Στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά την διάρκεια της γερμανικής στρατιωτικής κατοχής της Ελλάδος, υπήρχαν κάποιοι που φώναζαν «βάστα Ρόμμελ», κραυγή απελπισίας που έβγαινε από το στόμα τους λίγο πριν την διαφαινόμενη κατάρρευση της Γερμανίας, αντιλαμβανόμενοι ότι οι δικές τους ημέρες δόξας και μαυραγοριτισμού τελείωναν.
Δυστυχώς, στην σύγχρονη Ελλάδα, με δεδομένη την γερμανική οικονομική κατοχή, οι απόγονοι των μαυραγοριτών, δωσιλόγων και λοιπών εθνικών μιασμάτων κραυγάζουν «Γερούν γερά» αλλά και «βάστα ΔΝΤ». Την τελευταία αυτή κραυγή απελπισίας εξέβαλλε γνωστός «δημοσιογράφος» του ΣΚΑΪ, ονόματι Παπαδημητρίου, ειπών επί λέξει: «Ελπίζω το ΔΝΤ να αντέξει γερά...».
Προφανώς, οι επίγονοι των εθνικών μιασμάτων, φοβούμενοι ότι τα έργα και οι ημέρες τους είναι μετρημένες έχουν αποδυθεί σε μια απέλπιδα προσπάθεια να μας πείσουν για την ευεργετική επίδραση των μνημονίων στην ελληνική οικονομία και για την αναγκαιότητα της συνέχισής τους.
Τι να πεί όμως κανείς και για έναν λαό που εμπιστεύεται την ενημέρωσή του στον Παπαδημητρίου και στον Πρετεντέρη,
την ψυχαγωγία του στον Λιάγκα,
αναζητεί την πνευματική τροφή του σε εκπομπές όπως «η μαμά μου μαγειρεύει καλύτερα από την δική σου»,
ενώ τα όρια των πολιτιστικών ενδιαφερόντων του είναι ταυτόσημα με εκείνα της Μυκόνου, όπου ενδημούν διάφορες «επώνυμες» σταρλετίτσες δευτέρας ή και πέμπτης διαλογής, προς άγραν χορηγών, θυμάτων αλλά και δημοσιότητος,
τα κοινωνικοοικονομικά ενδιαφέροντά του περιορίζονται σε πάσης φύσεως και επί παντός επιστητού δηλώσεις ή σχόλια του Λάκη Γαβαλά, του Πέτρου Κωστόπουλου και των λοιπών αυτοδημιούργητων -πλην χρεωκοπημένων- κατασκευασμάτων της πασοκικής περιόδου,
όσο δε για τις ενδυματολογικές και άλλες αισθητικές ανησυχίες του εμπιστεύεται την κρίση της Κατερίνας Καινούργιου, και το καλύτερο το άφησα για το τέλος αφού περιμένει να τον σώσει από την καταστροφή ο Σταύρος Θεοδωράκης...
Βάστα γερά κορόϊδο Έλληνα
Νίκος Πασκ.
filotimia.blogspot.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου