Εκείνοι που έκαναν την πρώτη προσπάθεια εκχριστιανισμού του Ελληνισμού ήταν οι ίδιοι Έλληνες. Αυτό σημαίνει ότι ο εκχριστιανισμός αυτός δεν ήταν μια άρνηση του Ελληνισμού. Ήταν μια μεταμόρφωση, στην οποία τα βασικά ερωτήματα και ενδιαφέροντα του ελληνικού πνεύματος ικανοποιήθηκαν με απαντήσεις που δεν ήταν πια «ελληνικές». Έτσι η μεγάλη αυτή μεταμόρφωση απέδειξε ότι ο Χριστιανισμός μπόρεσε να κάνει μια βαθιά διάκριση ανάμεσα στα ερωτήματα και στις απαντήσεις του ελληνικού πολιτισμού. Γιατί υπήρχαν πραγματικά ερωτήματα – όχι μόνο βέβαια διανοητικά, αλλά κυρίως υπαρξιακά – που μόνον οι Έλληνες με τον τρόπο της σκέψεώς τους ήταν σε θέση να προβάλλουν… όπως το κοσμολογικό, το οντολογικό κ.λπ. Αλλά ακριβώς το ότι τέτοια ερωτήματα και αγωνίες, τυπικά και αποκλειστικά ελληνικές, βρήκαν ικανοποίηση σε μια κοσμοθεωρία που στη βάση της – την ιουδαϊκή – δεν έθετε ποτέ τέτοιου είδους ερωτήματα, αυτό ακριβώς είναι το θαύμα που επιτέλεσαν οι Έλληνες Πατέρες.
Ελληνισμός και Χριστιανισμός: Η συνάντηση δύο κόσμων, 1976.
Ζηζιούλας Ιωάννης (1931- ) Μητροπολίτης Περγάμου (του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως), μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια Λονδίνου, Γλασκώβης, Γενεύης, Ρώμης (Γρηγοριανό). Για το έργο του έχουν εκπονηθεί διεθνώς επτά διδακτορικές διατριβές. Έχει γράψει: Η ενότης της Εκκλησίας (1965), Από το προσωπείον εις το πρόσωπον (1977), Ελληνισμός και Χριστιανισμός: Η συνάντηση δύο κόσμων (1976), Η κτίση ως Ευχαριστία (1992), Being as Communion (1985) και πλήθος επιμέρους μελετών σε διεθνή περιοδικά
(από το Αλφαβητάρι του Νεοέλληνα, ανθολόγηση: Χρήστος Γιανναράς, εκδ. Πατάκης).
http://www.24grammata.com/?p=3600
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου