Ευδιαθεσία,«Θετική ενέργεια» ή Χάρις Θεού ;

Ἀκοῦμε συχνά νά γίνεται λόγος γιά τήν λεγομένη «Θετική Ἐνέργεια», πολλά δέ ἔντυπα καί τηλεοπτικά μέσα ἐνημερώσεως κάνουν λόγο για τον όρο και τό θέμα αὐτό.

Ακούμε ἐπίσης ἀνθρώπους , διαφόρων ἡλικιῶν, ἀκόμη καί μαθητές, νά συζητοῦν γιά τό ἄν σήμερα ἔχουν ἤ ὄχι «θετική ἐνέργεια» στίς πράξεις τους, στή δουλειά, στό σπίτι, στίς διαπροσωπικές σχέσεις, ἄν ἕνας χῶρος, ένα περιβάλλον ἔχει θετική ἐνέργεια, ἤ συναντούμε -ακούμε- αὐτή την έκφραση και πρακτική όταν πρόκειται να διακοσμηθεί ένα σπίτι, να διαρρυθμισθεί ένα σύγχρονο Γυμναστήριο, να διοργανωθεί μια συνεστίαση ή μια κοινωνική εκδήλωση, μια και όλα αυτά πρέπει να διαποτίζονται – έτσι λένε- από «θετική ενέργεια» για να νοιώθουν καλά οι παρευρισκόμενοι και να υπάρχει αποτελεσματικότητα στις ενέργειές τους.

Ὅταν οἱ θιασῶτες τῆς θετικῆς ἐνεργείας ὁμιλοῦν κομπαστικά γι’ αὐτή, πιθανόν νά κάνουν λόγο για τήν καλή διάθεση καί ἐσωτερική εὐεξία ἀπό τό εὐχάριστο καί ἄνετο φυσικό ἤ οἰκιακό περιβάλλον. Ίσως να εννοούν τά καλά συναισθήματα ἀπό τήν συνάντηση φιλικῶν καί ἀγαπητῶν συγγενικῶν ἤ ἄλλων προσώπων. Μπορεῖ ακόμη να θέλουν να τονίσουν καί τήν εὐάρεστη αίσθηση πού νοιώθει και ἐκδηλώνει κάποιος μετά ἀπό ἕνα καλό φαγητό, ἕναν ξεκούραστο ὕπνο ἤ μία ποιοτική διασκέδαση. Αὐτά ὅμως εἶναι πανανθρώπινα φαινόμενα καί κοινῶς ἀποδεκτά γεγονότα, ἰσχύοντα παγκοσμίως, ὅπου γῆς καί ὅπου υπάρχει ἄνθρωπος, ἅπτονται κυρίως τῆς ψυχολογίας και της ψυχολογικής καταστάσεως της στιγμής, ξέρουμε τίς πηγές καί τήν πορεία τους μέσα μας καί γύρω μας καί πολύ ἀπέχουν ἀπό τό νά τά ὀνομάσουμε «θετική ἐνέργεια».
Κάποιοι όμως χρησιμοποιοῦν τόν γενικό καί ἀόριστο αὐτό ὅρο συγκεκαλυμμένα, σάν προπέτασμα καπνοῦ, ἐν γνώσει τους, γιά νά δηλώσουν τήν «ἐνέργεια» τῶν νεοεποχιτῶν καί πνευματιστῶν, πού κατά τά πιστεύματά τους, ὑπάρχει καί προέρχεται ἀπό ὅλο τό σύμπαν (συμπαντική ἐνέργεια) καί γι’ αὐτούς ἔχει θεϊκές ἰδιότητες ἤ προέρχεται ἀπό τούς «οὐράνιους ἐπισκέπτες» καί τά πνευματικά ὄντα, μέ τά ὁποῖα ἔρχονται σέ ἐπαφή καί ἐπικοινωνοῦν μαζί τους, δηλαδή τα δαιμόνια.
Ἐπί πλέον, οἱ οπαδοί τῆς θετικῆς ἐνεργείας, ὅταν τά πράγματα δέν πᾶνε καλά στον συναισθηματικό τους κόσμο ή στις συνθήκες της ζωής τους, ὁμιλοῦν τότε περί ἀρνητικῆς ἐνεργείας. Καί τί κάνουν λοιπόν γιά τήν ἐπαναφορά τῆς θετικῆς; Διαλογίζονται. Κάνουν διαλογισμό –ὄχι προσευχή - ἤ πᾶνε σέ τόπους πού νομίζουν ὅτι ἔχουν πολλή θετική ἐνέργεια, κυρίως στην Ινδία, και κοντά σε δασκάλους των ανατολικών θρησκειών, για να πάρουν απ΄ αυτούς αυτό που τους λείπει, τη θετική δηλαδή ενέργεια.
Συνεπώς η λεγομένη «Θετική Ἐνέργεια» δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά μία θρησκευτική ἀντίληψη καί έννοια, πού ἔχει σχέση μέ τίς ἀνατολικές θρησκεῖες, αποτελεί ξεκάθαρα μία παραθρησκευτική ὁρολογία , παραχάραξη καί ψευδώνυμο τῆς ὀρθοδόξου θείας χάριτος καί εὐλογίας, βρίσκεται ἐκτός τοῦ πνεύματος τῆς Ὀρθοδοξίας καί είναι ἀντίθετη πλήρως πρός αὐτό, εἴτε τό καταλαβαίνουν εἴτε ὄχι, αὐτοί πού συνεχῶς χρησιμοποιοῦν τόν συγκεκριμένο ὅρο . Δέν εἶναι ἡ Ἄκτιστη Ἐνέργεια τοῦ Προσωπικοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ μας οὔτε ἡ θεία Χάρη τῆς Ἐκκλησίας μας, ούτε κάν θετική ενέργεια είναι, αλλά πολύ αρνητική, σατανική και άκρως επικίνδυνη.
Οταν εμείς λέγουμε ἐνέργεια, ἐννοοῦμε τη θεία Χάρη και σαφώς πιστεύουμε ὅτι δεν είναι κάτι το αόριστο και νεφελώδες . Ὑπάρχει Πηγή ενεργείας. Υπάρχει ὁ ἐνεργῶν. Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί γνωρίζουμε καί κηρύττουμε ὅτι ὁ προσωπικός Τριαδικός Θεός εἶναι ἡ πηγή κάθε χάριτος καί εὐλογίας καί ὅτι ἀποστέλλει τίς ἄκτιστες ἐνέργειές Του σέ κάθε πλάσμα του, ἄλογο καί ἔλλογο, γιά συντήρηση, ζωή, ἀναγέννηση, προκοπή καί σωτηρία. Τό λέει ὁ Ψαλμωδός «ἀνοίγεις Σύ τήν χείρα Σου καί ἐμπιμπλᾶς πᾶν ζῶον εὐδοκίας»(Ψαλμ. Ρμδ΄ 16). «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῶ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία»(Λουκ. β΄ 14), ἔψελναν οἱ ἄγγελοι τήν ἅγια νύχτα τῆς Ἐνανθρωπήσεως. Αυτή είναι η πραγματικά θετική ενέργεια, η χάρις του Θεού, η οποία χορηγείται δωρεάν στόν ταπεινό καί ἀγωνιζόμενο ἄνθρωπο, τόν προσευχόμενο καί συνδεόμενο μαζί Του και ασχέτως τόπου και χρόνου. Τρόπος χρειάζεται και όχι τόπος. Και ο τρόπος αυτός είναι ή μετάνοια καί ή μυστηριακή ζωή της Αγίας Μας Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Τέλος, όσοι ασχολούνται με τη λεγομένη «θετική ενέργεια» φθάνουν τελικά στή βλασφημία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, επειδή ἀποδίδουν τίς ἐνέργειες τοῦ Ἁγίου Θεοῦ σέ χωροταξικά καί περιβαλλοντολογικά αἴτια, ἀκόμη καί σέ «ἀγαθά» νομιζόμενα πνεύματα, και αποδεσμεύουν την ευτυχία και την ευλογία στη ζωή μας από τον Τριαδικό Θεό και τη Σταυρική θυσία του Χριστού, από όπου πηγάζουν όλες οι δωρεές και ευλογίες.
ΚΟΜΠΟΛΟΓΙΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ!!!
ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ;
Διαφημιστικό φυλλάδιο από Μουσείο Τέχνης στην Αθήνα προβάλλει στο αγοραστικό κοινό για πώληση «ΘΥΜΙΑΤΙΚΑ ΚΟΜΠΟΛΟΓΙΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ». Δηλαδή μια συλλογή κομπολογίων φτιαγμένων «από φυσική αρωματική ρητίνη λιβανιού», τα οποία μπορούν, αυτά τα κομπολόγια να κάνουν τα εξής θαυμαστά: «Χαλαρώνουν τις εντάσεις, λειτουργούν εξισορροπητικά, παίζουν το ρόλο τους στην αυτοσυγκέντρωσή μας, αποτελούν πηγή σοφίας και καθαρής σκέψης, γίνονται το προσωπικό μας φυλαχτό και γούρι» (sic).
Eπίσης, «ο μονός αριθμός των χαντρών (17) για λόγους αρμονίας, ισορροπίας και συμμετρίας, φέρνει καλοτυχία». Ακόμη «τα κομπολόγια αυτά αποπνέουν αρώματα μυστηρίου… Λιβάνι χρησιμοποιούσαν οι Ινδοί πριν 3000 χρόνια στην Αγιουβερδική θεραπευτική τους μέθοδο και στην Αρωματοθεραπεία. Κάποιες ποικιλίες λιβανιών χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα στη σύγχρονη Αρωματοθεραπεία». «Αγγίξτε τα κι αφήστε τα να σας παρασύρουν στο μαγικό τους κόσμο». Και καταλήγει το φυλλάδιο: «ο χώρος θα γεμίσει θετική ενέργεια και το άρωμα του λιβανιού θα ξεκαθαρίσει τη σκέψη, θα φέρει γαλήνη, θα στείλει μηνύματα αισιοδοξίας και ευεξίας».
Τι παρατηρήσεις έχουμε να κάνουμε στα παραπάνω υπερβολικά λόγια του φυλλαδίου και των συντακτών του;
Το λιβάνι πράγματι χρησιμοποιήθηκε από τους λαούς ως στοιχείο της λατρείας και επικοινωνίας με το Θεό, συμβολικό και αναγωγικό. «Κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν Σου, έπαρσις των χειρών μου θυσία εσπερινή» λέγει ο ψαλμωδός της Π. Διαθήκης. Το λιβάνι ως υλικό στοιχείο της φύσεως προσφέρεται από τον άνθρωπο στο Θεό ως θυσία και σε συνδυασμό πάντοτε με προσευχή. Όχι αυτόνομα. Όχι μαγικά. Ποτέ
Η πραγματική του σχέση και θέση βρίσκεται σε απόλυτη αρμονία με το θείο θέλημα μόνο μέσα στην Αγία Γραφή και την Ορθόδοξη Εκκλησία. Μπορεί στην ειδωλολατρεία και στις θρησκείες να χρησιμοποιείται ως ανάγκη στις θρησκευτικές τεχνικές και πρακτικές, αλλά αυτό είναι παρέκκλιση και εκτροπή, μια και όλα προέρχονται και αναφέρονται – προσφέρονται στον αληθινό Θεό και σε σχέση μ΄ Αυτόν καταξιώνονται.
Τα κομπολόγια αυτά από μόνα τους όσο κι αν διαποτισθούν από λιβάνι και αρώματα, δεν μπορούν να βοηθήσουν σε τίποτε, πέραν μιας αγχολυτικής απασχολήσεως, διότι δεν είναι διαβασμένα και διαποτισμένα από τη Θεία Χάρη της Εκκλησίας μας. Δεν είναι είδη και αντικείμενα ευλαβείας που γεμίζουν τον χώρο με την ευλογία του Θεού και το μυστήριο, με μηνύματα και σοφία κ.λ.π. το μόνο που έχουν είναι η κατασκευή τους από λιβάνι. Τίποτε άλλο.
Ακόμη και τα κομποσχοίνια,, που είναι σταυροπλεγμένα και εργαλεία προσευχής δεν μπορούν να μας προσφέρουν καμμία ΄΄αισιοδοξία και ευεξία΄΄ ούτε ΄΄σαν φυλαχτό και γούρι΄΄ και δεν μας φέρνουν πιο κοντά στο Θεό, όταν τα απογυμνώνουμε από την αποστολή τους, που είναι η διαδικασία της προσευχής και από τον φυσικό τους χώρο και χρόνο, που είναι γενικώς η Εκκλησία και η λατρεία του Θεού. Πόσο μάλλον τα κομπολόγια;
Τα περί θετικής ενεργείας είναι τελείως άσχετα με τα της Ορθοδόξου Πίστεως. Σε μας υπάρχει η άκτιστη ενέργεια του Αγίου Θεού, η Χάρη του, η Αγάπη του, η Πρόνοιά του, η Παρουσία του, με κορυφαία εκδήλωση της πατρικής του στοργής, το άκτιστο φως, που εμφανίζεται και καταυγάζει τους αγίους εν ώρα προσευχής και λατρείας. Η θετική ενέργεια μας παραπέμπει στο χώρο της Ν. εποχής που δρα χωρίς Χριστό και εναντίον του Χριστού.
Το ότι οι Ινδοί χρησιμοποιούσαν το λιβάνι στη θρησκεία τους και στις μέσω της θρησκευτικής πρακτικής θεραπείες τους (αρωματοθεραπεία), αυτό δεν μας λέγει τίποτε.΄ Πριν 3000 χρόνια ο ευσεβής λαός των Ιουδαίων χρησιμοποιούσε ορθά και θεάρεστα το λιβάνι και όχι με αμφιβόλου αποτελεσματικότητος θεραπευτικής προσπάθειες.
Εξάλλου κάθε μορφή εναλλακτικής ιατρικής και μάλιστα με ινδουιστική ή βουδιστική προέλευση δεν γίνεται αποδεκτή από την Ορθόδοξη Εκκλησία, διότι δρα στο χώρο του αποκρυφισμού και πνευματισμού και συνεργάζεται με δαιμονικές δυνάμεις τελικά.
Κατά τη γνώμη μας δε χρειαζόταν όλη αυτή η μυστικιστική και ανατολίτικη επένδυση για να προβληθεί ένα αντικείμενο.
Δε χρειάζεται λοιπόν να τρέχουμε μακριά. Η ορθόδοξη Πίστη και Εκκλησία τα ΄χουν όλα καλά τακτοποιημένα. Βοηθητικά στην προσευχή μας δεν είναι τα κομπολόγια του καφενείου και της πολυθρόνας, αλλά τα κομποσχοίνια του ορθόδοξου μοναχισμού και της παραδόσεως, όταν βεβαίως και αυτά ορθά και ευλαβικά τα χρησιμοποιούμε.
http://pentapostagma.blogspot.com/2010/09/blog-post_7602.html