα φαγητά, απαγόρευση της ψυχαγωγίας. Του χορού και ίσως κάθε θεάματος. Σε τέτοιο βαθμό δε είναι η αποξένωσή μας από το πραγματικό πνεύμα της Εκκλησίας ώστε μας είναι σχεδόν αδύνατον να καταλάβουμε ότι υπάρχει “κάτι άλλο” στη Μεγάλη Σαρακοστή κάτι χωρίς το οποίο όλες αυτές οι διατάξεις χάνουν πολύ από το νόημά τους. Αυτό το “κάτι άλλο” μπορούμε θαυμάσια να το περιγράψουμε σαν μια “ατμόσφαιρα” σαν ένα “κλίμα” μέσα στο οποίο μπαίνει κανείς, και πάνω απ΄ όλα σαν μια κατάσταση του νου, της ψυχής και του πνεύματος η οποία για επτά εβδομάδες διαπερνά ολόκληρη τη ζωή μας. Ας τονίσουμε ακόμα μια φορά ότι ο σκοπός της Μεγάλης Σαρακοστής δεν είναι να μας επιβάλει πιεστικά μερικές τυπικές υποχρεώσεις, αλλά να “μαλακώσει” την καρδιά μας ώστε να μπορεί ν΄ ανοιχτεί στις πραγματικότητες του πνεύματος, ν΄ αποκτήσει την εμπειρία της κρυμμένης “δίψας και πείνας” για επικοινωνία με το Θεό.