Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση «αποτυχημένης» ευφυΐας ήταν ο Γουίλιαμ Σιντίς, γόνος Εβραίων προσφύγων από τη Ρωσία, που έφτασαν κατατρεγμένοι στις ΗΠΑ. Η μητέρα του κατάφερε το 1899 να μπει στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ (από τις πρώτες γιατρίνες της γενιάς της) και ο πατέρας του πέρασε και αυτός στο ίδιο πανεπιστήμιο. Αφιέρωσαν τη ζωή τους στο να κάνουν τα γιο τους ευφυέστερο και από τους ίδιους. Το παιδί διάβαζε σε ηλικία 2 ετών εφημερίδα και δεν έπαιξε ούτε μία φορά σε ολόκληρη την παιδική ηλικία του. Στα 4 άρχισε να μαθαίνει
ελληνικά, γαλλικά, γερμανικά, εβραϊκά, τουρκικά, αρμενικά και λατινικά - μέχρι να πεθάνει είχε μάθει 42 γλώσσες. Στα 7 του χρόνια συζητούσε φιλοσοφικά ζητήματα και στα 10 είχε εφεύρει μία δική του διεθνή διάλεκτο σαν την εσπεράντο. Στα 12 μπήκε στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, έλυνε σταυρόλεξα χωρίς να γράφει τις λέξεις παρά μόνον όταν τα ολοκλήρωνε, και το IQ ταυ υπολογιζόταν την εποχή εκείνη, γύρω στο 300! Στα 14 έδινε διαλέξεις για τετρασδιάατατα σχήματα στη Λέσχη Μαθηματικών του Χάρβαρντ και στα 17 έγινε καθηγητής Μαθηματικών. Όμως οι κοροϊδίες των φοιτητών και των καθηγητών του, τον έκαναν «απόβλητο». Οι επιδόσεις του έπεφταν. Τότε παρουσίασε τον πρώτο νευρικό κλονισμό. Έγραφε κάτι αντίστοιχο με την «Πολιτεία» του Πλάτωνα και καθιέρωσε 154 αρχές απαράβατες για το «ευ ζην» - μεταξύ αυτών και η παρθενία! Αρνήθηκε να υπηρετήσει στο στρατό και τοv έκλεισαν για λίγο φυλακή. Το 1925 έγραψε ένα πολύ πρωτοποριακό βιβλίο για τις «μαύρες τρύπες» στο διάστημα, ενώ λίγο αργότερα απαρνήθηκε τους γονείς του, τη μανία τους για την ευφυΐα και την ίδια την ευφυΐα του. Ο άνθρωπος που μπορούσε να βρει από μνήμης την τετραγωνική ρίζα ενός αριθμού με 20 ψηφία, άρχισε να δουλεύει σαν ταμίας σε μικρομάγαζα και, όποτε ανακάλυπταν την ταυτότητα του, το έσκαγε σαν κυνηγημένος. Πέθανε ολομόναχος στα 46 του χρόνια από εγκεφαλικό.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου