Μη φοβού, μόνον πίστευε

Λαρισινά δοκίμια
Μ.Ε. Λαγκουβάρδου

Χριστός εστιν η ειρήνη ημών (Εφ. Β΄,14)

Λένε πολλοί, τί μπορεί να κάνει η μικρή Ελλάδα; Δεν βλέπουν ότι δεν πολεμείται η μικρή Ελλάδα, αλλά η Ορθοδοξία. Η Ορθόδοξη Πίστη στο Χριστό είναι υπό διωγμόν. Συνήθως δεν δίδεται προσοχή στην Εντολή του Χριστού που έχει σκοπό να φυλάξει την ελευθερία από την δουλεία του χρέους. Η Εντολή του Χριστού για την αποφυγή του χρέους είναι η ίδια Εντολή που δόθηκε διά μέσου των Προφητών. Η διαφορά είναι στο ότι η Εντολή του Χριστού να μην δανείζουν οι πιστοί με τόκο ούτε να ζητούν την επιστροφή των δανείων, όπως όλες οι Εντολές του Χριστού, φυλάγει την ελευθερία χωρίς να προκαλεί οποιαδήποτε βία. Η ίδια Εντολή περιλαμβάνεται στην προφητεία του Ησαϊα: «λύε πάντα σύνδεσμον αδικίας, διάλυε στραγγαλιάς βιαίων συναλλαγμάτων, απόστελλε τεθραυσμένους εν αφέσει». Αλλά η εντολή στην προφητεία του Ησαϊα είναι κατασταλτική. Ο Χριστός δεν θέλει την καταστολή. Ο Χριστός είπε, δεν ήρθα να καταργήσω τους Προφήτες, αλλά να τους συμπληρώσω.

Η Πίστη στο Χριστό διώκεται από την αρχή. Ο Χριστός αποκάλυψε την υποκρισία αυτών που Τον σταύρωσαν. Τι άξιον του ατιμωτικού θανάτου του σταυρού έπραξε ο Χριστός; Τι έπραξαν οι Προφήτες του Χριστού και τους σκότωσαν; Σε τι κατηγορούν την Πίστη στο Χριστό οι ισχυροί της Γης; Η Κυβέρνηση επείγεται να καταργήσει την προσευχή! Αυτό ζητάει ο λαός από την Κυβέρνηση ή να μην τον απειλούν με την πείνα και την εξαφάνιση; Οι γέροι πεθαίνουν κι οι νέοι ξενιτεύονται! Μαζί με τον πλούτο της χώρας η αποικιοκρατία καταστρέφει τον πολιτισμό. Ο λαός που θα χάσει τον πολιτισμό του, δεν πρόκειται να βρει ποτέ την ελευθερία του.

Τί είναι η ακατάσχετη και ανεξέλεγκτη εισβολή ολοένα μεγαλύτερου αριθμού αλλοπίστων, υπό την μορφή της δήθεν μετανάστευσης, αν δεν είναι διωγμός της Πίστης στο Χριστό; Γιατί οι δήθεν μετανάστες προωθούνται στην ορθόδοξη Ελλάδα και δεν πηγαίνουν σε άλλες μη ορθόδοξες ή μη χριστιανικές χώρες; Τι σημαίνει η περιφρόνηση της χώρας μας και του ελληνικού λαού που δεν έχουν την δυνατότητα να ανταποκριθούν στις ανάγκες αυτών των ανθρώπων; Ποιοι από μας ρωτήθηκαν αν θέλουμε στη χώρα μας στρατόπεδα συγκέντρωσης; Είναι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης σύμφωνα με την Πίστη στο Χριστό και με τον Πολιτισμό του ελληνικού λαού; Η Ελλάδα είναι ελεύθερη και δημοκρατική χώρα. Άραγε είναι όλα αυτά άσχετα με την αθεϊα η οποία κυβερνάει την Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια; Η αθεϊα δεν θεωρεί τον διωγμό της Πίστης και του Χριστιανικού Πολιτισμού απαράδεκτο, άδικο, άνομο και απεχθή, όπως πραγματικά είναι.

