"Άρρωστος και περιστοιχιζόμενος υπό συνωμοτών"

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Άρρωστος και περιστοιχιζόμενος υπό συνωμοτών ήταν ο Δαβίδ όταν έγραψε τον 40ό ψαλμό του.
Ο Δαβίδ ήταν βαριά άρρωστος όταν συνέθετε τον ψαλμόν αυτόν λίγες μέρες πριν από την αποστασία του Αβεσσαλώμ. Δεν του έφταναν οι φριχτοί πόνοι της αρρώστιας του είχε και τους χαιρέκακους εχθρούς του να τον περιστοιχίζουν και να διαδίδουν φήμες στο λαό "υπερθεματίζοντες συμφώνως προς τους μυστικούς των πόθους, ότι τάχα ελπίς πλέον αναρρώσεως δεν υπάρχει και ο λαός πρέπει να ετοιμάζεται προς εκλογήν νέου βασιλέως."

"Λόγον παράνομον κατέθεντο κατ΄ εμού" γράφει. "Ποιος είναι ο παράνομος αυτός λόγος", διερωτάται ο σχολιαστής του ψαλμού πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντίνος Ν. Καλλίνικος στο βιβλίο του "Υπόμνημα είς τον Ψαλτήρα", Εκδόσεις Π.Πουρναρά, Θεσσαλονίκη). "Τίς δ΄ ο παράνομος ούτος λόγος και η καταχθόνιος διάδοσις; Βλέπε το πλαστόν ύφος των δια τα ατομικά των συμφέροντα πληροφορούντων τας λαϊκάς μάζας".

Διαβάζω τον 40ό ψαλμό που μιλάει για τον άρρωστο Δαβίδ και σκέφτομαι τον ελληνικό λαό, ο οποίος περιστοιχιζόμενος από συνωμότες και άθλιους υποκριτές και δημοκόπους κινδυνεύει περισσότερο από την αρρώστια και την απόγνωση παρά από τη φτώχεια.

Είμαι βαθιά πεπεισμένος, ότι ο άνθρωπος δείξας ενδιαφέρον δια τας ασθενείας των άλλων, ιατρόν και ταχύν θεραπευτήν του θα έχη και αυτός εις την νόσον του τον Θεόν. Ο Κύριος θα βοηθήση και θα διαφυλάξει από κάθε κίνδυνο αυτόν που κατανοεί τη θέση του φτωχού, τον συμπαθεί και ενδιαφέρεται γι΄ αυτόν.

Οι πολιτικοί στην Ελλάδα ξέχασαν τις υποσχέσεις τους για το κράτος με ανθρώπινο πρόσωπο ή μάλλον ήταν ψεύτικες υποσχέσεις και τώρα αποκαλύπτεται η υποκρισία τους. Ο λαός κάθε μέρα γίνεται πλουσιότερος σε εμπειρία. Θα κατανοήσει ότι με αυτούς τους πολιτικούς δεν υπάρχει θεραπεία, ότι είναι σαν να ξεπλένεις την πληγή με το αίμα της και θα τους αλλάξει με νέα πρόσωπα τα οποία δεν είχαν συμμετοχή στην υποκρισία τους.

Τη νύχτα της προδοσίας ο Ιησούς ένιψε τα πόδια των μαθητών του και τους είπε: "Υπόδειγμα γαρ δέδωκα υμίν, ίνα καθώς εγώ εποίησα υμίν, και υμείς ποιείτε. Αμήν αμήν λέγω υμίν, ουκ έστι δούλος μείζων του κυρίου αυτού, ουδέ απόστολος μείζων τους πέμψαντος αυτόν. Ει γαρ ταύτα οίδατε, μακάριοί εστε, εάν ποιήτε αυτά."

Ο άγιος Νεκτάριος γράφει για τον νιπτήρα: "Ο νιπτήρ, ως εμοί δοκεί, εδήλου το μέσον της μετά του Χριστού κοινωνίας, ήτοι, ότι οι υπό του Σωτήρος λουόμενοι και καθαριζόμενοι ούτοι και της κοινωνίας αυτού τυγχάνουσιν".

Σύμβολο, είναι λέει ο Ωριγένης, το ότι ο Ιησούς ένιψε τα πόδια των μαθητών του για την κάθαρση των βάσεων των ψυχών, για να γίνουν ωραίοι και καθαροί.

Μακάριος είναι ο άνθρωπος εκείνος που κατανοεί την θέσιν του πτωχού και πένητος, τον συμπαθεί και ενδιαφέρεται γι΄ αυτόν. Αυτόν εις ημέραν δύσκολον θα τον βοηθήση ο Κύριος δι΄ αυτήν την καλωσύνην του.

http://moschoblog.blogspot.com/2012/02/blog-post_23.html