Όποιος τομέας της ζωής κι αν διώκεται, με οποιοδήποτε τρόπο, όλοι οι τομείς της ζωής υποφέρουν. Αν και αυτό δεν γίνεται αισθητό στους διάφορους τομείς, όσο γίνεται αισθητό όταν διώκεται η Πίστη. Όταν διώκεται η Πίστη, διώκεται ο άνθρωπος, οποιοσδήποτε κι αν είναι ο τομέας της ζωής του, είτε είναι αγρότης, είτε ναυτικός, είτε τεχνίτης, είτε άντρας, είτε γυναίκα, είτε επιστήμων, είτε απλός άνθρωπος του λαού.

Αν ο πιστοί στο Χριστό δεν γνώριζαν την απιστία, αν δεν πάλευαν με την αμφιβολία, θα μπορούσαν να ζηλέψουν ίσως την απιστία κι αυτούς που δεν πιστεύουν. Οι πιστοί στο Χριστό όμως πολέμησαν και πολεμούν με τους πειρασμούς της απιστίας και της ολιγοπιστίας και γνωρίζουν τί είναι απιστία, ενώ αυτοί που δεν πιστεύουν, δεν γνωρίζουν την Πίστη. Οι πιστοί βλέπουν, λοιπόν, με κατανόηση αυτούς που καταφέρονται εναντίον της Πίστης και προσεύχονται γι΄ αυτούς να δώσει ο Θεός να γνωρίσουν την Πίστη, με το λόγο του Θεού, όχι με αιφνίδιες συμφορές, όπως συμβαίνει συχνά στη ζωή.

Παράδειγμα ότι ο χριστιανός δοκιμάζεται στην πίστη του και καμιά φορά την χάνει εντελώς είναι οι αρχαίοι Γαλάτες, που ξαναγύρισαν στην ειδωλολατρία. Στην επιστολή του προς αυτούς, ο Απόστολος Παύλος τους γράφει: Παλιότερα, βέβαια, δε γνωρίζατε το Θεό και είχατε υποδουλωθεί στα είδωλα, σε ψεύτικες θεότητες. Τώρα όμως που γνωρίσατε το Θεό, ή σωστότερα τώρα που σας γνώρισε ο Θεός, γιατί ξαναγυρίζετε στα ασθενικά και ανίσχυρα στοιχεία; Γιατί θέλετε να υποδουλωθείτε πάλι σ’ αυτά; Όσο τρελό κι αν είναι αυτό, όσοι αρνούνται το Θεό, μόνοι τους διαλέγουν, την κόλασή τους. Δεν θέλουν το Θεό κι όμως η χαρά, η ειρήνη, η δικαιοσύνη υπάρχει στο Θεό που αρνούνται. Αν δεν είναι κοντά στο Θεό σ’ αυτήν την ζωή ούτε όταν φύγουν από δω θα είναι κοντά στο Θεό.

Η νόμιμη αντίδραση του χριστιανού στον διωγμό της Πίστης του, είναι να δυναμώσει ακόμα περισσότερο την πίστη του στο Χριστό. Για τον χριστιανό ο διωγμός παραχωρείται από το Θεό, για να διορθώσουν το δρόμο τους οι χριστιανοί, όταν ξεφεύγουν από αυτόν. Ο διωγμός τους θυμίζει να κρατάνε την Ευχή*. «Κρατάτε την Ευχή. Έρχονται δύσκολοι καιροί». Αυτό είναι το σημερινό μήνυμα του Γέροντα Εφραίμ, που μετέτρεψε μια έρημο σε περιβόλι, και ίδρυσε στην Αμερική πάνω από είκοσι μοναστήρια! Ευχή είναι η προσευχή του Ονόματος του Ιησού, που λέγεται με την καρδιά. Είναι σημαντικό να είναι η καρδιά καθαρή από τα πνευματικά ζιζάνια για να μην μας κατηγορεί σε τίποτα η συνείδησή μας. Με καθαρή καρδιά έχουμε θάρρος και ζητάμε την βοήθεια του Θεού. Ό,τι ζητάμε από το Θεό με πίστη, ο Θεός μας το δίδει. Η ζωή δεν είναι για ευχαρίστηση. Είναι αγώνας. Πολεμάμε με τους δαίμονες. Τα ακάθαρτα πνεύματα υπάρχουν και καταργούν την ελευθερία. Ο αγώνας ,με τη βοήθεια του Θεού, είναι αγώνας για την ελευθερία.

* Για την Ευχή διάβασε το βιβλίο του Ανωνύμου Ρώσου Οι Περιπέτειες ενός Προσκυνητού, Εκδόσεις Παπαδημητρίου.

eleftheria.gr